Anui-El, znany też jako Wieczne Niewysłowione Światło, Dusza Wszechrzeczy – bezkształtny i bezmyślny pierwotny bóg[1], który powstał jako jedna z nieskończonych myśli Sithisa[2] na styku oddziaływań sił Anu i Padomay, zwanym Półcieniem, czy też Aurbisem, którego Anui-El uosabia[1]. Zwany jest też, mimo bycia przenikaniem obu sił, duchem Anu[3].
Anui-El był wijącym się bez żadnego porządku, zbitkiem chaotycznie przenikających się form i idei, z której żadna nie ukształtowała się w pełni, a chwilę potem znikała[1]. Był też pierwszą z idei Sithisa, która nie umierała jak wszystkie rzeczy powinny[2]. Sithis rozszarpał więc tę nieposłuszną masę, a z niej wyłoniły się pierwotne duchy, równie nieśmiertelne jak Anui-El, ale dzięki działaniom Sithisa, ich stwórcy, posiadły wyciętą z wszechrzeczy konkretną formę i świadomość, posiadając cel swego istnienia[1].
Pierwszym z duchów był Auri-El, który od tej pory znany był jako duch Anui-Ela, a przez to również jako duch Anu[3].
Ciekawostki[]
- Z jakiegoś powodu Alezjanie uważali Anui-Ela, za skazę[4], czy próżnego ducha[5]. Możliwie opisując w ten sposób Auri-Ela, jako że ten jest nazywany jego duchem[3].
- Przypomina Azathotha, bezmyślnego i bezkształtnego boga stwórcę z mitologii Cthulhu, H.P. Lovecrafta.