Mroczne Bractwo

Mroczne Bractwo
Dane
Występowanie	Lore
Informacje
Założyciel	Nocna Matka (oryginalna)
Przywódca	Nocna Matka (tytuł) ~(tytuł; IV w. 2E — jakiś czas przed 3E 433) Nocna Matka (żona Sithisa) ~(postać kultowa; jakiś czas przed 3E 433 – 4E 200) Astrid ~(4E 200 — 4E 201/dzień dzisiejszy)
Data założenia	po 2E 324
Okres trwania	IV w. 2E — 4E 201~/dzień dzisiejszy
Lokalizacja	Drugie Cesarstwo ~(IV w. 2E — 2E 430) Cyrodiil ~(2E 430— 2E 896) Trzecie Cesarstwo ~(2E 896 — 4E 200) Skyrim~; prowincja Trzeciego Cesarstwa (4E 200 — 4E 201/dzień dzisiejszy)

Mroczne Bractwo – gildia skrytobójców powstała po upadku Drugiego Cesarstwa, jakiś czas po roku 2E 324, złożona pierwotnie zarówno z nie-dunmerskich uczniów zabójców Morag Tong jak i innych samodzielnych profesjonalistów w tym fachu. Została założona przez najbardziej prominentną zabójczynię swojego pokolenia i wyrzutka Gildii Złodziei, znaną dziś jako oryginalna Nocna Matka. Jako jedna z wielu niemoralnych cesarskich organizacji niezatwierdzonych przez żadną poprawkę Ustawy o Gildiach przez większość swej działalności manewrująca na granicy legalności, skutecznie zyskując popularność i uznanie wpływowych osób, będąc nieformalnie akceptowaną przez prawo, jako jeden z lepiej wiodących biznesów swych czasów. Będąc nawet częściowo akceptowaną przez społeczeństwo, szczególnie dzięki wsparciu kapłanów Porządku Arkaya, postrzegających Mroczne Bractwo jako naturalną część cyklu Arkayańskiego.

Dziś stanowi wyjętą spod cesarskiego prawa organizację, która w czasie sprzed swego upadku, jakiś czas przed początkiem Czwartej Ery zaadaptowała religijne ideologie kultu Sithisa i fałszywy mit założycielki, przyjmując, odmienną od pierwotnych idei gildii, postać kultu. Ostatecznie w roku 4E 200, Mroczne Bractwo niemal upadło, a jedynym oddziałem, jaki się ostał, był ten zawiadamiający działaniami gildii w Skyrim, gdzie całkowicie zaniechano tradycji Nocnej Matki. Jednak na tę chwilę nieznanym jest czy przetrwał, jako że na dziś 4E 201 istnieją przeczące sobie wzmianki o, jednakowo rozkwicie działalności tego oddziału, jak i jego zniszczeniu przez działania Penitus Oculatus.

Struktura

Oryginalna

Ta sekcja artykułu wymaga rozbudowy.

W czasach kultu Nocnej Matki

Ta sekcja artykułu wymaga rozbudowy.

Ostatni oddział w Skyrim

Ta sekcja artykułu wymaga rozbudowy.

Występowanie w Argonii

Ta sekcja artykułu wymaga rozbudowy.

Przykazania

Kodeks Mrocznego Bractwa, podług której postępowali członkowie bractwa za czasów kultu Sithisa i Nocnej Matki:

1. Nie przynoś ujmy Nocnej Matce. To bowiem przyciągnie Gniew Sithisa;
2. Nigdy nie zdradzaj Mrocznego Bractwa ani jego tajemnic. To bowiem przyciągnie Gniew Sithisa;
3. Nigdy nie okazuj nieposłuszeństwa ani nie odmawiaj wykonania rozkazu starszego w Mrocznym Bractwie. To bowiem przyciągnie Gniew Sithisa;
4. Nigdy nie kradnij niczego, co należy do Mrocznego Brata czy Mrocznej Siostry. To bowiem przyciągnie Gniew Sithisa;
5. Nigdy nie zabijaj Mrocznego Brata ani Mrocznej Siostry. To bowiem przyciągnie Gniew Sithisa.

