Nulfaga

Nulfaga
Dane
Występowanie	Lore
Informacje
Rasa	Breton
Płeć	Kobieta
Organizacja	Królestwo Daggerfall
Ranga	Królowa

Nulfaga (nazywana również Królową-Wdową, Królową-Matką, a także Szaloną Wiedźmą z Gór Wrothgaru) – żona króla Daggerfall Arslana II i matka króla Lysandusa, a także znana mistyczka i pani Skakmata, zielonego smoka. W 3E 401, w trakcie swoich podróży astralnych, Nulfaga odkryła w Aetheriusie zaginioną przed niemal czterystu laty Mantellę - ogromny kamień duszy i serce starożytnego, dwemerskiego golema, Numidium.

Podczas Wojny o Betonię w 3E 403 Nulfaga przewidziała śmierć jej syna, Lysandusa, ten jednak jej nie słuchał i mimo wszystko zdecydował się na kontynuowanie konfliktu, wobec czego Nulfaga wycofała się do swojego zamku w górach Wrothgaru, Shedungent. W trakcie ostatecznej bitwy między Daggerfall i Wartownią na polu Cryngaine, Nulfaga wysłała swojego podwładnego, Skakmata, by wytworzył wielką mgłę na polu bitwy, co, jak miała nadzieję Nulfaga, doprowadzi do zakończenia walk. W wielkiej mgle, król Lysandus został postrzelony strzałą w gardło, co doprowadziło do jego śmierci, a Nulfagę do szaleństwa. W rzeczywistości, zginął tam sobowtór króla, który wcześniej, zgodnie z planem ustalonym wraz z Gothrydem, synem króla i wnukiem Nulfagi oraz lordem Woodbornem, wymknął się i został przetransportowany na wyspę Balfiera, gdzie jednak tak czy siak umarł, zamordowany przez Woodborne'a i orków. Duch króla zaczął nawiedzać nocą Daggerfall domagając się zemsty, tak więc cesarz Uriel Septim VII wysłał swojego Agenta Ostrzy by rozwiązał tajemnicę i pozwolił królowi na spoczynek. Agent ten znalazł Nulfagę żywą, choć wciąż szaloną, a zmysły odzyskała dopiero po pokonaniu i śmierci Woodborne'a. Później Nulfaga wysłała Agenta do Aetheriusa, aby odzyskał Mantellę, co doprowadziło do zjawiska znanego jako Wypaczenie na Zachodzie.

Historia

Wczesne życie

Niewiele wiadomo o wczesnych losach Nulfagi, poza tym że była szlachcianką (choć nie wiadomo skąd) i otrzymała w spadku zamek Shedungent, głęboko w górach Wrothgarskich. Była królową za panowania swojego męża, Arslana II, a później królową-wdową i królową-matką, gdy na tron wstąpił Lysandus.

Poza tym, Nulfaga była znaną czarodziejką, czasami opisywaną jako mistyczka, czarownica, a nawet nekromantka. Podczas jednej ze swoich podróży astralnych w 3E 401, Nulfaga odkryła miejsce spoczynku Mantelli, klejnotu, który służył jako źródło zasilania ostatecznej broni Tibera Septima, kolosalnego, dwemerskiego golema, znanego jako Numidium. Przez całe stulecia Zakon Ostrzy zbierał zagubione elementy i składał na nowo golema, po jego zniszczeniu na początku trzeciej ery, a Mantella była jednym z ostatnich elementów potrzebnych do jego reaktywacji. Nulfaga poinformowała cesarza Uriela Septima VII o swoim odkryciu, ale odmówiła ujawnienia lokalizacji klejnotu, przynajmniej do momentu, w którym cesarz nie zapewnił jej że Lysandusowi nie będzie groziło żadne polityczne niebezpieczeństwo. Sprawa ta zeszła jednak szybko na dalszy plan, wobec wybuchu wojny o Betonię.

Wojna o Betonię

W 3E 402 spór o wyspę Betonię między królestwami Daggerfall i Wartowni groził wybuchem wojny. Królowa-matka i nadworna czarodziejka Daggerfall, Medora Direnni (która była potajemnie kochanką króla Lysandusa) przewidziały zagładę dla Daggerfall i Lysandusa, król zignorował jednak ich rady i ostatecznie wojna wybuchła. W miarę postępowania konfliktu, niemal wszystkie ważniejsze bitwy zostały wygrane przez Daggerfall, co znacznie podniosło morale na dworze, Nulfaga była jednak cały czas przeciwna konfliktowi. Gdy król był na froncie, jego żona, królowa Mynisera dowiedziała się o romansie męża z Medorą i wygnała czarodziejkę, na jej miejsce wyznaczając Popudaxa; wobec utraty ostatniego sojusznika przeciwnego wojnie, Nulfaga również opuściła dwór i udała się do swojego zamku w górach Wrothgarskich, Shedungent, zostawiając jednak w Daggerfall swojego towarzysza, smoka Skakmata, by raportował jej o sytuacji w królestwie. Lysandus był na tyle zaniepokojony odejściem matki, że podjął próbę zawarcia pokoju, co jednak skończyło się rzeźnią w Anticlere, a następnie do ostatecznej bitwy na polu Cryngaine.

