.png){kind=link}
Minotaur z gry The Elder Scrolls Online
Minotaur – zwierzokształtna rasa rozumna spotykana głównie w Cyrodiil[1] lecz można ją też spotkać na terenie całego Tamriel[2]. Dawniej żyły pośród ludzi jako obywatele Pierwszego Cesarstwa, stylistyka uzbrojenia tamtejszego okresu również nawiązywała do sprzymierzenia się Nede z minotaurami. Jednak w późniejszym okresie, Minotaury zostały sklasyfikowane przez Alezjański Zakon jako potwory, obok takich ras jak Ogry czy Gobliny, tym samym wypowaidając im wojnę[3]. Mimo to są zdolne do mowy w tamrielskim choć nieczęsto to robią[4]. Z danych pochodzących z 2E wynika, że Minotaury żyły głównie na terenach Złotego Wybrzeża i terenów Colovii wliczając Falkret[5].
Pochodzenie[]
Podług mitu, pierwszym Minotaurem był Belharza, syn Cesarzowej Alessji oraz jej kochanka, Morihausa, aczkolwiek jest to nad wyraz wątpliwe i uzasadnione tylko nagłym wzrostem populacji Minotaurów w czasie jej panowania i tytułem Człowieka-Byka jaki ten cesarz z nieznanego powodu nosił. Ponadto Minotaury występowały już w znacznych ilościach za czasów jej rebelii i wschodzenia na tron, będąc przy tym jej najlojalniejszymi obrońcami. Same Minotaury do dziś strzegą starożytnych ruin z czasów Pierwszego Cesarstwa, czując przywiązanie do okresu ichniejszej świetności. Dochodzi często przez to do nadinterpretacji niektórych znalezisk z tego okresu, tzw. Kamień Belharzy, jest często interpretowany właśnie jako przedstawienie tego cesarza zmagającego się z wrogami, jednak po bliższej analizie okazuje się że ci wrogowie noszą mundury Cesarstwa Alezjańskiego i reprezentują późniejsze czystki tejże rasy ze strony Porządku Alezjańskiego. Z tego powodu pochodzenie Minotaurów jest nieznane[6] i najprawdopodobniej razem z wieloma innymi rasami zwierzokształtnymi są aborygenami Tamriel[7]. Niektórzy uczeni uważają choć wzmiankę na temat pochodzenia jakiegokolwiek Minotaura za absurd i zwykłą wielokrotnie powtarzaną mitomanię[8].
Nieznane pochodzenie Minotaurów jest tematem pieśni The Minotaur Song[9].
Opis[]
Kultura Minotaurów obecnie różni się znacząco od czasów kiedy byli akceptowanymi członkami społeczeństwa[10], jest dziś klanowa z prymitywnymi praktykami jak walka o samice poprzez krzyżowanie swego poroża[11]. Klanem rządzą najpotężniejsi nazywani Władcami Minotaurów, częsta u nich siwizna może wskazywać na podstarzały wiek[1]. Posiadają wystarczający intelekt by być zdolnym do używania zaawansowanej magii, często tacy osobnicy są mianowani szamanami klanu[5]. Po dziś dzień można zaobserwować jak Minotaury przeprowadzają rytuały w kapliczkach poświęconych bogini Alessi i Morihausowi[12].
Ogólnie traktuje się je dziś jako prymitywnych brutali, choć czasem można ich jeszcze spotkać pośród cywilizowanego społeczeństwa, jednym z takich wyjątków był Galrus Grimhorn, który był czempionem Areny w Wysokiej Skale w 2E 582[5]. Inni przedstawiciele jego rasy nie mają tyle szczęścia najczęściej występując na Arenach Cesarstwa jako zwierzę do zabicia przez gladiatorów ku uciesze gawiedzi[1]. Niektórzy szanują Minotaury i staraj się nie wadzić im gdy nie mogą[12][13], szacunek, który nawet jeszcze w połowie Drugiej Ery był ganiony przez kapłanów Akatosha i Zakonu Godziny[14]. Ludzie od czasu wyparcia Minotaurów ze społeczeństwa, choć i to się zdarzało, Minotaury wspominają szczególnie rasę Keptu, oraz raz zdarzyło im się zawiązać więzy krwi z Pogranicznikami z Colovijskiego obszaru Falkret[15].
Minotaury są silnym i trudnym przeciwnikiem mimo ich fałszywej reputacji niezdarnych brutali[3], potrafią korzystać z wielu rodzajów broni[1][2][5]. Posiadają niezwykle osrty sens węchu, potrafiąc pochwycić zapach człowieka z dużej odległości i tym samym go wytropić[16].
Są często uznawani za ludożerców[16][17], przez co ludzie w Cyrodiil nigdy nie zbaczają z dróg, bojąc się o życie. A jako że wieść niesie iż jabłka są dla nich trujące, podróżni objadają się jabłkami przed i w trakcie podróży[18]. Mimo swej niesławy potwora a nawet dzieciożercy[17], dzieci często posiadają zabawki w kształcie Minotaurów[19].
Zastosowanie w kulturze[]
Powszechną formą dekoracji domów w Cyrodzie jest odrąbana głowa Minotaura[1], jest na nią takie zapotrzebowanie że całe okręty tego ładunku potrafią zawinąć do Cesarskiego portu, często po drodze gnijąc[20]. Ich rogi są wartościowym składnikiem mikstur dla alchemików[1].
Galeria[]
.jpg "Domihaus the Bloody-Horned (Online).jpg (164 KB)")
.gif "Minotaur (Arena).gif (13 KB)")
.jpg "Minotaur (Oblivion).jpg (61 KB)")
.png "Władca Minotaurów (Oblivion).png (3 MB)")
.jpg "Minotaur Armors (Conceptart).jpg (276 KB)")
Zobacz też[]
Nawigacja[]
Przypisy[]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 The Elder Scrolls IV: Oblivion
- ↑ 2,0 2,1 The Elder Scrolls: Arena
- ↑ 3,0 3,1 Crafting Motif 39: Minotaur – Nonus Caprenius, Temporarily Unaffiliated Scholar of Imperial Antiquities
- ↑ Domihaus the Bloody-Horned
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 The Elder Scrolls Online
- ↑ On Minotaurs – Nonus Caprenius, Temporarily Unaffiliated Scholar of Imperial Antiquities
- ↑ Pocket Guide to the Empire, Third Edition: Valenwood – Imperial Geographical Society, 3E 432
- ↑ The Truth of Minotaurs – Tyronius Liore, Scholar of Imperial Antiquities
- ↑ The Elder Scrolls Online
- ↑ The Lost Fort Faleria
- ↑ Dziennik Brenusa Astisa – Brenus Astis
- ↑ 12,0 12,1 Execution Journal, Writ 6: Dathus Ildram – Naryu Virian
- ↑ The Black Dragon's Journal, Part 2 – The Black Dragon
- ↑ Knightsgrave: Legend or Legacy – Chanter Wobolan, Cathedral Historian
- ↑ Meet the Character - Domihaus the Bloody-Horned
- ↑ 16,0 16,1 Opis z The Elder Scrolls: Arena
- ↑ 17,0 17,1 A Gold Coast Children's Bestiary
- ↑ Dialog z Illią Polus
- ↑ Stuffed Minotaur Toy
- ↑ Dialog z Aranecarne