Historia

Upadek Morag Tong

Na początku Drugiej Ery, po zamordowaniu ostatniego cesarza z rodu Cyrodiilów, Morag Tong znacznie poszerzyło swoje wpływy poza granice macierzystego Królestwa Morrowind, pozwalając sobie na znaczne zuchwałości, mimo widocznej akceptacji wśród możnowładców, którzy rozwiązywali swoje intrygi poprzez usługi tej organizacji skrytobójców. Pogląd wysokourodzonych zmienił się wraz z nastaniem roku 2E 324, kiedy Morag Tong wykonało zlecenia na panującego potentata Versidue-Shaie, podpisując się na ścianach jego pałacu jego własną krwią „Morag Tong”. Oburzenie wśród arystokracji, że nawet najwyższa instancja nie była zabezpieczona przed zakusami tych, którzy zdecydowali się wynająć tych zabójców, tak że niemal natychmiastowo każdy z władców miał priorytet w wyplenieniu tejże organizacji. Dunmerowie, którzy wyłącznie rządzili w Morag Tong, uciekli do ojczystego Morrowind, pozostawiając swoich nie-dunmerskich czeladników na pastwę losu i bezlitosnego aparatu prawa. Nie wychowani w dunmerskich tradycjach, oraz uciekając przed ścigającymi ich żołnierzami, nie mieli sposobności wzajemnego kontaktu, ani czasu, by poświęcić go na wzajemne się odszukanie.

Pierwsza Nocna Matka

W Tamriel od zawsze pracowali niezrzeszeni ze sobą samodzielni zabójcy na zlecenie, a w ówczesnym czasie najwybitniejszą z nich była Nocna Matka. Od początku miała ona na myśli zarządzać pokaźną organizacją przestępczą, która miała zajmować się skrytobójstwem za odpowiednią zapłatę, pierwotnie jako członkini Gildii Złodziei zaproponowała swym przełożonym, otworzenie przeznaczonej do tego sekcji w tej organizacji, za sugestię czego została z niej wydalona. Z pomysłem na życie, lecz bez sposobności zatrudnienia kogokolwiek, w tak odosobnionych od ludzkiej moralności fachu, zaczęła więc indywidualnie zajmować się skrytobójstwem i jako jedyna wpadła na sposób, by potencjalni klienci wiedzieli o tym, że jest zdolna wykonywać swe zlecenia, nie ujawniając swej tożsamości publice. Stała się znana pod pseudonimem Nocnej Matki, której dzieło można było poznać po dwóch kamyczkach, czarnym i białym na oczach jej ofiar. Zyskała dzięki temu i rozgłos i fortunę. Dzięki temu drugiemu i faktowi istnienia za jej czasów licznych zabójców, którzy poszukiwali struktury, w której mogli swobodniej pracować, nie musząc obawiać się wiecznie o własne życie, zorganizowała z dawnych członków Morag Tong nową organizację, zwaną Mrocznym Bractwem. Jako że żaden z uczniów Morag Tong nie był na tyle wprawiony w ich tradycjach i ważnej dla nich wierzę w Mefalę, organizacja była wyłącznie nastawiona na zysk, nie posiadając żadnej innej ideologii, poza prowadzeniem biznesu, czym też szybko wyprowadziła potężny zysk i rozsławiła się na tyle, by obejmować swym zasięgiem całe Tamriel jeszcze za życia pierwszej Nocnej Matki.

Wokół samej jej postaci występowało i występuje chmara mitów i niedomówień, których rozprzestrzenianie celem zatajenia swej tożsamości, jak i traktowania różnych egzotycznych udziwnień jako komplementu, sama promowała. Uznawało się podówczas, że Nocna Matka, jako dunmerka żyła jeszcze za czasów dynastii Cyrodiilskiej, oraz że tradycyjnie był to tytuł występujący u Morag Tong, głównie dzięki popularności fikcji historycznej Carlovaca Townwaya „2920, Ostatniego Roku Pierwszej Ery”. W rzeczywistości była ona ludzką kobietą, która jak to ludzie mają w swej naturze, w miarę szybko uległa starości, a samo Morag Tong nigdy nie posiadało wśród swych rang tytułu Nocnej Matki. Podobnie jak tajemnicą obrosła sama Nocna Matka, nawet zrównywana z Mefalą poprzez wiązanie jej z Morag Tong, tak samo tajemnicą obrosło Mroczne Bractwo, dzięki wielu błędnym hipotezom swojej genezy i natury utrudniając bycie wykrytymi przez potencjalnie poszukującego ich aparatu prawa.

