Księżycowy Lorkhan — książka występująca w The Elder Scrolls IV: Oblivion.
Treść[]
Księżycowy Lorkhan
Fal Droon
Istnym koszmarem byłoby przytaczanie tutaj najrozmaitszych wersji wydarzeń w Adamantowej Wieży; Wojna Przejrzystych Metafor sprawiła, że historie te nie są w stanie wykazać się najbardziej podstawowymi cechami "opowieści". Każdy ma swoją ulubioną historię o Lorkhanie i ulubioną motywację, z powodu której Lorkhan stworzył Nirn, jak również ulubioną opowieść o losach Serca Lorkhana. Ale teoria Księżycowego Lorkhana zasługuje na szczególną uwagę.
W skrócie głosi ona, że księzyce były i są dwiema połówkami "ciała-boskości" Lorkhana. Tak jak pozostali bogowie, Lorkhan był sferą (planetą), która wzięła udział w Wielkiej Konstrukcji... ale gdy Ośmioro użyczyło fragmentów swych ciał, by stworzyć sferę/planetę śmiertelnych, ciało Lorkhana pękło na pół i jego boska iskra spadła na Nirn w postaci spadającej gwiazdy, "by zapłodnić go miarą swego istnienia i znaczną dozą samolubstwa".
Masser i Secunda są zatem personifikacjami dychotomii -- zgodnie z naukami Artaeum, "pękniętej dwoistości" -- której często przeciwstawiają się legendy o Lorkhanie: ideami animy/animusa, dobra/zła, bytu/nicości, poezji ciała, gardła i jęku/ciszy jako odrzucenia i tak dalej -- umieszczonymi na nocnym niebie przez Lorkhana jako nieustanne przypomnienie o powinnościach śmiertelników.
Wyznawcy tej historii utrzymują, że wszystkie inne "historie o Sercu" są mitycznymi degradacjami prawdziwej genezy księżyców (i nie trzeba dodawać, że wierzą oni też w "teorię wydrążonego półksiężyca").