The Elder Scrolls Wiki
Advertisement

Daedryczni książęta – najpotężniejsze z duchów Otchłani, których płaszczyzny są domem dla słabszych daedr, przez swą wielką moc mogący manipulować światem śmiertelnych, od którego mniejsze daedra są zwykle odseparowane paktami śmiertelników zarówno z aedrami jak i samymi książętami. Podobnie jak w przypadku płaszczyzn aedr, płaszczyzny daedrycznych książąt są najwierniejszym ich uosobieniem, podczas gdy formy, jakie przyjmują w kontaktach z innymi istotami, są jedynie wybieraną przez nich i zmienną podług ich woli projekcją, tak że nawet obserwowana płeć jest tylko wynikiem tego jak podoba im się być postrzeganym. Choć zwykle stwierdzenie, że daedryczni książęta są najpotężniejszymi z daedr jest bliskie prawdzie, do uzyskania takiego tytułu nie jest wymaganym bycie daedrothem, bowiem Meridia należy do magna ge, Malacath jest upadłym aedrothem, a Sheogorath nawet nie jest bytem, tylko tak zwaną „czarną dziurą” wybitą w Otchłani poprzez zniknięcie potężnego ducha, jakim był Lorkhan.

Oddziaływanie na świat śmiertelny[]

Podobnie jak w przypadku aedr, książęta nie uznają istnienia dobra i zła, będąc jedynie arbitralnym wyznacznikiem śmiertelników tego co jest dla nich korzystne i tego co nie jest. Jako że potężne duchy nigdy nie zrozumieją jak bardzo ważne są dla kruchych śmiertelników rzeczy które w oczach nieśmiertelnych są błahe, daedryczni książęta, jak i mniejsze daedra, w odróżnieniu od aedr nie uznając Mundus jako swego ogrodu, lekkomyślnie ignorują te sprawy przez co są zwykle dla śmiertelnych postrzegane jako niekorzystne, czy po prostu złe. Wyznawcy kultu Tamriel twierdzą, że niektórzy z książąt szczególnie lubują się w aktach przemocy, a mianowicie Boethiah, Molag Bal, Vaermina, Mehrunes Dagon oraz Peryite[sprawdzić tę listę].

Dunmerowie wydzielają siedem daedr jakie na swój sposób czczą: trzy dobre daedra, które były pomocne w rozwijaniu kultury dunmerów i są uważani za zapowiedź Trójcy żywych bogów Morrowind; a także cztery złe, których czczą poprzez strach przed nimi, funkcjonując w życiu dunmerów jako siły, których przetrwanie czyni ich lepszymi. Khajiitowie nie obchodzą się z pytaniami czy coś jest złe czy dobre, nie posiadając kulturowych zakazów przed niczym, byle tylko posłużyło własnej korzyści, dlatego ich religia posiada stojących na równi zarówno daedrycznych książąt jak i aedr. Nibenajczycy, czczący wszystko co mogą jak bogów, podobnie mieszają bez ograniczeń kult aedr i daedr, z kultami przodków czy miejsc. W religii pograniczników część daedrycznych książąt funkcjonuje jako tak zwani Starzy Bogowie, lecz trudno powiedzieć którzy z książąt do nich należą poza jednym Hircynem. Jednym z najwyższych bóstw ayleidów jest Meridia, stawiana przez nich niżej w swej hierarchii niż inni książęta, i choć w tym czasie zawiadamiała głównymi siłami wymierzonymi w cel wyplenienia ras ludzkich i zwierzęcych, nie jest ona w żadnym panteonie szczególnie demonizowana, podczas gdy taki Hermaeus Mora występuje jako szczególnie warty przestrogi demon zarówno w religii nordów jak i bosmerów.

Kult książąt jest bardzo rozpowszechniony w Tamriel, czego dowodem jest wiele ołtarzy im poświęconych, pomimo tego, że większość śmiertelników uznaje ich za złe i szkodliwe bóstwa. Sami książęta bawią się mieszkańcami Tamriel i nagradzają ich za spełnienie ich zadań. Daedryczni książęta bardzo interesują się swoimi wyznawcami. Na przykład Clavicus Złośliwy zadaje się ze śmiertelnymi dla czystej rozrywki albo potencjalnych poddanych, którzy po śmierci trafiliby do Otchłani.