Rozwój Gildii

Jak wyżej Gildia szybko rozrosła się i stała się lukratywnym interesem, w którego, podobnie jak w Morag Tong przed latami, inwestowali wysoko postawieni, których było stać na zapłatę pozbycia się niewygodnych ludzi. Najstarsza zapisana aktywność Gilidii plasowana jest na rok 2E 360, z listów krwawej królowej Arlimahery z Hegathe opisującej w 2E 412 wynajmowanie członków Bractwa przez jej rodzinę, przynajmniej od czasów jej dziadka. Choć zawsze funkcjonując na granicy prawa, często ignorowano istnienie tej organizacji, przez wzgląd na jej użyteczność, z czasem stali się społecznie akceptowalni, możliwie powiązywalne z akceptacją od strony kapłanów Arkaya, którzy uważając, iż akt pozbawiania przez nich życia, jest związany z końcowym aspektem cyklu Arkaya, śmiercią, nie dość, że propagowali ich usługi jako moralnie neutralne, częstym rozpoznawali poszczególnych członków Bractwa, witając ich, uroczyście oferując im pomoc. Mimo swej współpracy z Porządkiem Arkaya Mroczne Bractwo pozostawało organizacją czysto biznesową bez żadnej narzuconej ideologii religijnej. Jedyną tradycją gildii, którą można porównywać z kultowością, był fakt, iż władza nad poszczególnymi jej sekcjami była przydzielana jedynie kobietom, tradycyjnie nazywanymi Nocnymi Matkami, od założycielki organizacji. Na fali sukcesu w 2E 430 Mroczne Bractwo powtórzyło wyczyn swego poprzednika, popełniając skrytobójstwo potentata Savirien-Choraka oraz serię zabójstw jego krewnych i następców, kończąc rządy Drugiego Cesarswa, i w odróżnieniu od Morag Tong, zdołając przetrwać następstwa zabójstwa tak wysoko postawionej osoby. Sukces nie ustawał, a gildia posiadała w czasie Trzeciej Ery swe pomniejsze oddziały w niemal każdym małym czy dużym mieście Tamriel.

Mroczne Bractwo od wieków już wówczas rywalizowało ze swą matczyną organizacją, Morag Tong, która tylko na prawach Traktatu Pokojowego, ugody między Tiberem Septimem, a Trójcą, miała prawo funkcjonować w Cesarstwie wyłącznie na terenie Morrowind, jako ważny element dunmerskiej tradycji. Jako że był to jedyny skrawek terytorium, jaki nie był pod zarządem Mrocznego Bractwo, podjęto przynajmniej jedną próbę pozyskania tam swoich wpływów. Wprowadzenie siedziby Mrocznego Bractwa i tamtejszej Nocnej Matki, zostało uznane jako próbę odebrania Morag Tong ich ostatniego przyczółka, przez co pierwsza i na ten czas ostatnia Nocna Matka Vvardenfell, Severia Magia została zabita przez zabójcę Morag Tong, który również rozwiązał wówczas jedyną siedzibę Mrocznego Bractwa w Morrowind. Mimo braku siedziby jak i jakiegokolwiek wpływu w regionie król Morrowind, Hlaalu Helseth, jako wychowany na zachodzie, nie zwrócił się do ojczyźnianej organizacji zabójców, a do właśnie Mrocznego Bractwa, któremu to zlecił zabicie Nerevaryjczyka. Podobnie jak poprzednio ta próba zarobku w Morrowind zakończyła się również niepowodzeniem, będąc wyjątkiem na tle ogromnego sukcesu w reszcie Tamriel.

