„O potężny tundrołazie!
Jakże wyróżniasz się ty i twa potężna bestia, gdy pędzicie przez pomarańczowe przestworze.
Grzmot kroków twe stado zwiastuje. Człowiek i zwierzę przecierają szlak.”
Gigant – potężna i olbrzymia rasa ludzi występująca głównie w Skyrim[1], nieliczne osobniki można spotkać w Wysokiej Skale oraz na północnych terenach Hammerfell[2] i Cyrodiil[3]; odnotowano nawet by w przeszłości zawędrowali aż do terenów Elsweyr[4] i Puszczy Valen[5].
Wygląd[]
Giganci sięgają wysokości od 3 do 3,5 m, mają jasnoszarą skórę, szpiczaste uszy, giganci z Zatoki Iliac odznaczają się łysizną, nie wiadomo czy wynika to z natury czy ze zwyczaju tamtejszych gigantów[2], w Skyrim można spotykać czasem gigantów z dwoma szeregami małych rożków po obu stronach głowy, prezentowane łysiną z przodu głowy występującą albo naturalnie, albo ponownie jak wynika to ze zwyczaju[3]. Wspomniane rożki nie występują ani u gigantów z Zatoki Iliac[2], ani u reszty gigantów, które zwykle posiadają bujne długie włosy[1], możliwe więc że są albo tworem naturalnym, albo jedną z form skaryfikacji, której wykorzystanie można i tak już zaobserwować na skórze gigantów ze Skyrim[3]. Giganci z gór Wrothgarskich, odznaczają się siną, prawdopodobnie od mrozu, skórą i podobnie jak wspomniane plemię z Zatoki Iliac łysiną[6]. Wszyscy giganci płci męskiej, którzy zostali zaobserwowani posiadają zarost[3][1][2][6].
Gigantki są o wiele postawniejsze od gigantów[6], choć mogą być to odizolowane wyjątki, gdyż giganckie kobiety są bardzo rzadko spotykane[7], i jedyne udokumentowane przypadki pochodzą z czasów Drugiej Ery[1].
Zachowanie[]
Giganci zwykle nie lubują się z innymi rasami rozumnymi, jednak rzadko dokonują ataków[8], a najczęściej bronią siebie, swej trzody i terenów[3].
Pochodzenie[]
Choć fakt iż posiadają spiczaste uszy, mógłby świadczyć o pochodzeniu od merów, większość uczonych twierdzi, że giganci są w rzeczywistości jedną z ras ludzkich, utrzymując że najbliżsi dzisiejsi kuzyni tej rasy to właśnie Nordowie, wyprowadzając pochodzenie obu ras od Atmoran z północnego kontynentu, którzy wedle podań byli właśnie olbrzymami aniżeli ludźmi dzisiejszego rozmiaru. Wierzy się, że w czasach starożytnych rasy oddzieliły się od siebie, tak że dziś Nordowie są mali, ale inteligentni tak jak byli Atmoranie, a Giganci olbrzymi, ale pozbawieni swej dawnej inteligencji[9]. Powód podziału jest nieznany.
Jako że inne przekazy utrzymują, że Atmoranie byli olbrzymami, teoria nie jest niebezpodstawna. Najbardziej znanym przekazem jest jak to Ysgramor zebrał lamenty swych "giganckich żon" by utworzyć z nich cięciwę swego łuku[10]. I choć merowie są zdolni do mieszania się z ludźmi, dowodem na pokrewność Gigantów z ludźmi może być to że właśnie również potrafią się ze sobą mieszać, zarówno Gjalder jak i jego córka Lyris Titanborn posiadali w swych żyłach krew Gigantów[11]. Nie wiadomo natomiast czy Giganci mogą mieszać się z elfami.
Jednakże w znanej legendzie o Ysgramorze i jego Pięćsetce Towarzyszy, Pieśni Powrotu, przedstawione są zmagania atmorańskiego zastępu Ysgramora z Gigantami[12], nie wiadomo czy legenda jest prawdziwa, czy nie, jednak jeśli tak oznaczałoby, że podział dokonał się już na Atmorze, lub w tajemniczy sposób gwałtownie po przybyciu do Tamriel, albo wcale i wspólne pochodzenie Ludzi i Gigantów to mit, któremu zawierzyli uczeni.
