Elder Scrolls Wiki
Registreer
Advertisement
Summerset-eilanden
Summerset Coast
Summerset Isles ESO Map 2
Basisinformatie
Naam Summerset-eilanden
Spel {{}}
Provincie [[]]
Regio
Type Continent, eilandengroep
Hoofdstad [[]]
Heerser
Gildes
Metagegevens
Locatie-ID

De Summerset-eilanden (ook Sumurset Isles en soms Summurset Isles), of Alinor (gedurende het Vierde Tijdperk), is een archipel die bestaat uit drie grote eilanden: Summerset, Auridon en Artaeum. Daarnaast zijn er nog wat kleinere eilanden die tot de archipel behoren. De provincie is het geboorteland van de Altmer. De eilanden maakten lange tijd deel uit van het Keizerrijk, ondanks dat ze in de Abeceaanse Zee liggen. Fameuze locaties uit de Elder Scrolls-serie, zoals de Kristallen Toren, de stad Alinor en het complex waar de Psijische Orde zich ophoudt, bevinden zich allemaal op de Summerset-eilanden.

De Summerset-DLC voor The Elder Scrolls Online uit 2018 maakte voor het eerst het hoofdeiland Summerset speelbaar. Auridon was reeds eerder te bezoeken in het spel.

Geschiedenis[]

Oorsprong en eerste nederzettingen[]

De Summerset-eilanden vormen de thuishaven van de Altmer, of Hoge Elfen, en waren waarschijnlijk ook de eerste plek op Tamriël waar de Mer in de oudheid naartoe trokken. De Altmeri zijn directe afstammelingen van het vroegere Aldmer-volk. De Altmer die op de Summerset-eilanden wonen staan bekend om hun schuwheid en hebben door de eeuwen maar weinig buitenstaanders toegelaten. Alleen binnen het diplomatieke verkeer werden er soms niet-Elfen toegelaten, bijvoorbeeld toen de ambassadeurs van het Tweede Keizerrijk van Cyrodiil de hoofdstad Alinor mochten bezoeken. In het Derde Tijdperk werd het gebruikelijker voor buitenstaanders om de archipel te bezoeken, mede dankzij de totstandkoming het Derde Keizerrijk, waar de eilanden deel van uitmaakten. De Altmer van de Summerset-eilanden staan ook bekend als fanatieke Daedra-aanbidders.

Derde Tijdperk[]

Shrine of Talos Skyrim

Tiber Septim's apotheose tot Negende Heilige, oftewel Talos.

Aan het eind van het Derde Tijdperk kende de Summerset-eilanden een relatief lange periode van vrede, met als enige uitzondering daarop een conflict met het Keizerrijk over invoerheffingen. Toch broeide het op de eilanden op cultureel gebied. De onvrede over de bezetting van Tiber Septim was nooit helemaal weggetrokken en leidde tot de opkomst van een aantal extremistische organisaties.

Xenofobie[]

De Altmer zijn al duizenden jaren overtuigd van hun superioriteit ten opzichte van alle andere rassen en volkeren op Tamriël. Maar nadat de Summerset-archipel ingelijfd werd door het Keizerrijk, begonnen veel Altmer aan die superioriteit te twijfelen. Nu de eilanden enigszins uit hun historisch geïsoleerde element raakten, begonnen vooral veel jonge Altmer zich anders op te stellen jegens de strenge hiërarchie en alomtegenwoordige xenofobie. Er was altijd wel een onderstroom geweest binnen de Altmer-gemeenschap die kritischer naar de eigen cultuur keek, maar dit soort geluiden werden steevast onderdrukt, bijvoorbeeld door de verspreiders ervan van de eilanden te verbannen. Na de inlijving begon de roep om een sociale revolutie echter steeds luider te klinken.

Deze ontluikende revolutie op de Summerset-eilanden nam vele vormen aan. De meest uit het oog springende verandering was dat er steeds meer andere volkeren en rassen werden geaccepteerd op de eilanden. Sommige buitenstaanders namen zelfs posities in die een eeuw eerder nooit voor hen opengesteld zouden worden. Als Koningin van Firsthold werd bijvoorbeeld een Dunmer benoemd, Morgiah, de dochter van Barenziah en zus van Koning Helseth van Morrowind. Haar kinderen, Goranthir en Rinnala, waren half-Altmer (ondanks dat ze er uitzagen als Dunmer) en mochten uiteindelijk de troon overnemen.

De Thalmor[]

Thalmor Wizard

De Thalmor.

