Barenziah

Barenziah – Mroczna Elfka, członkini Gildii Złodziei, pierwsza królowa zjednoczonego Morrowind i księżna Twierdzy Smutku, żona Generała Legionu Cesarskiego - Symmachusa, a następnie króla Wayrest Eadwyre. Była również matką swego następcy, króla Hlaalu Helsetha i królowej Hlaalu Morgiah.

Historia[]

Wczesne Życie[]

Barenziah urodziła się w 893 roku 2E, jako córka księcia i księżnej Twierdzy Smutku, wywodziła się z bocznej gałęzi rodu Hlaalu. Barenziah, jako mała dziewczynka została pozbawiona rodziców, którzy podczas wyjazdu zostali zabici przez Tibera Sepitma (dokładnie rzecz ujmując to zginęli w czasie walk z cesarstwem).

Przyszła królowa Morrowind została wychowana przez hrabiego Svena z Darkmoor, który był lojalnym poddanym Tibera Septima. Barenziah nie odpowiadało dotychczasowe życie, więc uciekła razem z nadwornym stajennym Słomką, kiedy ten powiedział jej, że podsłuchał rozmowę hrabiego Svena z jego małżonką, w której mówione było, że zostanie sprzedana jako przyszła żona dla któregoś z zaprzyjaźnionych hrabiów.

Barenziah razem ze Słomką po licznych przygodach osiedlili się w Skyrim, blisko granicy z Morrowind - w Pękninie. Słomka bardzo szybko zakochał się w mrocznej elfce oraz planował już przyszłość. Kiedy to miał poślubić ją i wykupić małą farmę, ona potwierdziła, że uważała go tylko za przyjaciela.

Barenziah zaczęła ubierać się jak chłopiec, przyjęła imię Barry, które wymyślił Słomka, aby nie została rozpoznana przez Cesarskich żołnierzy. Po krótkim czasie w Pękninie, Barenziah wstąpiła do Gildii złodziei szybko stała się jedną z lepszych złodziejek, w której poznała Khajiita imieniem Therris, wpadł on na pomysł, aby okraść dom przyszłego męża Barenziah - komendanta Symmachusa.

W czasie próby wykradnięcia z domu komendanta pożądanego przedmiotu zostali przyłapani, Therris wolał poświęcić Barenziah, a sam próbował uciec. Nie udało mu się to. Komendant Symmachus od razu rozpoznał Barenziah, opowiedział jej całą historię oraz powiedział jej, że jest prawowitą królową Mournhold, oraz zaproponował wyjazd do Samotni do czasu, aż ukończy osiemnaście lat.

W Cesarskim Mieście[]

Niepokorna przyszła królowa została zabrana do Cesarskiego Miasta, gdzie została przedstawiona Tiberowi Septimowi. Cesarz zaproponował jej objęcie tronu Twierdzy Smutku. Zaimponowała jej wielka wizja imperium, spodobał się jej system Cesarski, jego zalety oraz spodobał się jej sam Cesarz.

Przebywając w Cesarskim Mieście, dokształcała się politycznie, zdobywając wielkie doświadczenie od samego Cesarza, stała się dobrze obeznana z polityką, kształtowała ponadto swoje umiejętności magiczne. Po pewnym czasie zakochała się w Tiberze i zaszła w ciążę. Cesarz w obawie, że może to zagrozić jego dziedzicom, rozkazał dokonać aborcji, co było wielkim ciosem dla Barenziah. Po tym wydarzeniu przestała być jego kochanką. Kiedy Barenziah ukończyła wiek pełnoletni i uzyskała doskonałe doświadczenie polityczne została wysłana do Morrowind, gdzie miała zostać królową Twierdzy Smutku.

Królowa Twierdzy Smutku[]

Jej przybycie do Morrowind w 3E 15 r było bardzo widowiskowe i była bardzo ciepło witana przez wszystkich dunmerów. Tam otrzymała swój dwór, który był podzielony na dwie części: pierwsza składała się tubylców, a druga z doradców z Cesarstwa. Razem z nią przybył Symmachus, który miał jej doradzać. W szybkim tempie mogła wykorzystać umiejętności zdobyte od Cesarza. Wykorzystując je próbowała polepszyć stosunki na osi Cesarstwo - Morrowind. Jej lojalność była niekwestionowana, dlatego stała się wiernym sojusznikiem Cesarstwa. Po śmierci Tibera Septim pobrała się z Symmachusem, małżeństwo to doprowadziło do wzrostu potęgi Twierdzy Smutku. Nowy Cesarz Pelagius Septim I miał wobec królowej uprzedzenia, ale ufał generałowi Symmachusowi, natomiast ludność Twierdzy Smutku nie przepadała za generałem, za to kochała i ufała Barenziah.

