Hammerfell (ang. „Hammer” - młot, „Fell” - upadł; znane także jako Volenfell w Dwemeris, Hegathe w Aldmeris i Ziemie Śmierci w nedyjskim) – rozległa pkraina na zachodzie Tamriel i ojczyzna współczesnych Redgardów. Do czasu Wielkiej Wojny stanowiła prowincję Cesarstwa, a od 4E 175 została niepodległym państwem po odrzuceniu Konkordatu Bieli i Złota.
Hammerfell to ogromny region, którego znaczną część powierzchni zajmują rozległe pustynie, ale również łąki i góry. Graniczy z Wysoką Skałą od północy, Skyrim od północnego wschodu oraz Cyrodiil od wschodu i południowego wschodu. Najbardziej znaną częścią Hammerfell jest odludna Pustynia Alik'r, która zajmuje sporą część tej krainy.
Hammerfell słynie jako ojczyzna Redgardów, ludzi znanych jako sprytni wojownicy i utalentowani fechmistrzowie. Redgardzi przybyli do Hammerfell z Yokudy po jej rozpadzie, przepędzając zamieszkujących wcześniej te ziemie Dwemerów, Nedów i zwierzoludzi.
Historia
Pierwsza Era
Historia Hammerfell zaczęła się na długo przed przybiciem Redgardów do jej brzegów. Obszar pomiędzy Zatoką Illiac a Złotym Wybrzeżem Cyrodiil nazywano Hegathe, co w języku aldmerskim znaczyło tyle, co "Ziemie Śmierci". Na południu Hammerfell przybrzeżne osady założyli Ayleidzi, jednakże żadna z nich nie przetrwała do Trzeciej Ery. Na północy, na wybrzeżach przodkowie Bretonów, Elfy z północy założyły osady, które po Ra Gadzie, czyli Drodze Wojownika, jak określają Redgardzi podbój Hammerfell, stały się znane jako Wartownia i Lainlyn.
Jako pierwsi całe Hammerfell zasiedlili jednak Dwemerowie z Klanu Rourken w 1E 420. Klan ten opuścił Morrowind po utworzeniu Pierwszej Rady - przymierza między Dwemerami i Chimerami. Legendy głoszą, że przywódca klanu Rourken rzucił swój młot, Volendrung, i w miejscu, w którym upadł zbudował Volenfell, zachodnią stolicę Dwemerów. Innymi sławnymi dwemerskimi pozostałościami w Hammerfell są cytadela na wyspie Stros M'kai i Leże Kła w paśmie Gór Smoczego Ogona. Po nagłym zniknięciu Dwemerów w trakcie Bitwy o Czerwoną Górę w 1E 700, ich niesamowite siedziby zostały pozostawione na pastwę grabieżców, ekspedycji badawczych, Falmerów i sił przyrody. Dzikie bestie, niegdyś przepędzone przez Dwemeów, ponownie rozpanoszyły się wówczas po całym Hammerfell.
Przybycie Ra Gady (Fali Wojownika) w 1E 808, przyjmuje się za początek Hammerfell w obecnym kształcie. W czasie 1E na terenie Hammerfell żyli pierwotni ludzie Nedyczni, nie wiadomo jednak skąd oni dokładnie się wzięli i czy stworzyli na tym terenie państwo, na tym terenie również żyły plemiona zwierzoludzi oraz Orkowie. Po zatopieniu kontynentu Yokuda, uciekający stamtąd Yokudańczycy przybyli właśnie do Hammerfell, początkowo osiedlili się na wyspie Herne, jednak grupa wojowników podążyła wgłąb Hammerfell.
W ten sposób zaczęła się Ra Gada, czyli niespodziewany atak Yokudańczyków na osady Nedów i zwierzoludzi. W krótkim czasie Ra Gada doprowadziła do doszczętnego wybicia rdzennych mieszkańców Hammerfell, torując drogę dla klasy rządzącej Na - Totambu (dającej początek Frakcji Korony), przybyłej po zakończonym podboju. Yokudańczycy osiedlili się na terenie całego Hammerfell i pomimo że wybili wszystkich Nede, to przejęli wiele z ich kultury, ze zmieszania kultury Yokudańczyków z wpływami nedyjskimi powstała nowa nacja - Redgardzi, a z nimi Hammerfell w dzisiejszym kształcie. Wielką inwazję Yokudańczyków przeżyli tylko mieszkający w Hammerfell Orkowie, którzy uszli do swoich krewniaków w królestwie Orsinium w Wysokiej Skale, położonego w Górach Wrothgaru . Mając ich za wspólnego wroga Redgardzi sprzymierzyli się z Bretonami, w walce z Orkami, tak w 950 roku 1E rozpoczęło się Oblężenie Orsinium, które ostatecznie zakończyło się zwycięstwem sprzymierzeńców po 30 latach oblężenie w 980 roku 1E. To było też pierwsze zetknięcie Redgardów z obcą kulturą, pomimo że poznawali nowe języki i kultury, przewaga tradycji Yokudańskiej została utrzymana.
