Aslander | |
---|---|
Krijgers in traditionele Aslanderkledij uit The Elder Scrolls Online | |
Basisinformatie | |
Naam | Aslander (of; Velothi) |
Periode | Vanaf het Merethische Tijdperk |
Affiliatie | Neutraal |
Leden | |
Leider(s) | Veloth (volgens verscheidene stammen) |
Aslanders, ook wel Velothi genoemd, zijn nomadische Dunmer-stammen die Morrowind als hun vaderland beschouwen. Hun levenswijze verschilt zeer van die van reguliere Dunmer. Aslandergebruiken kennen een lange geschiedenis die tamelijk onveranderd is gebleven sinds het Merethische Tijdperk. Aslanderstammen kwamen vooral voor op Vvardenfell voordat het eiland verwoest werd door de vulkaanuitbarsting van de Rode Berg in het Vierde Tijdperk. Het is onduidelijk hoeveel Aslanders en hoeveel verschillende stammen er na die uitbarsting nog ronddwalen op het eiland.
Geschiedenis[]
Aslanders claimen dat ze de directe afstammelingen zijn van de oorspronkelijke volgers van de profeet Veloth, die zich vestigde op Vvardenfell vanuit de Summerset Isles gedurende het Merethische Tijdperk. Sommigen geloven dat de Aslanders destijds stenen nederzettingen wisten te bouwen die ze op een later tijdstip weer achterlieten, maar hier is geen bewijs voor gevonden.
De invasie van de Noorderlingen in het Eerste Tijdperk dwong de Aslanders om zich te groeperen in een paar machtige stammen, welke uiteindelijk de voorlopers zouden worden van de Grote Huizen van Morrowind. Toen de Grote Huizen eenmaal gesticht waren begon de Dunmer-gemeenschap zich permanent te vestigen en werd de Dunmer-cultuur een stuk minder nomadisch. De Dunmer die wel hun nomadische karakter behielden werden verdreven naar de armere uithoeken van de provincie, en ook naar het onderontwikkelde Vvardenfell. Desalniettemin bleven de onderlinge betrekkingen vrij vriendelijk, niet in de laatste plaats door het werk van Indoril Nerevar, die de Grote Huizen en Aslanderstammen wist te verenigen in de strijd tegen de Noorderlingen.
Na de Slag om de Rode Berg en de heiliging van het Tribunaal wisten Vivec, Almalexia en Sotha Sil niet ook de harten te winnen van de Aslanders. De nieuw opgerichte Tempel stond vijandig tegenover het teruggetrokken bestaan van de stammen. Daarnaast waren veel Aslanders ervan overtuigd dat het Tribunaal niet aan haar goddelijkheid was gekomen volgens de officiële lezing van het Tribunaal. Deze Aslanders geloofden dat dit het resultaat was van profane tovenarij en dat het Tribunaal Nerevar vermoord had tijdens de Slag om de Rode Berg. Dit geloof culmineerde in de terugkomst van Nerevar, zoals voorspeld door Azura.
Cultuur[]
Gemeenschap[]
Aslanders zijn ingedeeld in stammen die normaal gesproken nomadisch van aard zijn. Er zijn echter ook stammen geweest die deden aan semi-permanente bewoning en een minder nomadisch bestaan leefden. Voorbeelden van zulke semi-permanente nederzettingen waren:
- Het Ahemmusa-kamp aan Azura's Kust (The Elder Scrolls III: Morrowind)
- Het Erabenimsun-kamp in Molag Amur (The Elder Scrolls III: Morrowind)
- Het Urshilaku-kamp op de Westengaap (The Elder Scrolls III: Morrowind)
- Het Zainab-kamp in de Graaslanden (The Elder Scrolls III: Morrowind)
- Het Mabrigash-kamp in Deshaan (The Elder Scrolls Online)
Aslanders leven primair van grazend vee, maar doen daarnaast ook veel aan jagen, vissen, en houtkap. Sommige stammen handelen met Dunmer van de Grote Huizen; vooral huiden en andere overblijfselen van de gehouden dieren zijn in trek bij handelaren.
