Et'Ada – istoty znane też jako Duchy Pierwotne; śmiertelnicy czczą je jako bóstwa. Dla ludzi et'ada są bogami oraz demonami. Dla aldmerów są aedrami (w języku Aldmerów „nasi przodkowie”) i daedrami („nie nasi przodkowie”).[1] Aedra oraz Daedra powstały gdy Lorkhan podstępem przekonał Duchy Pierwotne do stworzenia Mundus.[2] Daedra są et'Ada, które odeszły gdy świat śmiertelników był tworzony, by zachować swą moc, natomiast aedra są et'Ada, które pozostały przy tworzeniu Mundus, oddając dużą część swej mocy.
Powstanie[]
Powstanie et'ada zostało opisane w wielu mitach o stworzeniu świata, które są często sprzeczne, jednak w większości przypadków występują liczne podobieństwa. Trzeba także pamiętać, że historia spisana jest w różny sposób przez ludzi i merów o różnych umysłach i wierzeniach.
Większość mitów rozpoczyna się od istnienia jednej siły, Anu (w yokudańskich mitach Satak). Od niego pochodzi druga siła, Padomay/Sithis (Akel w mitach z Yokudy). Niektóre mity rozpoczynają się od istnienia obu i określają je jako bliźnięta.[3] Wzajemne oddziaływanie Anu i Padomaya dało początek wielu innym duchom, Duchom Pierwotnym. Nie miały tożsamości i trudno było im stworzyć sobie tożsamość. Wtedy powstał Akatosh/Auriel (yokudański Ruptga) i wraz z nim powstał czas. Dzięki temu Duchy Pierwotne zrozumiały swą naturę oraz swe ograniczenia. W redgardzkim micie stworzenia świata nie ma wspomnienia o czasie: Ruptga pomógł innym duchom w znalezieniu drogi.
Jednym z Duchów Pierwotnych był Shezarr/Lorkhan (Sep). Podstępem przekonał inne duchy, by pomogły mu stworzyć nowy świat - Mundus. Duchy, które mu pomagały, straciły swą młodość i siłę; stały się aedrami.[2]