Er waren ook radicalere groeperingen die hierdoor steeds meer opkwamen. Zo was er bijvoorbeeld een schimmige groep die zichzelf de ‘Knappen’ noemden. Voorheen was dit een collectief dat de filosofie aandroeg dat Summerset haar verleden los moest laten om vooruitgang te kunnen boeken, maar later werd het een revolutionaire groepering die zijn pijlen richtte op historische monumenten van de Altmer-beschaving. Vooral de Kristallen Toren vormde een belangrijk doelwit voor de groepering, maar ze hebben deze nooit weten aan te vallen. Toch werden er wel veel andere monumenten en emblemen uit de oudheid door de groep vernield. De Knappen richtten zich ook op levende symbolen van de eilandengroep, zoals het koningshuis van Summerset. De gruwelijke moord die op de dochter van de Koning van Shimmerene werd gepleegd zorgde voor veel kwaad bloed onder de bevolking.

Sommige jongeren uit Summerset bleven de status quo uitdagen. Dit deden ze, ironisch genoeg, door hun verleden te omarmen. De Keizerlijke Geografische Sociëteit is nooit in staat geweest om het eiland Artaeum te bezoeken en in kaart te brengen, maar algemeen wordt aangenomen dat de Psijische Orde populair is onder de jeugd, waar de Orde gretig gebruik van maakt. In de laatste duizend jaar werden er maar zeventien nieuwe magiërs geïnitieerd binnen de Orde. Voorafgaand aan de Grote Oorlog kwamen er daarentegen binnen twee jaar dertig bij. Voor de traditionele grijsbaarden van de Psijische Orde betekende dit een ongekende wending. Niemand weet echter wat het idee was achter de werving.

De Grote Oorlog[]

TESV Emperor

Keizer Titus Mede II

Na de politieke chaos die de Oblivion-crisis met zich meebracht, verklaarde het Aldmeri Dominie het Keizerrijk de oorlog, wat leidde tot veel vernietiging. Uiteindelijk gaf Keizer Titus Mede II zich over een het Dominie door een vredesakkoord te tekenen, het Witgouden Concordaat. Het akkoord was sterk in het voordeel van de Dominie. Talosverering werd in het Keizerrijk verboden en de Thalmor werden vrije doorgang verleend om op de naleving hiervan toe te zien. De provincie werd door de Thalmor hernoemd naar Alinor, ter ere van de hoofdstad van de archipel.

De Psijische Orde en het eiland waarop ze zich bevonden, Artaeum, verdwenen in deze periode van de kaart. Ondanks deze mysterieuze verdwijning blijft het magiërscollectief haar invloed uitoefenen, bijvoorbeeld door voorspellingen en visioenen door te geven aan invloedrijke tovenaars. Deze sporadische verschijningen zouden uiteindelijk ook van pas komen voor de Laatste Draakgeborene, die in contact met hun werk kwam ten tijde van zijn verblijf aan het College van Winterhold.

Sommige Nords, zoals Galmar Steenvuist, zijn ervan overtuigd dat de Noorderlingen ooit de scepter zullen zwaaien op de Summerset-eilanden.

Politiek[]

De Summerset-eilanden maken deel uit van de Derde Aldmeri Dominie, samen met Valenwood en de twee vazalstaten die voortvloeiden uit Elsweyr, Anequina en Pelletine. Voorafgaand aan de coup in 4E 22 werd de archipel geregeerd door een monarch, die na de inlijving door het Keizerrijk op zijn beurt ondergeschikt was aan de Keizer. De eerdergenoemde coup werd gepleegd door de Thalmor, de nationalistische politieke groepering die altijd al naar meer macht streefde. Zij heersen nu samen met het Dominie over de eilandengroep. De naam van de groepering is afgeleid van de regerende partij van het eerste Aldmeri Dominie. Hieronder viel destijds het leiderschap van de Altmer, Bosmer en een aantal Khajiiti-stammen. De oorspronkelijke Thalmor leverden ook diplomaten, een paramilitaire eenheid en het Comité van Alliantiebetrekkingen.

De Thalmor hadden in wezen alle touwtjes in handen en wisten hun nationalistische dogma's zo makkelijk te verspreiden. Het is niet geheel duidelijk of de Thalmor dienden als de ‘ware leiders’ van de Dominie, of dat het eerder een zeer invloedrijke oligarchische klasse van aristocraten en tovenaars was. Wat wel duidelijk is, is dat de Thalmor over 't algemeen gezien worden als de heersende elite. Hun magische kwaliteiten hielpen daarbij enorm. Wat ook bekend is, is dat de één na meest invloedrijke Thalmor-gouverneur van de eilanden destijds ook een van de meest roemruchte tovenaars ooit was en diende als Aartsmagiër, de voorman van de fameuze Kristallen Toren.

