Katariah Septim (urodzona jako Katariah Ra'Athim) – trzynasty władca z dynastii Septim rządzący Trzecim Cesarstwem, trzecia cesarzowa Tamriel. Zmarła w 3E 199. Żona Pelagiusa Septima III jarla Samotni i cesarza Tamriel, z powodu szaleństwa męża rządziła za niego Samotnią, a potem całym Tamriel jako cesarzowa - regentka. Razem z Pelagiusem miała syna Cassyndera Septima. Po śmierci męża wyszła za maż ponownie za Galliverea Lariata i miała z nim syna Uriela. Obaj jej synowie zasiadali potem na tronie cesarstwa.
Wywodziła się z rządzącego w Starym Ebonheart klanu Ra'Athim[1].
Historia[]
W czasie Wojny o Czerwony Diament jej rodzina poparła cesarza Uriela Septima III i tym samym naraziła się na gniew Cephorusa Septima I oraz sprzymierzonej z nim Twierdzy Smutku, która była odwiecznym rywalem Ebonheart[1].
Jej rodzina źle wybrała i po upadku Potemy Septim popadła w niełaskę, na korzyść swojej rywalki królowej Twierdzy Smutku Barenziah. Cesarz Magnus Septim chcąc poprawić stosunki z Ebonheart postanowił wydać swego syna Pelagiusa Septima jarla Samotni za córkę władcy Ebonheart. Dodatkowym i o wiele ważniejszym powodem było to, że Katariah była doświadczona w sztuce dyplomacji i tylko ona była w stanie ukryć szaleństwo jej przyszłego męża. Tak też się stało i Katariah z powodu szaleństwa swego męża przejęła faktyczną władzę, najpierw w Samotni, a następnie w całym Cesarstwie Tamriel. Kiedy Pelagius w 145 roku 3E został koronowy faktyczna władza przeszła w ręce jej i Rady Starszych. Z czasem szaleństwo cesarza stało się nie do opanowania i był coraz częściej wysyłany na różne rodzaju rehabilitacje. W czasie jednych z odwiedzin cesarzowej u męża ten rzucił się na nią i spłodził swego jedynego syna Cassyndera. W 147 roku 3E oficjalnie mianowała się regentką Cesarstwa[1].
Kontynuowała swoje rządy po śmierci męża w 3E 153 jako cesarzowa przez prawie pięćdziesiąt lat do czasu swojej śmierci[1][2].
Ludzie, którzy byli nieprzychylni rządom Katariah, roznosili plotki mówiące o tym, że Pelagius miał być całkiem zdrowy, a ona trzymała go w zamknięciu tylko po to by objąć tron[1]. Jako pierwsza ze wszystkich cesarzy była w pełni Dunmerką, przez co wielu uważało, że to właśnie śmierć Pelagiusa III Szalonego zakończyła dynastię, jednak byli i tacy co jej bronili[2].
Jej panowanie było uważane za bardzo dobre, chociaż przesiąknięte rasizmem i niechęcią do cesarzowej. Był to okres rozwoju gospodarczego i kulturowego Tamriel. Zmarła na Czarnych Mokradłach w 3E 199 w czasie jednej z potyczek, chociaż istnieją spekulacje, że mogła zostać zamordowana. Po jej śmierci tron objął syn jej oraz Pelagiusa Cassynder Septim[2].
Od jej imienia pochodzi nazwa okrętu flagowego Cesarstwa, a zarazem osobistego okrętu cesarza za rządów Titusa Mede II[3].
Podczas panowania jako Cesarzowa poczęła innego syna z Gallivere Lariatem - Uriela Lariata, który został później mianowany królem Wayrest, a także oficjalnie przyjęty do rodu Septim przez Cassyndera. Po śmierci Cassyndera w 3E 202 jego przyrodni brat przejął tron i przyjął imię Uriel Septim IV[2].
Rodzina[]
- Mąż - Pelagius Septim III
- Syn - Cassynder Septim
- Mąż - Gallivere Lariat
- Syn - Uriel Septim IV
- Wnuk - Andorak Septim
- Teść - Magnus Septim
- Teściowa - Utheilla Direnni
- Szwagierka - Jolethe Septim
Galeria[]
.png "Okręt Katariah (Skyrim).png (2,21 MB)")
Przypisy[]
Nawigacja[]
| Poprzednik Pelagius Septim III 3E 147 (regencja) 3E 153 (koronacja) |
Tytuł Cesarz Trzeciego Cesarstwa |
Następca Cassynder Septim 3E 200 |