Lista książąt[]

Azura[]

Azura (Daggerfall)

Bogini próżności i egotyzmu, której domeną jest zmierzch i świt, magia pomiędzy światami, tajemnica i los. Jej kultyści są nazywani jej kochankami-niewolnikami, jako że pragnie ona powszechnego uwielbienia. Swym wyznawcom zsyła wizje przyszłości i wściekła na każdego, kto zada wątpliwość w jej nieskończoną moc, odwdzięcza się im i im postronnym po tysiąckroć. Mimo swej mściwej natury, w wyniku której cierpią nawet ci, którzy jej się nie sprzeciwili, przez swą łagodność względem swych wyznawców jest powszechnie uznawana za bezpieczniejszą z daedrycznych książąt. Czytaj więcej

Boethiah[]

Boethiah (Daggerfall)

Bóg okrucieństwa, tortur, znęcania się, chwały, wartości istnienia, prawdy, zdrady, spisków, morderstw i dojścia do władzy. Bóg, który pomaga tylko tym, którzy pomagają sobie sami, nie toleruje wyznawców, którzy od niego coś żądają pomocy, często zsyłając na nich śmierć. Zsyła łaski tym, którzy odtrącą jego pomoc, widząc w nich tych, którzy żyją podług jedynej prawdy istnienia, przetrwania. Jest znany z częstego zmieniania swej formy, mimo męskiej natury czasem ukazując się nawet jako kobieta. Przez swą niezależną naturę, mimo podobieństwa do Molag Bala, jest on jego największym rywalem Czytaj więcej

Clavicus Złośliwy i Barbas[]

Clavicus Vile (Daggerfall)

Bóg władzy, mocy i życzeń, z którym najczęściej wchodzą w układy śmiertelnicy, najczęściej tracąc coś mocno wartościowszego od tego, o co poprosili, z samymi życzeniami obracającymi się przeciwko nim. Jest znany ze swego chłopięcego czaru, przez który sprzedaje najpodlejsze z paktów, pod względem ilości zebranych dusz jest on najpotężniejszym z książąt. Wiecznie znudzony zrobi wszystko dla odrobiny rozrywki, zwykle bawiac się życiami śmiertelników. Z tych też nudów rozerwał się na dwoje, Clavicusa i swego ogara Barbasa Czytaj więcej

Hermaeus Mora[]

Hermaeus Mora (Daggerfall)

Bóg losu, wiedzy i pamięci, wiecznie kolekcjonujący każdy istniejący i nieistniejący skrawek informacji. Każdy kontakt z nim, a śmiertelnikami służy tylko by nasycić jego nienasycony głód wiedzy, w której poszukiwaniu rozszczepi każdy skrawek rzeczywistości do jej składowych. Jego nieprzebrany zbiór nęci wszelkiego rodzaju badaczy, którzy prędzej czy później znajdą w nim wiedzę nieprzeznaczoną dla ich prostych umysłów. Obserwując pełen form świat, sam jest pozbawiony kształtu i struktury, będąc ciągiem ciągle zmieniającej się masy kończyn, lub ciemną głębią, z której czasem spojrzy złote oko Czytaj więcej

Hircyn[]

Hircine (Daggerfall)

Bóg polowania, łowów i likantropii, każdego dnia i nocy polujący i będący polowanym, ceniący tylko tę nieustającą grę między łowczym a zwierzyną. Jego wyznawcy często znajdują siebie sami na obu końcach tego ostrza, błogosławieni formą bestii z żądzą krwi i wiecznie uciekający przed łowczymi, którzy chronią przed nimi innych. Duch dziczy, który utożsamia każdy aspekt drapieżnika, siłę, zwinność i spryt. W jego nieprzebytej puszczy nie ma równych, są tylko lepsi, którzy zjedzą i słabsi, którzy zostaną zjedzeni Czytaj więcej

Ithelia[]

Bogini ścieżek, która była w stanie kształtować przeznacznie, zmieniać los i układać jego pasma zgodnie ze swoimi kaprysami. Uważając te moce za zagrożenie dla rzeczywistości, Hermaeus Mora wymazał ze świata pamięć o Ithelii Czytaj więcej

Jyggalag[]

Bóg ładu, logiki i dedukcji, najpotężniejszy ze wszystkich istot, dla którego wszystkie rzeczy wpadają w przewidziany już schemat i który znając wszystkiego początek, zna też i jego koniec. Prowadzi on wydarzenia tak, jak one biec powinny i pilnuje porządku, by wszystko znało swoje miejsce i żadna nieregularność, żadne niespodziewane zachcianki i wolna wola, nie zakłóciły przejrzystej przyszłości statycznego świata. Niszcząc szaleństwo i swobodę został on u zarania rzucony przez resztę książąt na opętanie przez Sheogoratha, skąd został wyzwolony dopiero pod koniec Trzeciej Ery Czytaj więcej