Derde Aldmeri Dominie[]

Hoofdartikel: Aldmeri Dominie

Opkomst van de Thalmor, 4E 22[]

Voorafgaand aan de Oblivion-crisis was de Altmer-groepering die uiteindelijk zou uitgroeien tot de Thalmor nog maar een brutale, radicale verzameling van eenlingen die geridiculiseerd werden door de maatschappij. Tegen het einde van het Derde Tijdperk riepen ze vooral op tot boycotten van Keizerlijke goederen.

Maar toen de poorten van Oblivion zich opende en heel Tamriël in paniek raakte, leidde dit ook tot anarchie op de eilanden. Mer die op de vlucht waren werden met duizenden tegelijk vermoord. Diegenen die erin poogden te ontsnappen over 't water werden tegengewerkt door Daedra die stormen opriepen om zo deze ontsnappingsroute af te snijden. Veel van de vluchtelingen werden van de haven in de zee gedreven, waarna ze verdronken. Tegen het einde van de Oblivion-crisis stond eigenlijk alleen nog de Kristallen Toren van de Hoge Elfen soeverein overeind. Het was ook rond deze toren waar de Altmer hun hoop hadden gevestigd de Daedra te kunnen verslaan. De tovenaars en boogschutters van de Altmer wisten zoveel Daedra hier te doden dat de lijken zich opstapelden, waardoor een nieuwe stroom aan Daedra de muren kon beklimmen. Ondanks de strijdkracht van de laatste elfen leek uiteindelijk ook de Kristallen Toren ten onder te gaan door de Daedrische overmacht. Maar op het allerlaatste moment verdwenen de Daedra ineens.

De Thalmor, die op dat moment nog niet zo heel erg invloedrijk waren, begonnen vervolgens leugens te verspreiden over de overwinnaars. Deze leugens sloegen aan en veel van de helden werden verbannen. Na verbanning werden ze ook nog eens vaak geliquideerd. Een beroemd voorbeeld hiervan was de beroemde tovenaar Rynandor de Moedige. Hij had de verdediging van de Kristallen Toren aangevoerd en werd beschouwd als held van de Oblivion-crisis. Maar niet lang na de crisis werd Rynandor om het leven gebracht, tijdens een scheepsreis naar Anvil.

In 4E 22, tijdens de naweeën van de Oblivion-crisis en het daaropvolgende Stormkroon-interregnum, liep de druk op de overheid van de archipel enorm op. Het was een monarchie die onder het Tamriëllische Keizerrijk viel, maar sterk aan populariteit had ingeboet. Veel Mer voelden zich verraden door de buitenlandse macht. Ze waren nooit in bescherming genomen door het Legioen en voelden zich daarnaast slachtoffer van de toegenomen corruptie van de wetgevende instanties, die de belastingen verhoogden zonder de inkomsten daarvan te investeren in de eilanden. De rechtmatige koningen en koninginnen van de Altmer werden in dit jaar afgezet na een bloedige opstand. Niet lang daarna begonnen de eerste pogroms op Summerset. De opstandelingen doodden iedereen die niet over ‘Aldmerbloed’ zouden beschikken, maar brachten ook de overgebleven dissidenten om het leven.

Continentale expansie, 4E 29–100[]

Het duurde niet lang of de Thalmor stapten in de voetsporen van de Altmer door hun nationalistische ideologie ook aan buurland Valenwood en het Bosmer-volk te verkondigen. Voor het Keizerrijk gold voor Valenwood hetzelfde als voor de Summerset-eilanden: ze hadden het druk met andere zaken en er was geen sterke militaire bezetting aanwezig. Tegen 4E 29 hadden de Thalmor genoeg aanhangers verzameld om de overheid van Valenwood van de troon te stoten, en zo geschiedde. Hierdoor werd Valenwood weer ingelijfd door de Aldmeri Dominie en werden alle banden met het Keizerrijk verbroken.

Enkele decennia later, tussen 4E 98 en 4E 100, volgde de Leemtenachten, een periode van twee jaar waarin de manen van Nirn, Masser en Secunda, van de hemel verdwenen. Omdat de manen zeer belangrijk zijn voor de Khajiit van Elsweyr, brak daar al snel grote paniek en onrust uit. De religie van de Khajiit draait volledig om die twee manen, want die regelen (volgens hun overlevering) de geboorte van nieuwe Khajiit. Toen de manen uiteindelijk terugkeerden aan de hemel, stelden de Thalmor dat zij dat hadden bewerkstelligd door de hulp in te schakelen van een daarvoor nog onbekende groep magiërs. De Khajiit geloofden de Thalmor, waardoor de invloed van het Keizerrijk hier nog verder afnam. De Thalmor wisten vervolgens door middel van een coup de confederatie in Elsweyr omver te gooien, waarna eens te meer de twee historische koninkrijken van Anequina en Pelletine werden gesticht. Beiden sloten zich als vazalstaten bij de Dominie aan.