Niektórzy Cesarscy uczeni z obrzydzeniem odrzucają ten pomysł aby ludzie pochodzili od olbrzymów, uznając to za wymysł zacofanych Norskich wieśniaków, którzy jeszcze w czasach Pierwszej Ery obcowali na co dzień z Gigantami, które nie waży się nazwać rozumnym ludem, a zwykłymi stworzeniami innego rodzaju. Przesąd ten, jak zostało to przez nich ujęte, w dzisiejszych czasach jest już na zaniku[13].
Kultura[]
Inteligencję dzisiejszych Gigantów można porównać do społeczności częściowo nomadycznej, są zdolni do tworzenia ubioru i narzędzi, rozpalania ognia oraz hodowli mamutów. Przemierzają dzicz rozbijając obozy w wyznaczonych tych samych od wieków miejscach, gdzie wypasają swe mamuty. Nieprowokowani nie są agresywni, jednak gdy któreś zwierzę, stworzenie czy osobnik jednej z rozumnych ras, podejdzie potencjalnie zagrażając im lub ich trzodzie budzi się jego terytorializm i rozpoczyna atakować[1][3].
Odziewają się w prymitywne futra czy skóry[1][3], oraz bardzo rzadko noszą obuwie[2], za broń zwykle biorą sobie olbrzymie maczugi z drewna i kamienia[1][3][2], lub czasem prymitywne siekiery z ciosanego kamienia[6]. Za ozdoby biorą sobie kości i czaszki pomniejszych zwierząt[1][3], lub czasem zdobnicze naramiennice z materiału w kolorze niebieskozielonym[2], możliwe że z ośniedziałej miedzi lub turkusowego minerału. W sztuce Groza w Zamku Xyr ukazane jest pełne uzbrojenie z tarczą Giganta[14], nie wiadomo czy wzorowane na rzeczywistości czy może wymysł autora, lub pomylenie z jakimś uzbrojeniem znalezionym po Atmorańczyku.
Giganci hodują mamuty, od których pobierają głównie mleko z którego wytwarzają ser[1]. Są również jedyną rasą, która potrafi zetrzeć kły mamuta, w pył użyteczny w alchemii, żadna inna rasa nie posiada tej technologii, która najwidoczniej wykracza poza zwykłe użycie wystarczającej siły[15]. Są bardzo zżyci ze swymi mamutami, czasem okazując smutek gdy jeden z nich padnie[1], według uczonych Giganci szanują mamuty, ponoć nawet komunikują się ze sobą. Istnieje relacja jakoby gigant chronił najwidoczniej padłe cielę mamuta przed zębami wilków, jest to kolejny przejaw szacunku dla swych zwierzęcych kompanów[16]. Zaobserwowano jednak jak Giganci spożywają mamucie mięso, lecz według obserwatora robiono to z szacunkiem dla zwierzęcia[9]. Czaszki samych mamutów często zdobią obozowiska Gigantów. Ich obozy są zwykle prymitywne, pozbawione schronienia, z kilkoma workami na ser i wielkim ogniskiem[1].
Ciała gigantów ze Skyrim są często pokryte różnorakimi skaryfikacjami, podobnie też oznaczają kły posiadanych przez siebie mamutów. Pozostałą posiadaną przez siebie zwierzynę zwykle oznaczają niebieską farbą w kształcie unikalnych wijących się spiralnych wzorów, podobnych do tych powszechnych w kulturze starożytnych Nordów, którymi znaczą również swoje obozowiska. W Jaskini Polnego Głazu w Skyrim można dostrzec podobne malowidła jakie widoczne są na skaryfikacji gigantów, tam też można zauważyć złożenie ofiary z typowych kościanych amuletów gigantów pod posągiem Malacatha, czy jest to z powodu czci, czy z obawy przed złym duchem - nie wiadomo[1].
