Jephre[1], znany również jako Jeh Free[2], Y'ffre[3], Y'ffer[4], Bóg Lasu, Bajarz[3], Gawędziarz[5], Pieśniarz, Bóg Pieśni i Lasu[1], Duch „tu i teraz”[3] – Aedroth, bóg przyrody i lasu, najpopularniejsze bóstwo bosmerskiego panteonu. Choć Auri-El, bóg czasu, jest królem bogów, Y'ffre jest czczony jako duch „tu i teraz”[3], podług którego nauk należy przejmować się tylko chwilą obecną[6]. Śpiewak, do którego muzyki tańczą drzewa, trzymający pieczę nad naturalnym porządkiem rzeczy. Dla jego wyznawców nie ma gorszej zbrodni niż szkodliwe manipulowanie naturą[1].
Kult[]
Altmerowie[]
Wysokie elfy traktują Jephre jako pieśniarza, którego pieśń wprawiła w życie naturę, nauczał on zarówno elfy jak i zwierzęta oraz siły natury poprzez swe pieśni i ballady, jak posługiwać się dźwiękiem i głosem. Nadał on formę głosu morza, trzaskającego falami o brzegi, oraz głos strumieniom, tak by dzwoniły wyciekając z głębin. W ichniejszej tradycji Jephre jest panem wody, który słyszy wszystko w zasięgu jakiegokolwiek jej zbiornika. Nadał Altmerom piękno, pasującego do piękna ich wysp, oraz nakazał ptakom morskim śpiewem strzec ich przed nieszczęściami. Elficka tradycja głosi iż najlepsi śpiewacy zostali obdarowani głosem przez samego Jephre[1].
Khajitowie i Bosmerowie[]
Podług Khajiitów, za dawnych czasów wszelkie stworzenia zatraciły formę[4], sami Bosmerowie przyrównują ten okres do chaosu, w którym wszystkie stworzenia stale przeskakiwały między kształtami roślin, zwierząt i innych[3], tworząc bezkształtną masę zwaną Mazią[7]. Leśny lud merów, był ukochany przez boginię Nirn, znaną przez Khajiitów jako Nirni, z powodu utraty przez nich formy bogini rozpaczała. Azurah, znając tajemnice Fadomay, zaoferowała jej pomoc i przemieniła część z nich w Khajiitów. Jephre posłyszał tajemnice i opisał czego dokonała Azurah, rozgniewując Nirni, kóra przeklęła ziemię Khajiitów[4].
Sam Y'ffer wziął sobie drugą część leśnych merów i choć nie rozumiał tajemnic użył ich by stworzyć lud Bosmerów[4], którzy z racji niedoskonałości przemiany posiedli jednorazową zdolność przemiany z powrotem w chaotyczną tkankę, zwaną Dzikim Łowem[3]. Jephre związał ich ze sobą za pomocą Zielonego Paktu, w którym uniemożliwił leśnym elfom spożywania jakiejkolwiek roślin i ranienia jakiejkolwiek z nich, jeść jedynie mięso i całe zabite przez siebie mięso, włącznie z poległymi elfami czy ludźmi. Każdy Bosmer który złamał to prawo staje się na powrót bezmyślną, bezkształtną i morderczą Mazią[7]. Gdy Jephre w ten sposób stworzył swój lud wykrzyczał tajemnice tak by wszystkie inne stworzenia wróciły do swej pierwotnej formy[4].
Dunmerowie[]
Choć go nie czczą, w starych podaniach Dunmerów Jephre był jednym z pierwszych bogów, który u zarania śpiewał pieśń tak piękną, iż gwiazdy bujały się do jej melodii. Do dziś niektóre z nich mrugają na niebie, mając ją w pamięci. Nawet bardowie mrocznych elfów utrzymują zwyczaje sprzed współczesnej tradycji, dziękując Jephre za talent[1]. Przypisuje mu się również udział w rozpowszechnianiu plotek[5] czy bajdurzeniu[8].
Bretoni[]
Mając w pamięci religię swych elfickich przodków, Bretoni czczą go zarówno jako Jephre[9] jak i pod bretońskim imieniem Jeh Free, który razem z innym bogiem o imieniu Jhim Sei nauczał ludzi najpiękniejszych pieśni[2]. Czasem przywołuje się go w kontekście sztuk teatralnych[10]. Na terytorium Wysokiej Skały częstym jest napotkać w dziczy Świątynie Jephre[9].
Nawigacja[]
Przypisy[]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Of Jephre
- ↑ 2,0 2,1 King Edward, Part II
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Różne wyznania Cesarstwa – Brat Mikhael Karkuxor
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Słowa Ahnissi, Matki Klanu do jej Ulubionej Córki
- ↑ 5,0 5,1 Prawdziwa Barenziah, część IV – Anonim
- ↑ Prayer to Y'ffre
- ↑ 7,0 7,1 The Ooze: A Fable
- ↑ King Edward, Part III
- ↑ 9,0 9,1 The Elder Scrolls II: Daggerfall
- ↑ Fools' Ebony, Part the Fiveth – Frincheps