Popularność kultu Sithisa i ostatniej Nocnej Matki

Nieznanym jak zarówno kult Sithisa jak i jedynej nieumarłej Nocnej Matki, jego małżonki, stały się popularne wśród Mrocznego Bractwa, ani kiedy po raz pierwszy się ukazały, ani skąd się wzięły. O ile popularne jak nigdzie indziej Mroczne Bractwo działało legalnie na terenie Czarnych Mokradeł, to szybko zaczęło działać tam tylko z nazwy, a ich członkowie byli jednoznaczni z, wyświęconymi przez znak Cienia, Cienistołuskimi, najbliższymi Sithisowi spośród wszystkich Argonian kapłanami śmierci. Możliwym, iż następowały między oryginalnym Mrocznym Bractwem, a argoniańskim wymiany członków, które zaszczepiły ideologię Sithisa, lecz nie wyjaśniały one pojawienia się postaci mistycznej wersji Nocnej Matki.

Pierwsza znana taka sekta wśród Mrocznego Bractwa pojawiła się już w 2E 582 w Anvil, z rozwiniętymi już Pięcioma Przykazaniami i mitem dunmerskiej Nocnej Matki, jako tej, która zabiła swe dzieci zrodzone z unii z Sithisem, za co została zamordowana przez tłum jej ziomków, teraz zza grobu przekazując Bractwu polecenia od Sithisa. Choć więź z Sithisem przyzwalała na dostęp do mocy Pustki i upiorów Sithisa, powiększając moc bractwa, jak dowodzi fakt braku wzmianek o kulcie z późnej Trzeciej Ery, religijność bractwa nie rozprzestrzeniła się prawie w ogóle. Możliwie miało to związek z konfliktem sekty z Chórnicą Akatosha, które, choć sukcesywnie wybijane, spowodować mogło brak tej samej akceptacji od strony wiernych Akatoshowi klientom, którzy akceptowali tę większość Mrocznego Bractwa uważanego za sojusznika Arkaya.

Niemniej mimo większościowego wyparcia sithiańskiego Mrocznego Bractwa, w końcu, na przeciągu 6 lat, między 3E 427, a 3E 433, fanatyzm religjny Sithisa stał się nagle w nieznany sposób dominującą ideologią w Bractwie, rozprzestrzeniając się z mniejszości w zakątkach Cyrodiil na całe Tamriel. Tytuł Nocnej Matki przekazywany kobietom u zarządu Bractwa zniknął, a w jego miejscu stanęła jedna nieumarła Nocna Matka, razem z Czarną Dłonią, która miała przekazywać setki zleceń w każdy zakątek Tamriel, przyjmowane poprzez odprawianie Czarnego Sakramentu przez zleceniodawce, za co potem wysłany zabójca przychodził odebrać zapłatę, przyjmowanie zleceń nie poprzez Matkę wiązało się z uznaniem jako postępującym niepoprawnie, a wręcz heretycko, a samo istnienie bractwa leżało od tej pory w gestii jedynego Słuchacza, który jako jej wybraniec mógł słyszeć szepty Nocnej Matki, której grobowiec umieszczono w Bravil pod posągiem Szczęśliwej Staruszki.

Upadek Gildii

W roku 3E 433 gildia została po raz pierwszy całkowicie wyjęta spod prawa za wprowadzanie makabrycznych praktyk oraz wprost za kult Nocnej Matki. Jednak mimo tego utrudnienia w interesach Bractwo wciąż funkcjonowało, a wręcz nie wyglądało by miało jakiekolwiek problemy na rynku. W jej szeregach natomiast zaczął się odwewnętrzny zamęt, z powodu podejrzeń o zdradę jednego z członków oddziału w Cheydinhal przeprowadzono rytuał Czystki, po wybiciu wszystkich tamtejszych Braci, nowy Uciszacz Mówcy Czarnej Dłoni, Luciena Lachance, sukcesywnie dostawał podmienioną przez zdrajcę korespondencję, przez którą zlikwidował członków Czarnej Dłoni. Za co reszta Czarnej Dłoni podejrzewająca Luciena o zdradę zabiła go, uznając Uciszacza za niewinnego dając mu posadę jego dawnego zleceniodawcy. W końcu jednak prawdziwy zdrajca został wykryty i w obliczu zjawy Nocnej Matki zgładzony, Mówca, który do niedawna był Uciszaczem Lachance stał się Słuchaczem, co pozornie uratowało Bractwo od zagłady.