Posiadają gardłowy język[1] czasem nazywany Giganckim. Jeżeli ktoś zdoła porozumieć się w tym języku z Gigantem zwykle zdoła z nim dojść do przyjaznych relacji[2]. Niektórzy Giganci okazali się być zdolni do nauki Tamrielicznego by komunikować się w sprawie handlu z ludźmi, a paru pracowało z innymi rasami jako ochotnicy gladiatorzy czy strażnicy[3].
Giganci regularnie spotykają się na miejscach gdzie odprawiają rytuały, prowadzą handel czy wchodzą w związki miłosne[9]. Posiadają też zwyczaje pogrzebowe, Skała Secundy w Skyrim jest przykładowym miejscem w którym składają swych zmarłych, żywi Giganci poza odprawianiem rytuałów pogrzebowym i opłakiwaniem zmarłych, unikają tego miejsca i nie budują w okolicy obozowisk[17]. Wedle przekazów podstarzali giganci udają się do takich miejsc, czując zbliżającą się śmierć, a jeśli jakiś zginie poza tym miejscem jest doń zanoszony przez inne[9]. Istnieje mit jakoby giganci nigdy nie dotykali ciał swych zmarłych, został on wykorzystany w sztuce Ebon Głupców, gdzie główni bohaterowie schowali się w cielsku martwego Giganta celem uniknięcia grasujących w okolicy żywych osobników[18].
Wedle podań z Elsweyr, potężne Hale Kolosa zostały wybudowane przez gigantów w zamierzchłej przeszłości, sugerując, że Giganci gdy przybyli do dzisiejszego kraju Khajiitów, posiadali większe zdolności, inteligencję i technologie, by wykonać ten wielokondygnacyjny monument[4]. A wedle podań Bosmerów, zanim oni przybyli do puszczy Valen, razem z wieloma innymi rasami zamieszkiwały ją giganci[5].
Stosunki z innymi rasami[]
Nordowie[]
Jako że od niepamiętnych czasów Giganci i Nordowie zamieszkiwali ten sam teren, to właśnie ludzie ze Skyrim posiadają najbogatszą historię współpracy z tymi olbrzymami ze wszystkich ras. Ze względu na wątpliwą pokrewność między obiema rasami, nie wiadomo czy te legendy opowiadające o pokojowym współżyciu czy te wręcz o otwartej wojnie są prawdziwe, możliwe że obie odwołują się do jakiegoś czasu w okresie Ery Meretycznej, lub Pierwszej Ery. O ile dawniej powszechna była wiara w przyjaźń obu ras i powinowactwo, nie ma żadnych konkretnych zapisków dostępnych na ten czas[9][10][13]. Natomiast w Pieśni Powrotu, legendzie-eposie mającej mieć miejsce w okresie gdy rozpoczęła się wielka migracja Atmoran do Tamriel, przedstawiony został Ysgramor i jego Pięćsetka Towarzyszy walczący z armią gigantów dowodzonej przez niejakiego Sinmura[12].
Mimo domniemanych konfliktów rasy ciągnęły wspólne bytowanie na tym samym terenie choć rzadko dokonują między sobą interakcji[1], choć mieszanie się obu ras czasem następuje, a niektórzy giganci nauczyli się języka Tamrielicznego znajdując swe miejsce w społeczeństwie ras kontynentu[3]. W Rifcie występuje miejsce zwane Leżem Lwa, gdzie występowało plemię Gigantów nazywane przez mieszkańców regionu jako "wściekli pustelnicy", jest to jeden z przypadków gdy ludzie jak ognia unikali Gigantów, nawet barykadując wszelkie drogi, by nikt przypadkiem się tam nie zapuścił[19]. Niektórzy Nordowie traktują Gigantów jako zwykłe niedogodność, kradnąc ich ziemię, a nawet polując na ich mamuty dla sportu[9]. Podczas Wojny Sojuszy z Drugiej Ery wszedł w wojnę z norskim klanem Stormfist, powodem konfliktu były skradzione ziemie i mamuty[3]. Podczas Buntu Gromowładnych w Skyrim w Czwartej Erze, klan Gigantów po wypędzeniu ze swych ziem przez którąś z sił rozpoczął atakować osiedla ludzkie[20].