Malacath[]

Malacath (Daggerfall)

Bóg przekleństw i przeklętych, opiekujący się odrzuconymi i niechcianymi, którego wyznawcy nienawidzą perfekcji, która ich odrzuciła. Kocha tych, którzy cierpią, nawet jeśli cierpią przez niego. Sam będąc przeklętym aedrycznym rycerzem, najszlachetniejszym wówczas z aedr, pożarty i zwrócony przez Boethiaha, oszalał i stracił swoje dawne piękno, przez co znalazł swe miejsce tylko pośród książąt otchłani, gdzie on, najsłabszy z książąt widzi w sile najgorszą z mocy, czyniąc silnych słabymi, by mógł się nimi opiekować w cnocie słabości. Jego wybrany lud, orkowie, razem z nim wychwala sens swego życia w cierpieniu Czytaj więcej

Mehrunes Dagon[]

Mehrunes Dagon (Daggerfall)

Bóg zniszczenia, zmiany, rewolucji, energii i ambicji, który niszczy ustalony porządek, by był zastąpiony czymś nowym. Uwalnia zniewolonych od tego, co ich uciska, dając im szansę na nowy początek, niszcząc gwarantowaną przyszłość dla tych, którym dotychczasowa rzeczywistość była pomyślną. Przyjdzie też zawsze ponownie by uwolnić tych, którzy niechybnie będą uciskani przez wcześniej wyzwolonych. Nieubłagany zawiadamia bezustanną siłą natury, wiązany z klęskami żywiołowymi, zmuszając nimi poszkodowanych do wiecznej odbudowy Czytaj więcej

Mephala[]

Mephala (Daggerfall)

Bogini morderstw, seksu, tajemnic i kłamstw, która przędzie pajęczą nić niewidocznie wiążącą ze sobą wszystkie fragmenty rzeczywistości, wiecznie prowadząc los podług własnej nieznanej nikomu woli i w której więzy jak muchy wpadają wszyscy, zdani na jej nieistniejącą łaskę. Ucząca swych wyznawców jak w cieniach omijać zgubne zakręty fatum i jak zaplanowane zabójstwa, chronią ich przed skończeniem samemu na czubku noża. Mimo nauk jest ona nikomu nieznana, a jej uczniowie są jak wszyscy tylko jej pionkami, nawet jej płeć jest zagadką, czasem, by wprowadzić niepewność, przyjmując formę męską Czytaj więcej

Meridia[]

Meridia (Daggerfall)

Bogini chciwości i światła, związana z energią życiową istot żywych, nienawidząca imperfekcji i zawsze wybierająca tylko najlepszych ze śmiertelników, pozbywając się tych gorszych. Znana ze swej preferencji rasowej do elfów, których wspomagała swą armią daedr w wyzyskiwaniu, torturowaniu i polowaniu na ludzi oraz inne niższe w jej mniemaniu istoty. Przez swą nienawiść do nieumarłych, jako wypaczenie jej idealnego świata jest uznawana przez celowo nieznające jej społeczeństwo za jedną z niewielu dobrych daedr. Początkowo jedna z magna ge, po swym upadku z niebios dołączyła do zastępu daedrycznych książąt Czytaj więcej

Molag Bal[]

Molag Bal (Daggerfall)

Bóg władzy, potęgi, gwałtu i dominacji. Samo przyzwanie jego imienia obdarza wypowiadającego je wielką potęgą. Siłą wymaga podległość i hierarchię, dominując każdą istotę pod swoją niewzruszalną strukturę. Pomaga najpotężniejszym, głowom państw i wielkich organizacji, inspirując ich by poprzez silną strukturę, zbudowali najpotężniejsze z sił, nieświadomie będąc pionkami w jego grze, w której poprzez konflikt to on posiądzie władzę nad duszami. Ojciec wampirów, które tworzy, gwałcąc śmiertelników, i posyła, by rządzili śmiertelnymi. Mimo podobieństwa obu, przez poleganie na manipulacji masami ludzkimi, jest rywalem Boethiaha Czytaj więcej

Namira[]

Namira (Daggerfall)