Po prawdzie Bractwo powoli zaczęło upadać, tak że w roku 4E 187, niemal dwa wieki po zmianie ideologii organizacji, zbliżała się ona ku bankructwu, zamykając coraz to kolejne oddziały, oraz nie mogąc wspierać nawet argoniańskiego Mrocznego Bractwa, które jako jedyne było wspierane przez tamtejsze społeczeństwo. W 4E 188, otwarte były tylko trzy oddziały, w Cheydinhal, w Corinthe oraz to w Skyrim. W tym to roku najechano też grobowiec Nocnej Matki w Bravil i spalono Słuchaczkę. Ze względu na niemożność płynnego poruszania się nie można było znaleźć kolejnego Słuchacza, a religijne posłuszeństwo uniemożliwiało pobieranie dalszych kontraktów, bez usłyszenia ich wpierw z ust Nocnej Matki przez Słuchacza. Przez upór wiernych Braci, powoli ginęli czy to z rąk innych, czy to z głodu. Ostatecznie jedynie sanktuarium w Falkret w Skyrim tajemniczo funkconowało, a ostatni członek Bractwa poza Skyrim oraz Strażnik sarkofagu Nocnej Matki, Cycero, wyruszył do Skyrim podejrzewając tamtejszych członków o herezję.

Ostatni z oddziałów

W Skyrim okazało się, że podług podejrzeń Cycero, przewodząca sanktuarium w Falkret Astrid zamiast jak reszta przywódców sekcji Mrocznego Bractwa czekać na polecenia od Nocnej Matki, w próbie przetrwania dowiadywała się o Czarnych Sakramentach z plotek, które w końcu były wyłapywane i sprawdzane przez jej agentów. Akt takiego nieposłuszeństwa oburzył Cycero, który postanowił założyć własne Sanktuarium, w nadziei że Nocna Matka wybierze go swym Słuchaczem. W tym miejscu dalsze losy bractwa są niepewne, jako iż istnieją dwie znane wersje jak skończyły się losy tego ostatniego Mrocznego Bractwa.

Według jednej wersji wydarzeń Cycero w końcu jednak udał się do Sanktuarium Astrid, gdzie wbrew jego oczekiwań najnowszy członek okazał się być poszukiwanym przez lata Słuchaczem. Z jego pomocą Bractwo miało wrócić na stare tory, a celem odzyskania dawnej sławy Astrid przyjęła zlecenie na zabicie cesarza Titusa II Mede, wpierw go zwabiając na pogrzeb jego kuzynki. Pierwotnie okazało się to być zasadzką na Słuchacza zastawioną przez Penitus Oculatus, z którym Astrid umówiła się, że nie tknie ono wzamian Mrocznego Bractwa. Penitus Oculatus zastawiło i zasadzkę na Słuchacza, pozwalając mu zabić sobowtóra Cesarza, a potem zbiec, i zaatakowało Mroczne Bractwo, znając teraz jego ujawnioną im lokalizację. Bractwo zostało zniszczone, lecz zbiegły Słuchacz zdołał odbudować inne sanktuarium w Gwieździe Zarannej, następnie mszcząc się zabić komendanta, który zniszczył jego pierwsze Sanktuarium i ostatecznie zabijając prawdziwego cesarza.

Wszystko to może być jedynie szaloną plotką, jako że alternatywnie, ta sama postać, która miałaby zostać owym Słuchaczem, poinformowała Penitus Oculatus o tej siedzibie Mrocznego Bractwa, dowiadując się tego od próbującej ją zwerbować członkini Bractwa. W efekcie pomogła ona ostatecznie zniszczyć Mroczne Bractwo, kończąc jego ponad tysiącletnią historię.

Zobacz też

• Dark Brotherhood (organizacja) (Online)
• Mroczne Bractwo (Skyrim)
• Mroczne Bractwo (Oblivion)
• Mroczne Bractwo (Morrowind)
• Dark Brotherhood (Daggerfall)