De Grote Oorlog en het Witgouden Concordaat, 4E 171–175[]

De spanningen tussen het Keizerrijk en de Aldmeri Dominie bereikten een hoogtepunt in 4E 171, toen de Thalmor het Keizerrijk officieel beschuldigde van spionage en opriep tot de annexatie van een groot gedeelte van Hammerfell, waarbij de militairen van het Keizerrijk zich terug zouden moeten trekken. Het Keizerrijk ging hier niet mee akkoord, waarna de Grote Oorlog uitbrak tussen de Derde Aldmeri Dominie en de overblijfselen van het Keizerrijk van Tamriël.

Zowel Cyrodiil als Hammerfell werden snel aangevallen, waarbij Elsweyr als basis werd gebruikt. De Thalmor wisten al gauw de stad Leyawiin in Cyrodiil in te nemen en omsingelden vervolgens Bravil. Hammerfell was reeds in een burgeroorlog verwikkeld en was dus al erg verzwakt. De zuidkust werd snel ingenomen door de Thalmor, waarna de troepen van het Keizerrijk de Alik'r-woestijn in moesten vluchten. Tegen 4E 173 was de gehele zuidkust van Hammerfell in handen van de Dominie, met uitzondering van Hegathe, dat later belegd en ingenomen werd, net als Skaven. Toch waren ook de troepen van de Aldmeri verzwakt geraakt door de vele veldslagen en de achtervolging op de Keizerlijke troepen, de Alik'r in. Besloten werd om vanaf nu vooral op Cyrodiil te focussen. Zowel Bravil als Anvil vielen al rap in handen van de Dominie. De Keizerlijke Stad werd hierna het hoofddoelwit. Na een tumultueus gevecht viel ook de Keizerlijke Stad uiteindelijk in handen van de Aldmeri Dominie.

In 4E 175 besloot het Keizerrijk alle troepen te richten op de herovering van de Keizerlijke Stad. Na de Slag om de Rode Ring werden hierop de Aldmeri in Cyrodiil verslagen en leek het erop dat het Keizerrijk aan de winnende hand was. Toch was ook het Keizerrijk hard getroffen door de Slag om de Rode Ring. De bezetting werd steeds dunner en het Keizerrijk beschikte niet langer over de middelen om de strijd door te zetten. Er werd uiteindelijk een vredesakkoord onderhandeld waarmee delen van Hammerfell werden overgedragen aan de Aldmeri Dominie. Ook kregen de Thalmor permissie om Talosverering te verbannen uit het Keizerrijk. Dit akkoord werd het Witgouden Concordaat genoemd en diende als aanleiding voor meer rebellie in Hammerfell en Skyrim, waar de lokale bevolking het meest te lijden had van de overeenkomst en de komst van de Thalmor.

Nasleep en overmacht van de Dominie, 4E 176–4E 201[]

De Thalmor hadden Cyrodiil aangevallen tijdens de Grote Oorlog van de Mede-dynastie. Dit conflict werd beslecht door het Witgouden Concordaat, waarmee o.a. de verering van Talos verboden werd. Niet lang daarna stuurde de Dominie de Thalmor richting Hammerfell en Skyrim, om ook daar het concordaat uit te voeren. Met het Tweede Verdrag van Stros M’kai, getekend in 4E 180, twintig jaar voor de drakencrisis in Skyrim, kwam de oorlog in Hammerfell tot een einde. Hoeveel invloed de Thalmor hadden op Skyrim voorafgaand aan de drakencrisis is niet helemaal duidelijk. Met de drakencrisis brak ook een burgeroorlog uit tussen de troepen loyaal aan de Keizer en Noordische nationalisten. De Draakgeborene speelde hier een grote rol in.

Religie[]

De Altmeri-religie is erg interessant vanwege de mix van Aedra en Daedra. De hoofdgoden binnen het pantheon zijn Auri-El, Trinimac, Magnus, Syrabane, Y’ffre, Xarxes, Mara, Stendarr en Phynaster. Doom Drum, of Lorkhan, dient als duivelfiguur.