O jej rządach w Twierdzy Smutku niewiele wiadomo oprócz tego, że Twierdza rosła w siłę i panował w niej dobrobyt. Jednym ze znaczących wydarzeń było zaangażowanie się królowej Twierdzy Smutku w Wojnę o Czerwony Diament, w której pozostała lojalna w stosunku do Cesarzowej Kintyry Septim II, a po jej śmierci jej wujowi, Cesarzowi Cephorusowi Septimowi I, jej wojska odegrały znaczącą rolę dając Cephorusowi bazę w Morrowind i wiążąc siły sprzymierzonego z Potemą Septim Starym Ebonheart. Po wygranej wojnie królowa jeszcze bardziej wzmocniła swoją pozycję i władzę.

Wiadomo również, że kontynuowała odwieczną rywalizację Twierdzy Smutku z Ebonheart. Znaczenie Ebonheart po zajęciu Morrowind przez Cesarstwo malało, Cesarz Tiber Septim zdecydował, że Róg Wojen oraz Różdżka Chaosu mają być strzeżone przez Twierdzę Smutku, co spowodowało spadek znaczenia Ebonheart.

W czasach panowania Uriela Septima VII, Barenziah miała małą przygodę z bardem zwanym Słowikiem, który uwiódł ją i skłonił do ujawnienia miejsca ukrycia Różdżki Chaosu. Barenziah uwiedziona zakochała się w słowiku i zaprowadziła go do miejsca ukrycia Różdżki, a ten wykorzystując okazję ukradł ją i zostawił Barenziah. W tym czasie do Twierdzy Smutku wrócił jej mąż Symmachus, który wybaczył Barenziah zdradę, przepowiadając, że twierdza popadnie po takim wydarzeniu w niełaskę.

Symmachus w tym czasie miał prowadzić śledztwo i znaleźć złodzieja, jednak Cesarz Uriel z wszystkimi raportami wysyłał go do Jagara Tharna nie wiedząc, że to on stoi za zniknięciem Różdżki. W tym okresie Barenziah urodziła syna Helseth i córkę Morgiah.

Zgodnie z przypuszczeniami Symmachusa, twierdza popadła w niełaskę, zwiększano podatki i daniny, dlatego Twierdza bardzo szybko zaczęła nędznieć, doszło do tego, że sama rodzina królewska musiała dopłacać do podatków z własnej kieszeni. Już wtedy Tharn zdołał wysłać Cesarza Uriela do Otchłani i sam nakładał podatki na Twierdzę. Razem ze swoim mężem Barenziah postanowiła pojechać do Cesarskiego Miasta, podczas gdy Symmachus miał zostać w Twierdzy i dopilnować, aby nie wybuchło powstanie.

W Rękach Jagara Thrana[]

Barenziah z godnie z radą swego męża wyruszyła do Cesarskiego Miasta, aby przekonać Cesarza do pomocy Twierdzy Smutku. W obawie przed ewentualnym buntem zabrała ze sobą dzieci do Miasta.

Kiedy przybyła do miasta cały czas odmawiano jej spotkania z Cesarzem. Kiedy w końcu udało jej się z nim spotkać, przedstawiła sytuację, która panuje w Twierdzy i poprosiła o pomoc. Korzystając ze swoich magicznych zdolności, dowiedziała się, że ktoś podszywa się pod Cesarza. Już wtedy myślała, że to Słowik jednak nie była do końca pewna.

Wieczorem po wizycie z podgrupką Cesarza dochodzi do niej list, w którym stoi, że w Twierdzy Smutku wybuchł bunt i że w jego wyniku zginął Symmachus, ona i jej dzieci zostały skazane na śmierć, a nowym królem twierdzy obwołano jej wuja Athyna Llethana. Przerażoną Barenziah odwiedza król Wayrest Eadwyre, który informuje ją o jego przypuszczeniach co do wiarygodności Cesarza i że podszywa się pod niego jego Cesarski Mag Bitewny Jagar Tharn, którym jak się okazuje jest Słowik. Stary król prosi o pomoc Barenziah, aby odwróciła uwagę Tharna, a mistrz (główny bohater) mógł uciec i aby mogła ona ustalić położenie Różdżki Chaosu. Barenziah postanawia pomóc Eadwyrowi jednak pod warunkiem, że ten zaopiekuje się jej dziećmi, na co on przystaje.

Rodzina[]

Symmachus - mąż.
Hlaalu Helseth - syn.
Morgiah - (Wyspy Summerset) – córka.
Dralsi Indoril - córka. (prawdopodobnie córka Tibera Septima lub Słowika)
Hlaalu Athyn Llethan - wujek.
Ravani Llethan - ciotka.
Eadwyre - mąż, Król Wayrest.
Karliah - wnuczka, członkini Słowików, strażnik Nocnicy.

Pochodzenie[]

Barenziah urodziła się jako córka władców Twierdzy Smutku i jest członkinią bocznej gałęzi Rodu Hlaalu oraz Rodu Mora.

Ciekawostki[]

Uczestniczyła w koronacji każdego Cesarza Tamriel prócz Tibera Septima i Martina Septima.
Umiała świetnie otwierać zamki.
Potrafiła wyczuwać magię.


	Tytuł Królowa Twierdzy Smutku	Następca Athyn Llethan