Elke stam wordt geleid door een Ashkhan, normaal gesproken de sterkste krijger van de stam. De Ashkhan heeft één of meerdere 'gulakhans' die dienen als plaatsvervangers en nieuwsgierige buitenstaanders opvangen. Deze positie wordt meestal geërfd, en in het geval er een Ashkhan komt te overlijden is het vaak één van de gulakhans die hem vervangt.
De spirituele welgesteldheid van elke stam wordt overzien door de Wijze Vrouw, wiens rol het is om de stam te voorzien van raad en helende krachten. Ze dienen ook als historici door orale tradities door te geven aan de volgende generaties. Indien een Wijze Vrouw komt te overlijden zonder dat ze de geschiedenis van de stam heeft doorgegeven aan de nieuwe generatie, gaat veel kennis verloren. Veel poëzie afkomstig van Aslanderstammen is oorspronkelijk afkomstig van Wijze Vrouwen.
Aslanders kennen ook een zeer strikt omgangsregime wat buitenstaanders betreft. Het uit respect overhandigen van presenten is een veelvoorkomend gebruik, waarbij wel aangetekend moet worden dat het kiezen van het verkeerde present niet op prijs wordt gesteld, zelfs als dit tussen vrienden plaatsvindt.
Buitenstaanders zijn meestal niet welkom in de yurts van Aslanders, maar als dit toch voorkomt dan is een kleine reprimande vaak voldoende. Het verkrijgen van gastvrijheid is een vrij formele procedure; dit moet aangeboden worden door een hoogstaand lid van de stam. Als de gastvrijheid eenmaal is aangeboden zijn Aslanders heel gastvrij, aangezien het een doodzonde is voor de gehele stam om een ingeleide buitenstaander slecht te behandelen. Echte vriendschap (de status van 'Stamvriend') daarentegen kan alleen verkregen worden door een ritueel dat ook wel de 'hartverscheuring' wordt genoemd (Engels: harrowing), waarbij een buitenstaander beoordeeld wordt door de voorouders van de stam.
Religie[]
In tegenstelling tot de Dunmer van de Grote Huizen bleven de Aslanders het oorspronkelijke pantheon van Azura, Mephala en Boethiah aanbidden na de apotheose van het Tribunaal. Afgezien van het geloof in deze Daedrische Prinsen heeft elke stam ook haar eigen cultus waarbij de voorouders verafgood worden. Zoals eerder opgemerkt is er bij veel van deze cultussen sprake van een negatieve kijk op het Tribunaal, waarbij de drie levende goden beschouwd worden als valse goden. De religie van Aslanders legt de nadruk op mysticisme en persoonlijke openbaringen, en benadrukt tevens het belang van dromen en visioenen, wat ook haaks staat op de zienswijze van de Tempel.
Nerevarine Cultus[]
Na de dood van Nerevar en de heiligverklaring van het Tribunaal geloofden veel Aslanders dat Nerevar ooit terug zou keren om de buitenstaanders van Morrowind te verdrijven. Het Tribunaal bedreigde volgers van deze cultus met de dood of levenslange opsluiting, ook al tolereerde het het geloof in de Daedra. Het Keizerrijk beschouwde de Aslanders ook als vijandig, vooral vanwege de ambitie om buitenstaanders te verdrijven, en stond het Tribunaal geen haar in de weg ten aanzien van de vervolging van Aslanders. Hierdoor werd de Nerevarine Cultus gedwongen hun activiteiten ondergronds door te zetten, zelfs binnen hun eigen kampen. De ware omvang van deze cultus was hierdoor moeilijk te meten. Tegen het jaar 427 van het Derde Tijdperk (3E 427) waren zodanig veel Aslanders berecht dat er nog maar weinig volgelingen over waren. De meeste invloed had de cultus over de Urshilaku-stam.
Na de gebeurtenissen rondom de wederopstanding van Nerevar en de komst van de Nerevarine werden Aslanders beter behandeld, althans, door het Tribunaal. Vooral de Dissidente Priesters beschouwden volgelingen van de cultus als "wachters van het ware pad." Toen na de val van het Tribunaal de Nieuwe Tempel de plek van het Tribunaal innam werden veel Wijze Vrouwen vereerd; pelgrimstochten die georganiseerd werden om kennis op te doen van de Aslanders waren in deze tijd geen ongewoon fenomeen.