Belangrijke locaties[]

Alinor[]

De hoofdstad van het eiland Summerset, Alinor, wordt door handelaars vaak beschreven als de ‘stad van glas’ of de 'stad van insectenvleugels'. Andere bronnen, zoals diplomaten uit de Reman-dynastie, beschrijven de stad als een ‘hypnotische verzameling van vestingwallen en onmogelijk hoge torens, gebouwd om zonlicht op te vangen en het op te breken tot basiskleuren, die een verblindend effect hebben op de stenen, waardoor je snakt naar zonsondergang.’ De Summerset-eilanden werden tijdens de opkomst van de Derde Aldmeri Dominie hernoemd naar de naam van de hoofdstad, Alinor.

De Kristallen Toren[]

De Kristallen Toren is een gedenkteken voor de lef die het Elfenvolk heeft getoond. Binnen de glinsterende muren van de Toren liggen de graven van vroege Aldmeri-kolonisten. Deze dienen als eeuwig symbool van de invloed en aantrekkingskracht die deze voorgangers van de Altmer op de Elfen hebben.

Firsthold[]

Firsthold is de grootste stad op Auridon en de één na grootste stad op de eilanden. Firsthold is gebouwd op de kliffen van de Vafe-regio en wordt doorkruist door kanalen die aangesloten zijn op de rivier de Diceto. In 2E 582 sloot Hoge Jonkvrouw Estre een deal met Mehrunes Dagon, waarna er vier poorten naar Oblivion werden geopend in de stad, wat voor veel chaos zorgde. De Jonkvrouw werd uiteindelijk vermoord door de Vestige.

Hemelwake[]

Hemelwake is een oostelijke havenstad op Auridon. In 1E 1301 werd de stad bezet door de Sloads tijdens hun invasie van de eilanden.

Eilanden[]

Grotere eilanden[]

Summerset Isles Complete Map

Een kaart van de Summerset-eilanden.

Summerset[]

Summerset, ook wel het ‘vasteland’ of ‘het grote eiland’ genoemd, is het grootste eiland van de archipel. Dit is waar de meeste Elfen wonen en de meeste grondstoffen zich bevinden. Ook de Kristallen Toren staat op dit eiland, net als veel grote steden.

Auridon[]

Auridon is het één na grootste eiland van de Summerset-archipel. De steden Firsthold, Hemelwake en Vulkhelgarde liggen op dit eiland. Het was ook Auridon waar Hoge Koning Torinaan aankwam op land na zijn vertrek uit Aldmeris.

Artaeum[]

Artaeum is het derde eiland van de Summerset-eilanden qua grootte. Het eiland staat bekend als thuisbasis van de Psijische Orde, een klassieke monastieke orde die er al vele millennia opereert. Artaeum staat erom bekend in sommige periodes onvindbaar te zijn, alsof het van Nirn is verdwenen.

Kleinere eilanden[]

Eyevea[]

Eyevea is een klein eiland in het noordwesten van de archipel. Het werd gebruikt door Aartsmagiër Shalidor in het Tweede Tijdperk als veilig oord voor magiërs in tijden van oorlog. Sheogorath wist ooit Shalidor te misleiden om het eiland over te dragen aan de Shivering Isles, maar later tijdens het Tweede Tijdperk gaf de Daedrische Prins het eiland weer terug aan Nirn.

Errinorne[]

Errinorne is een eiland ten oosten van Hemelwake en Auridon. Het wordt gebruikt als warenhuis en doorvoerhaven voor schepen die niet in Hemelwake aan land kunnen komen. De Sload gebruikten het eiland tijdens het Beleg van Hemelwake om de stad aan te vallen.

Buraniim[]

Buraniim is een afgelegen eiland dat ver uit de kust van Mathiisen ligt. Het was ooit een belangrijke commerciële hub, maar werd later verwaarloosd door de afstammelingen. Er staat vandaag de dag een grote ruïne op het eiland.

Silatar[]

Silatar is een eiland dat ver van Summerset afligt. Het werd ooit gesticht door een Altmer die naar de naam Aranias luisterde, ook wel de ‘Steenheks van Silatar’ genoemd. Ze zou over een vreemdsoortige magie hebben beschikt waarmee ze het eiland uit het water kon laten verrijzen. Silatar is al eeuwen verlaten.

Dranil Kir[]

Dranil Kir is een mysterieus eiland dat niet ver uit de kust van Auridon ligt. Het wordt omringd door stormen en werd ooit bewoond door de Psijische Orde. Ooit lag ook de Psijische Obscuros op dit eiland, een zeer krachtige kristallen bol.

Advertisement