Bogini głodu, bólu i biedy, kanibalizmu, pradawnej ciemności, robactwa, obrzydliwości, wstrętu i pomiotów mroku. Wzgardza wszelkiego rodzaju wybitnością i wywyższa to co szpetne. Jest patronką tych, których nikt nie chce widzieć, więc nie widzi, tych walających się we własnej upadłości ukrywających się przed społeczeństwem w mrocznych norach, jak i zwykłych ludzi brzydkich, którzy przez niechęć ludzi do spojrzenia w ich stronę, mogą wsłuchiwać się w najbardziej skrywane sekrety ludzi. Od niej pochodzą wszystkie rzeczy wzbudzające ludzkie odruchy wymiotne, kojarzona z wszelkim brudem, zarazą, szczurami, karaluchami i innymi szkodnikami Czytaj więcej

Nocnica[]

Nocturnal (Daggerfall)

Bogini ciemności, nocy i tajemnicy, patronka złodziei, szpiegów i każdego kto działa w tajemnicy oraz pod osłoną cienia nocy. Z natury niewiele o nieznana, co budzi instynktowne przerażenie każdego kto zauważy ślady jej działania, mitygowane tylko jej nienaturalnym kobiecym magnetyzmem, przez który choć w strachu przyciąga wzrok. Jej słowa są niejasne, a dotyk niematerialny porównywalny w swej niepewności do futra, zlewając się z kojącą nocą zawiadamia bestiami ciemności przypominając o zagrożeniu, jakie nosi ze swoją złudnie przyjemną osobą Czytaj więcej

Peryite[]

Peryite (Daggerfall)

Bóg plagi, zarazy, zadań i naturalnego porządku, który wprowadza przez swoje oczyszczające naturę plagi. Ropa, która oczyszcza zanieczyszczoną ranę, zabijając słabych i pozwalając na przetrwanie potomstwa silnych. Zawiadamiając najpowszechnieszymi z sił przelewających się przez wszystkie światy, przez swą niezawisłą władzę nad najniższymi kręgami Otchłani jest często uznawany za najsłabszego z książąt. Jego wyznawcy często mają za zadanie propagowanie chorób jedynie podług jego klinicznie bezwzględnie prowadzonej ręki, jak nożem odcinając zgniłe mięso od zdrowego ciała Czytaj więcej

Sanguine[]

Sanguine (Daggerfall)

Bóg uczt, orgii, ekstazy, radości, pijaństwa, tańca, miłości, rozpusty i hedonizmu, oraz namiętnego oddanie swej mrocznej naturze. Trwa on w stanie wiecznych zabaw i upustu nałogowych nawyków, propagując wewnętrzne gnicie, lenistwo i oddanie tylko przyjemności odrzucając wszelkie poważniejsze aspekty życia. W wiecznym towarzystwie, tych, których świadomość narkotycznie jest zamglona, czy to przez same używki, czy to przez nieustającą ekstazę, otoczony kwiecistym korowodem ludzi bez pamięci o swym życiu. Tępiący pruderię i abstynencję, szczególnie nienawidzi ustawodawców praw, które wzbraniają ludzi przed zabawą Czytaj więcej

Sheogorath[]

Sheogorath (Daggerfall)

Bóstwo, którego sferą oddziaływań jest szaleństwo, powszechnie spotykany z przerażeniem, przez swe zawiadamianie najpodstępniejszymi z chorób, sprawiających że ludzie nie widzą różnicy między rzeczywistością a ułudą. Patron wszelkiego rodzaju chorych psychicznie, od nieprzytomnych lunatyków po maniakalnych morderców, nieprzewidywalnych, nawet gdy spokojnych potencjalnie groźnych. Pasożytniczy niebyt, którego chaotyczna natura wymaga dla iluzji istnienia opętania istoty mając za swój fundament choć ślady rozumowania. Do końca Trzeciej Ery jego nosicielem był Jyggalag, po jego wyzwoleniu zajął on umysł Bohatera Kvatch Czytaj więcej

Vaermina[]

Vaermina (Daggerfall)

Bogini korupcji, tortur, inspiracji i natchnienia, snów i koszmarów oraz złowieszczych omenów, do której świata wszyscy trafiają każdej nocy i skąd biorą swe motywacje jak przeżyć następny dzień. Szepcząc śpiącym nic nie znaczące słowa potrafi wywołać na jawie fale, o które nikt jej nie podejrzewa. Znana ze swej znajomości i mistrzostwa w mętnej sztuce alchemii, zna specyfiki, które mogą zdziałać cuda, których inni książęta tylko podejrzewają istnienia. Jej kultyści to zwykle poeci, muzycym artyści i romantycy, których myślom i uczuciom jest ona nocną muzą Czytaj więcej

Advertisement