Druga Era
W 2E 862 w związku ze śmiercią Wysokiego Króla Thassada II prowincja pogrążyła się w krwawej wojnie domowej pomiędzy Frakcją Koron a Frakcją Przodków. Książę A'Tor, dziedzic hammerfelskiego tronu, cieszył się poparciem Korony, a jego przeciwnicy - Przodkowie - w obliczu klęsk i pewnej porażki w wojnie zwrócili się o pomoc do Tibera Septima. Cesarz zgodził się wysłać swoje siły do Hammerfell pod warunkiem złożenia przysięgi wierności Cesarstwu.
Tiber rozbił osłabione siły Korony i przejął kontynentalną część Hammerfell. A'Tor i wierne mu siły koronne zmuszone zostały do ucieczki na Stros M'Kai, fortecę położoną na wyspie w południowym Hammerfell. W Bitwie o Zatokę Hunding siły A'Tora zmierzyły się z marynarką Tibera Septima w wielkiej bitwie morskiej. Przewagę w początkowej fazie wykazywały siły redgardzkie, ale Cesarską Marynarkę ocaliła śmierć księcia A'Tora z ręki słynnego dunmerskiego zabójcy - Drama - a następnie interwencja smoka Nafaalilagusa, który będąc w służbie Cesarstwu puścił z dymem koronną flotyllę, a z nią nadzieje na suwerenne Hammerfell. Tiber Septim następnie obsadził każde miasto Hammerfell imperialnym garnizonem i wprowadził prowincję pod zarząd cesarskich namiestników.
Niedługo potem, w 2E 864 na Stros M'Kai ponownie wybuchła rebelia. Redgardzki najemnik Cyrus pokonał Nafaalilagusa i namiestnika Amiela Richona, zmuszając Tibera Septima do rokowań pokojowych. Cesarstwo przyznało Hammerfell swobody w zakresie tradycji i spraw wewnętrznych, wycofało wojska z miast Hammerfell i zrezygnował z cesarskiego namiestnictwa w prowincji.
Cyrus, znany również w yokudańskim jako Sura, stał się bohaterem wielu legend, a wielu Redgardów uważa go za inkarnację HoonDinga - yokudańskiego boga Drogi i walki z innowiercami ze względu na zasługi w walce z Cesarstwem. Istniały opowieści, według których walczył przeciwko dunmerskiemu bogu Vivecowi pośród pozostałości Yokudy.
Trzecia Era
Przyjście Cesarstwa pogłębiło podział między frakcją Koron a frakcją Przodków. Gdy Camorański Uzurpator maszerował na Hammerfell, Frakcja Koron odmówiła pomocy rodakom z frakcji Przodków w Rihadzie i Taneth, co doprowadziło do porażki w Bitwie pod Smoczym Zębem w 3E 253. W konsekwencji południowe Hammerfell padło, a Camorański Uzurpator zdziesiątkował nadto dużą część zachodniego Hammerfell zanim został pokonany przez marynarkę Wysokiej Skały.
W odwecie Przodkowie nie wsparli Korony, gdy w 3E 396 Nordowie najechali Hammerfell w wojnie o Bend'r-Mahk. Wewnętrzne spory osłabiły Hammerfell pozwalając Nordom zająć znaczną część wschodniej prowincji, w tym miasta Elinhir i Smoczą Gwiazdę. Smocza Gwiazda została podzielona de facto na dwa miasta - wschodnie, kontrolowane przez Skyrim i zachodnie - należące do Hammerfell. Podział ten utrzymał się aż do Czwartej Ery.
Kolejna wojna miała w Hammerfell miejsce w 3E 402, gdy królestwa Warowni(część Hammerfell) i Daggerfall(część Wysokiej Skały) wytoczyły sobie wojnę o kontrolę nad Betonią - wyspą w Zatoce Iliac. Kapłan Daggerfall Vanech uważał wyspę za świętą ziemię Kynareth i sprzeciwiał się włączeniu jej do Hammerfell. Miasto-państwo Wysokiej Skały Reich Gradkeep zgodziło się mediować pomiędzy stronami konfliktu - Lysandusem z Daggerfall i Camaronem z Warowni. Podczas tych negocjacji, Vanech przedstawił fałszywą propozycję pokoju, która oburzyła Camarona i wprowadziła miasto-państwo w chaos. Pomiędzy Daggerfall a Warownią wybuchła regularny konflikt, którego punktem kulminacyjnym była Bitwa na Polu Cryngaine.
Miasta
Większe miasta położone w Hammerfell:
Ciekawostki
- Istnieje zespół, który się nazywa Hammerfall, różnica w nazwie to tylko jedna litera.
Nawigacja
| Regiony | |||
| Tamriel | Czarne Mokradła • Cyrodiil • Elsweyr • Hammerfell • Wysoka Skała • Morrowind • Skyrim • Wyspy Summerset • Puszcza Valen | ||
|---|---|---|---|
| Yokuda | Akos Kasaz • Kamlesh • Kanesh • Khibi • Moni • Samara • Yath | ||
| Pozostałe | Aldmeris • Atmora • Cathnoquey • Esroniet • Orsinium • Pyandonea • Roscrea • Thras • Yneslea • Yokuda | ||
| Światy | Aetherius • Mundus • Nirn • Płaszczyzny w Otchłani • Pustka | ||