The Elder Scrolls Wiki
Advertisement

First Empire of the Nords (pl. Pierwsze Cesarstwo Nordów) – było pierwszym cesarstwem w Tamriel, którego rozwój przypada na okres rozległych podbojów Skyrim[1].

Rozciągało się na terytoriach pierwotnego Skyrim, które nie różniło się obszarem od dzisiejszego Skyrim z terytoriami dzisiaj wliczanych do Wysokiej Skały i Hammerfell, okolice miast Jehenny, Elinhir i Dragonstar[2] oraz bez, należącego pierwotnie do Posiadłości Coloviańskich, Falkreath[3][4].

Historia[]

Rozwój[]

First Empire of Nords (przed 1E 240) by ITakNieZnasz

Pierwsze Cesarstwo Nordów przed 1E 240

Ekspansja Cesarstwa jest przypisywana Najwyższemu Królowi Skyrim Vrage Obdarzonemu[1], który w 1E 240[5] wyruszył w liczne kampanie celem grabieży majątków ludności[6] Wysokiej Skały[7] i Resdayn[8]. Wyprawy kończyły się sukcesami, a okręty przybywały wyładowane bogactwami[6], a nawet w tym samym roku królowi Vrage udało się podbić zarówno terytoria rodu Direnni jak i chimerów[1].

First Empire of Nords (1E 240) by ITakNieZnasz

Pierwsze Cesarstwo Nordów w 1E 240

Jedynym ostałym w inwazji terenem było należące do krasnoludów, Królestwo Vvardenfell, którzy zdołali obronić się na swej wyspie przed norskimi okupantami[8]. Cesarz Vrage przeniósł stolicę z Bromjunaar do Wichrowego Tronu, stawiając tam majestatyczny Cesarski Pałac na znak swej potęgi[1], który to stoi tam po dziś dzień[9].

Późniejsze podboje Skyrim, pozwoliły nordom w ciągu 50 lat zająć świeżo wydzielone od młodszego Cesarstwa Alezjańskiego, Posiadłości Coloviańskie. Zajęte zostały również potężne połacie zatoki Nibenay, niemal dwukrotnie pomniejszając obszary Cesarstwa w Cyrodzie[1].

Wojna domowa i upadek[]

First Empire of Nords (przed 1E 416) by ITakNieZnasz

Pierwsze Cesarstwo Nordów przed 1E 416

Ostatni Cesarz Borgas, zmarł w 1E 369, zabity przez przywołany przeciwko niemu przez bosmerów, Dziki Łów[10]. W tym samym roku rozpoczął się Moot, na którym miał zostać obrany następny Cesarz, jednak stronnictwo przeciwne pierwszemu kandydatowi, jarlowi Hanse z Zimowej Twierdzy, wywołało przeciwko niemu Wojnę o Sukcesję, która trwała aż do momentu, gdy nie pozostał już przy życiu żaden z potomków Borgasa, kończąc Moot w 1E 420[1].

W wyniku wojny Cesarstwo straciło swe posiadłości w Morrowind, w 1E 416 odbite przez połączone siły Indorila Nerevara i Dumaca Pół-Orka[11], w Wysokiej Skale, odbite przez aldmerów[12], oraz w Cyrodiil odbite przez odradzające się Posiadłości Coloviańskie i Cesarstwo Alezjan.

W 1E 420, Pakt Wodzów ustanowił cesarzem[1] Olafa Jedno-Okiego[13], jednak Cesarstwo już się rozpadło, czyniąc Olafa Najwyższym Królem osłabionego wojnami Skyrim[1].

Lista władców[]

L.p. Imię Cesarza Okres panowania Data urodzenia Data śmierci
1. Vrage (1E 222[14]) 1E 240 – 1E ? 1E ? 1E ?
2. Gellir 1E ? – 1E ? 1E ? 1E ?
3. Borgas 1E ? – 1E 369 1E ? 1E 369
4. Olaf Jedno-Oki 1E 420[15] 1E ? 1E ?

Ciekawostki[]

  • Dobrobyt związany z powstaniem Cesarstwa Nordów jest w podaniach przypisywany norskiemu bogowi szczęścia, Saiowi, a upadek Cesarstwa jego wygnaniu przez innych bogów ze Skyrim, by niósł szczęście innym nacjom[6].

Przypisy[]

Advertisement