Czasem gdy zajdzie taka potrzeba należy zgładzić Giganta, takie usługi są wypełniane przez Gildię Wojowników[21], czy Towarzyszy[22]. Podobnie Jarlowie czasami wysyłają swoje siły by te pozbyły się Giganta, który zawędrował za blisko ludzkich osiedli[23]. Choć wygląda to jakby to ludzie byli zwykle przyczyną konfliktu, czasem też Giganci stanowią jego część[8]. Giganci potrafią wyczuć sposobność do ataku, słabość przeciwnika i wtedy wkroczyć na jego teren[24]. Czasem zabierają ludzką zwierzynę hodowlaną czy nawet cenne przedmioty z ich domostw[22]. Czasem formują większe jednostki, a wtedy, zwykle przewodzeni przez jakiegoś Wodza stanowią siłę niemal nie do powstrzymania[3].
Niektórzy Nordowie jednak wciąż okazują przyjaźń ludowi gigantów poprzez przekazywanie im w prezencie niektórych zwierząt hodowlanych takich jak krowy, pomalowanej w giganckie symbole, ta tradycja choć stara jest dziś bardzo rzadko pielęgnowana, ma ona w zamiarze przekonać Gigantów by nie atakowali siedzib ludzkich, co i tak rzadko czynią[25]. Przynajmniej raz zdarzyło się że w wyniku handlu została przekazana gigantowi koza, ukazując zdolność do rozumienia czym jest wymiana handlowa[26]. Czasami Giganci są nawet honorowani w norskiej poezji[27]. W czasach Czwartej Ery, według Jarla Gwiazdy Zarannej, Skalda Starszego, Giganci stanowili poważny problem w Bieli, który dotychczas był niemożliwy do załatwienia ze względu na cesarski dekret nakazujący ich nie niepokoić[28]. Rzadko Giganci otrzymują pisemne pozwolenie na przebywanie w danym obozowisku, ludzie są upraszani by nie niepokoić ani nie handlować z olbrzymem gdyż jest to zakazane[29].
Giganci mieszają się z Nordami, choć rzadko, tworząc osobniki półkrwi Norskiej, pół Giganckiej[11].
Dwemerowie[]
Krasnoludy były jedyną rasą z jaką, poza Nordami, Giganci posiadali jakiekolwiek stosunki[30], nie wiadomo jednak jakiej były natury.
Dziś można czasem spotkać Giganta spacerującego w, widocznie niedostępnej poza użyciem Dwemerskich wind, Czarnej Przystani, jednym z miejsc o jakimś znaczeniu dla tej starożytnej rasy[1].
Znaczenie dla kultury[]
Konkretne części ciała Gigantów są znane jako wartościowe składniki mikstur alchemicznych, a przez to są poszukiwane przez alchemików i aptekarzy, a w szczególności paluchy stóp, kciuki i trzonowce. Ponieważ świeżość i stan części ciała jest ważny, zostały wyznaczone wytyczne jak pobierać te składniki, dla każdego poszukiwacza przygód który mógłby zabić Giganta.
Paluchy, przydatne tylko te największe i razem z paznokciem bez znaczenia na stan pierwotny[31], potrafią zwiększyć siłę i zdrowie, choć umniejszają kondycję[1][31]. Trzonowce, które należy wyrywać z korzeniem pamiętając że najbardziej wartościowe są te najbardziej zżółknięte, wzmacniają zdolności bojowe. Kciuki, wycięte u bazy dłoni, pozwalają na nasycenie broni oparami zdolnymi nabawić przeciwnika ospą[31]. Poza tym bardzo rzadko stosuje się krew Giganta, której spożycie powoduje osłabienie[2].
Grzyb porastający pachwiny Gigantów jest bardzo mocnym popularnym narkotykiem, ponoć palony powoduje trwającą kilka dni euforie połączoną ze stanem śpiączki, jego cena waha się koło 3000 septimów[32].
Ciekawostki[]
- Olbrzymy mrozu występujące rzadko w niektórych rejonach Skyrim, wykazują małe podobieństwo do Gigantów, nie wiadomo czy obie rasy są ze sobą spokrewnione, gdyż Olbrzymy Mrozu posiadają szereg niepodobieństw, jak pięć oczu, długie rogi i podobne trollom nogi[33][34]. Możliwe że są spokrewnione z Trollami, lub z Illyadi, leśnymi olbrzymami o wielu oczach z Wysp Summerset, czyniłoby to je wtedy Faeriami.
