Jarl Ulfric Gromowładny (ang. Jarl Ulfric Stormcloak) – Jarl Wichrowego Tronu i głównodowodzący buntu Gromowładnych. Pretendent do tronu Najwyższego Króla Skyrim. Mieszka w Pałacu Królów, w Wichrowym Tronie.
Historia[]
Wczesne życie i Wielka Wojna[]
Ulfric urodził się jako syn jarla Wichrowego Tronu, Williego Niedźwiedzia ze Wschodniej Marchii.
We wczesnych latach życia udał się na Wysoki Hrothgar, aby pobierać nauki u mistrzów Drogi Głosu. Wykazał się bardzo dużym potencjałem i miał zostać Siwobrodym, jednak wybuch Wielkiej Wojny zmienił całkowicie jego punkt widzenia, odszedł on od Siwobrodych i chociaż nie porzucił doktryny Drogi Głosu, to wielokrotnie ją łamał, wykorzystując swój Thu'um podczas walk.
Następnie zaciągnął się do Legionu Cesarskiego i brał udział w obronie Cesarskiego Miasta, gdzie dostał się do niewoli. Przetrzymywany Ulfric został jednak po pewnym czasie wypuszczony, ujawniając Thalmorowi kilka przydatnych informacji.
Incydent Markarcki[]
Ulfric był niezwykle oburzony postanowieniami traktatu pokojowego kończącego wojnę z Thalmorem. W tym czasie Pogranicze znajdowało się pod okupacją jej rdzennych mieszkańców, którzy wypędzili Nordów ze swoich ziem. Ulfric zorganizował swoją milicję i za pomocą Thu'um udało mu się przejąć Markart, stolicę Pogranicza. Wtedy też dokonał masakry ludności rdzennej i Nordów, którzy ich wspomagali. Kazał zabijać każdego, nieważne czy brał udział w powstaniu, rzucając przy tym hasło „albo jesteście z nami, albo przeciwko nam”. Po owym wydarzeniu wielu zaczęło go nazywać „Markarckim Niedźwiedziem”.
Po zdobyciu Markartu, Ulfric zabronił wpuszczać cesarskie oddziały i ogłosił, że jeżeli Cesarstwo nie pozwoli jemu i jego ludziom na oddawanie czci Talosowi, nie odda miasta. Cesarscy, nie mając wyboru, zgodzili się na warunki Ulfrica, a on dotrzymał słowa i oddał im Markart. Wtedy też dowiedział się o tym Thalmor i nakazał pojmać Ulfrica. Cesarstwo, nie widząc wyjścia (gdyby tego nie zrobili, Aldmerskie Dominium najechałoby Cesarstwo), pojmali Ulfrica i rozbili jego oddziały. To wydarzenie nazwano Incydentem Markarckim. Niedługo po tym powstali Gromowładni.
W czasie odbywania kary zmarł ojciec Ulfrica, a Cesarscy nie pozwolili mu wziąć udziału w jego pogrzebie. To zmusiło Ulfrica do przeszmuglowania listu z więzienia mową żałobną, aby była wygłoszona na pogrzebie ojca. Pogłębiło to nienawiść Ulfrica do Cesarstwa i cesarza. Po wyjściu na wolność Ulfric został Jarlem Wichrowego Tronu i rozpoczął kampanię przeciwko Cesarstwu.
Królobójstwo[]
Ulfric przez wiele lat próbował podburzyć większość ludu i władców Skyrim przeciwko Cesarstwu, lecz nigdy nie udało mu się uzyskać wystarczającej większości, choć cieszył się dosyć dużym poparciem. Próbował przekonać Najwyższego Króla Istloda do buntu, jednak mu się to nie udało. Po śmierci króla próbował sam zasiąść na tronie Najwyższego Króla i w czasie moot nawoływał do ogłoszenia niepodległości Skyrim i przywrócenia wiary w Talosa, jednakże i tym razem nie udało mu się zdobyć wystarczającego poparcia. Królem został syn poprzedniego władcy, Jarl Samotni, Torygg.
Ulfric, nie widząc innego wyjścia, zaplanował morderstwo nowego króla. W tym celu pojechał do Samotni i wyzwał Torygga na pojedynek, którego Torygg nie mógł odrzucić, albowiem inaczej zostałby pozbawiony korony. Ulfric użył wtedy na nim Thu'um i wykorzystując okazję, zabił go. Po tym morderstwie uciekł z Samotni do Wichrowego Tronu i ogłosił siebie nowym Najwyższym Królem.
Cesarstwo nie mogło puścić w niepamięć morderstwa króla i obrali na swoją kandydatkę Elisif Sprawiedliwą, która przyjęła po zmarłym mężu tytuł Najwyższego Króla i Jarla Samotni. W ten sposób zaczęła się wojna domowa.
Wojna Domowa[]
Na początku inicjatywa była w rękach Ulfrica, który z pomocą swoich sojuszników opanował całą wschodnią część Skyrim. Dał się jednak przechytrzyć generałowi wojsk cesarskich, Tulliusowi, który zastawił na niego pułapkę pod Czarnym Ruczajem i wziął go do niewoli. Ulfric rozkazał swoim ludziom się poddać i razem z nimi został zabrany, jak myślano, do Cesarskiego Miasta, aby zaprezentować ich cesarzowi.
Dovahkiin spotyka go po raz pierwszy w drodze do Helgen, Ulfric również był skazany na śmierć. W obawie, że w drodze do Helgen będzie mógł uciec, Cesarscy założyli mu na usta chustę, która uniemożliwiała mu mówienie, przez co i wykonanie Krzyku.
Jeżeli Smocze Dziecię opowie się po stronie Cesarstwa, Ulfric ginie z ręki bohatera lub generała Tulliusa w ostatniej misji dla Legionu Cesarskiego. Jeżeli jednak bohater należy do Gromowładnych, Ulfric po niepodległości Skyrim staje się Najwyższym Królem.
Ciekawostki[]
- Podobnie jak Tullius, Rikke czy Galmar, walczył w Wielkiej Wojnie.
- Niektóre poglądy Ulfrica powodują, że można go oskarżyć o rasizm czy ksenofobię. Uważa, że tylko Nordowie mają prawo rządzić w Skyrim.
- Z thalmorskiego dossier na jego temat możemy się dowiedzieć wiele o jego życiu.
- Gdy dołączymy do Legionu i zabijemy Ulfrica, możemy go później spotkać w Sovngardzie.
- Kiedy Ulfric używa Krzyku, ma taki sam typ głosu jak draugry.