Aurbis znany też jako Półcień, Szare Centrum, Sfera Nienaturalna[1] – przestrzeń umiejscowiona w Pustce, na tle przenikania dwóch kosmicznych sił, Anu i Padomay[1][2], na którą składają się trzy strefy: Aetherius, Otchłań i Mundus[1].
Powstanie[]
Aurbis, a właściwie jego personifikacja, Anui-El, powstał jako jedna z niezliczonych myśli, zawieszonego w pustce Sithisa, które jak wszystkie myśli miała być zapomniana przez Stwórcę. Anui-El jednak nienaturalnie zmutował i nie dawał się zapomnieć[3], a po czasie swego niezachwianego śmiercią trwania zaczął dzielić się na byty zwane et'ada, które wypełniły ciemną Otchłań, gdzie magia była rzadka i skończona[1], otoczoną jasnym Aetheriusem, nieskończonego źródła magicki, odizolowane od siebie nieprzenikalną dla magii barierą[4][5].
Pragnąc uciszyć trwającą w jego umyśle myśl, Sithis posłał do Aurbis swój inny twór, Lorkhana[3], który oszukał część duchów i stworzył dla nich w centrum Otchłani sferę zwaną Mundusem, gdzie mieli władać. Nieświadomie zaczęli tracić swą moc, a z nią nieśmiertelność, potencjalnie mogąc wrócić do Sithisa[1]. Część z nich uciekła, postrzegając fortel, ci, zwani magna ge[6], w pośpiechu przekroczyli barierę Otchłani i Aetheriusa, dziurawiąc ją wpuszczając do Otchłani światło magicki[4][5]. Były to gwiazdy[4], a dziura po najpotężniejszym z nich, Magnusie, nazywana jest słońcem[5].
W centrum Mundus, a w konsekwencji centrum Aurbis, powstał Nirn, planeta gdzie upadłe et'ada umierały ze starości, w desperackim strachu przed Sithisem mnożąc się ze sobą by przez następne pokolenia uciec śmierci i przemieniając się w rasy i pomniejsze byty śmiertelne[1][2].
Przypisy[]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Monomit
- ↑ 2,0 2,1 Cykl Linia Czasu, Tom 1: Przed czasami ludzkości – Aicantar z Shimerene
- ↑ 3,0 3,1 Sithis
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Exegesis of Merid-Nunda – Phrastus of Elinhir
- ↑ 5,0 5,1 5,2 36 Lekcji Viveka, Kazanie 33 – Vivek
- ↑ Testimonials on Baar Dau – Minerva Calo, Associate Chronicler