- Wedle przekazów nazwa "Krasnoludy" została nadana Dwemerom przez gigantyczne istoty[35], czasem uznawane za będące właśnie Gigantami[30].
- Kwestia kto wybudował Hale Kolosa jest częściowo sporna, gdyż powszechnie uważa się jakoby wykonali je sami Giganci[4], natomiast niektórzy utrzymują że honoruje ona rasę Gigantów[36], choć forma wypowiedzi nie neguje iż wykonali je właśnie sami Giganci.
- Według legend dotyczących tajemniczych jaskiń Breagha-Fin, zamieszkują je kościeje Gigantów i duchy mamutów[37].
- Giganci z gry The Elder Scrolls V: Skyrim posiadają wiele cech w swej sztuce i ubiorze, które sugerują, że ich kultura jest wzorowana na kulturze starożytnych Galów (pot. Celtów).
Galeria[]
Zobacz też[]
Nawigacja[]
Przypisy[]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 The Elder Scrolls V: Skyrim
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 The Elder Scrolls II: Daggerfall
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 The Elder Scrolls Online
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Opis Halls of Colossus z gry The Elder Scrolls: Arena
- ↑ 5,0 5,1 Pocket Guide to the Empire, Thid Edition: Valenwood - Imperial Geographical Society, 3E 432
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 The Elder Scrolls Online: Orsinium
- ↑ All About Giants - Bonorion the Wanderer
- ↑ 8,0 8,1 The Elder Scrolls V: Hearthfire
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 Giants: A Discourse - Kord the Curious
- ↑ 10,0 10,1 Fragmentae Abyssum Hermaeus Morus
- ↑ 11,0 11,1 Dialog z Lyris Titanborn z gry The Elder Scrolls Online
- ↑ 12,0 12,1 Songs of the Return, Volume 27
- ↑ 13,0 13,1 The Improved Emperor's Guide to Tamriel: Skyrim - Flaccus Terentius
- ↑ Groza w Zamku Xyr - Baloth-Kul
- ↑ Dialog z Quintusem Navale z gry The Elder Scrolls V: Skyrim
- ↑ From the journal of Logang Foxbite
- ↑ Dialog ze Strażnikiem z gry The Elder Scrolls V: Skyrim
- ↑ Fools' Ebony, Part the Sixth - Frincheps
- ↑ Into the Lion's Den
- ↑ Dialog z Farkasem z The Elder Scrolls V: Skyrim
- ↑ Zadanie Giant Killing z gry The Elder Scrolls II: Daggerfall
- ↑ 22,0 22,1 Zadanie Rodzinna pamiątka z gry The Elder Scrolls V: Skyrim
- ↑ Rządy w Skyrim - Abdul-Mujib Ababneh
- ↑ Dialog z Atub z gry The Elder Scrolls V: Skyrim
- ↑ Dialog z Farmerem z gry The Elder Scrolls V: Skyrim
- ↑ Zadanie Pamiętna noc z gry The Elder Scrolls V: Skyrim
- ↑ Oda do tundrołazów
- ↑ Dialog ze Skaldem Starszym z gry The Elder Scrolls V: Skyrim
- ↑ Oficjalne ostrzeżenie
- ↑ 30,0 30,1 Dialog z Hasphatem Antabolisem z gry The Elder Scrolls III: Morrowind
- ↑ 31,0 31,1 31,2 Agents and Reagents: The Bounty of Mundus/Ingredient Classification 14: Giant's Parts - Gargrell Sorick
- ↑ Dialog ze Szlachtą z gry The Elder Scrolls V: Dawnguard
- ↑ The Elder Scrolls III: Przepowiednia
- ↑ The Elder Scrolls V: Dawnguard
- ↑ Pocket Guide to the Empire, First Edition: Hammerfell - Imperial Geographical Society, 2E 864
- ↑ Dialog z Rią Silmane z gry The Elder Scrolls: Arena
- ↑ Ekran Ładowania z gry The Elder Scrolls Online