Gdy doszło do konfrontacji, na polu bitwy osiadła gęsta, nienaturalna mgła, która została stworzona przez Skakmata na rozkaz Nulfagi, w ostatniej desperackiej próbie zapobieżenia śmierci jej syna. Jednak gdy ta się podniosła, król Lysandus leżał martwy, z gardłem przebitym strzałą łucznika. Wiadomość o śmierci Lysandusa doprowadziła jego matkę do szaleństwa z żalu, a sytuacja pogorszyła się, gdy jego duch zaczął nawiedzać ulice Daggerfall. Królowa-wdowa zamknęła się wówczas w Shedungent, eksperymentując nad magicznymi naukami, nie zważając na własne bezpieczeństwo.

Zemsta Lysandusa

W 3E 405, cesarz Uriel Septim VII wysłał Agenta Ostrzy, aby ten zbadał dlaczego duch jego starego przyjaciela, Lysandusa, był niespokojny. Agent został wysłany statkiem w dół rzeki Bjoulsae do miasta Daggerfall, ale po wpłynięciu do zatoki Iliac sztorm o „nadprzyrodzonej sile” nagle uderzył i rozbił statek na skalistym cyplu. Sztorm był rzeczywiście nadprzyrodzony; nieznana osoba dowiedziała się o misji agenta i przekonała Nulfagę, że statek przewoził mordercę Lysandusa, więc wiedźma w szaleństwie wyczarowała sztorm by dokonać zemsty. Agent przeżył sztorm i ostatecznie odwiedził Shedungent wiele razy, pierwszy raz na polecenie królowej Aubk-i z Daggerfall, która martwiła się o zdrowie i stan psychiczny królowej-wdowy, która dalej była pogrążona w żalu.

Medora Direnni również potrzebowała pomocy Agenta; wycofała się do Wieży Direnni na Wyspie Balfiera po wygnaniu, ale Mynisera rzuciła na nią klątwę, która uwięziła ją w środku. Złamanie klątwy wymagało wielkiego rogu jednorożca, czarodziejka wysłała więc Agenta do Nulfagi, aby sprawdzić, czy ta będzie w stanie pomóc. Umysł staruszki był jednak nadal przyćmiony żalem, tak więc agent zapuścił się w głąb zamku Shedungent i ukradł róg dla Medory. Po zdjęciu klątwy Medora i Agent byli w stanie uspokoić ducha Lysandusa na tyle, aby poznać imię jego zabójcy - lorda Woodborne'a z Wayrest. Agent zdemaskował i pokonał Woodborne'a, co doprowadziło do spoczynku ducha króla Lysandusa oraz odzyskania zmysłów przez Nulfagę.

Mantella

Jak się okazało, lord Woodborne był kiedyś posiadaczem Totemu Tibera Septima, artefaktu stworzonego przez Zurina Arctusa, który pozwalał na kontrolowanie Numidium, jednak przed śmiercią nowym posiadaczem artefaktu został król Daggerfall i wnuk Nulfagi, Gothryd. Po tym jak Agent wykradł Totem ze skarbca w Daggerfall, natychmiastowo siedmiu głównych graczy w regionie, czyli królowa Akorithi z Wartowni, król Eadwyre z Wayrest, Gothryd z Daggerfall, Gortwog gro-Nagorm z Orsinium, Mannimarco, Podziemny Król i Brisienna Magnessen (reprezentująca Cesarstwo) rozpoczęło licytację by wykupić od Agenta Totem. W wyniku Wyłomu Smoka znanego jako Wypaczenie na Zachodzie, wszyscy oni naraz dostali owy artefakt.

Mantella, wciąż spoczywająca w Aetheriusie, pozostała jedynym elementem potrzebnym do aktywacji Numidium, tak więc Nulfaga wysłała następnie Agenta, aby ten ją odzyskał. Po powrocie Mantelli do Tamriel w roku 3E 417, Numidium ożyło, a siedem linii czasu połączyło się w jedno w wyniku Wypaczenia. Niewiadomym jest co dalej działo się z Nulfagą.

Zobacz też

• Nulfaga (Daggerfall)