Chronologiczna lista er i kalendarium występujące w historii świata The Elder Scrolls.
Ery[]
Różne okresy historyczne w całym istnieniu Aurbis są podzielone na „ery”, każda o różnej długości, zgodnie ze znaczących wydarzeniami politycznymi, takich jak koniec monarchicznej dynastii (patrz Druga i Czwarta Era) lub podbój i zjednoczenie społeczeństw pod jedną władzę (zob. Pierwsza i Trzecia Era). Pięć minionych er, można podzielić na ery prehistoryczne i nowożytne, zgodnie z którym kiedy cywilizacje zaczęły rejestrować i dokumentować ważne wydarzenia. Dokładne daty wydarzeń, które miały miejsce w Erze Świtu i ery Meretycznej, nie mogą być znane, ponieważ takie informacje nie istnieją z powodu po części braku prowadzenia ewidencji przez istniejące wówczas społeczeństwa, głównie z powodu częściowego braku ustalonych systemów chronologicznych (kalendarze, okresy itp.). Tak więc, ery prehistoryczne to takie, w których wydarzenia w podaje się tylko w przybliżonym czasie. Zdarzenia zachodzące w epokach po Erze Meretycznej często mają jednak dokładne daty lub lata ze względu na powszechność prowadzenia dokumentacji i rozwój quasi-uniwersalnego systemu chronologii. Te ery są już uważane za nowożytne.
Ery Prehistoryczne[]
- Era Świtu - era Świtu zaczyna się od narodzin Anu i Padomaya. Aurbis zaczyna istnieć na początku istnienia czasu. Później powstały Mundus i Otchłań jako oddzielne królestwa od Aetheriusa. Auri-El i Lorkhan walczą ze sobą w tym czasie, po tym, jak Aedra zostaje przez nich oszukana do stworzenia Mundusa. Era kończy się potępieniem Lorkhana za stworzenie Mundus.
- Era Meretyczna - era Meretyczna rozpoczyna się w ME 2500 budową Adamantowej Wieży po klęsce Lorkhana i późniejszym stworzeniu Czerwonej Góry. Rozwijają się cywilizacje elfów, po tym jak Aldmerzy zaczęli zakładać swoje królestwo na Wyspach Summerset, a Ayleidzi ustanawiają rozległe imperium w sercu lądu. Era kończy się ostatecznie w ME 1, wraz z założeniem dynastii Camoran.
Ery Nowożytne[]
- Pierwsza Era - pierwsza Era rozpoczyna się wraz z założeniem dynastii Camoran. Dominacja kulturowa, militarna i polityczna w Tamriel zaczyna się zmieniać, ludzie przejmują pałeczkę po elfach po powstaniu Cesarstwa Cyrodiill, po rebelii Alessian. Cesarstwo Alessii zostanie później zreorganizowane w Cesarstwo Remanów pod dynastią Remanów. Po 2920 latach od jego rozpoczęcia era kończy się zabójstwem ostatniego cesarza dynastii Remanów i rozpadu tej dynastii.
- Druga Era - stabilizacja polityczna i militarna w Tamriel zaczyna się rozpadać, co prowadzi do powstania kilku potężnych sojuszy i braku prawowitych władców w Drugie Cesarstwo. To powoduje Interregnum, kulminację w Wojnie Sojuszów i inwazję Molag Bal z Otchłani na Tamriel. Na drugim etapie Drugiej Ery Tiber Septim podbijał kolejne prowincje Tamriel, aż udało mu się zjednoczyć je pod panowaniem Septimów. Druga Era zaczyna się od zabójstwa ostatnich członków dynastii Remanów i kończy się 896 lat później, wraz z zjednoczeniem Tamriel pod protekcją Cesarstwa Septimów pod przywództwem nowo założonej dynastii Septimów.
- Trzecia Era - trzecia era rozpoczyna się wraz z założeniem Trzecie Cesarstwo pod dynastią Septimów. Scentralizowany autorytet Tamriel pod panowaniem Septimów wzmaga władzę, a następnie likwiduje bunty przeciwko władzy cesarskiej, zwłaszcza w Morrowind i przypuszczalnie Czarne Mokradła przez An-Xileel w późniejszym okresie. W drugiej połowie Trzeciej Ery nastąpiły takie wydarzenia jak Cesarskie Simulacrum, Spaczenie na Zachodzie, powstanie Dagoth Ura i przygody Nerevarczyka, upadek i ewentualna reorganizacja świątyni Trójcy, ustanowienie Kruczej Skały na wyspie Solstheim, Kryzys Otchłani, ostateczny Greymarch na Wyspach Drżących, a powrót Umarila. Doszło do ostatecznej utraty władzy i kontroli w Trzeciego Cesarstwie głównie przez morderstwo Uriela Septima VII i jego spadkobierców przez skrytobójców Mitycznego Blasku, Przez co doszło inwazji Mehrunesa Dagona na Tamriel. Koniec czwartej dynastii Septimów i Kryzys Otchłani w 4E 433 oznacza koniec Trzeciej Ery.
- Czwarta Era - nastąpiło odrodzenie potęgi militarnej i politycznej Trzeciego Aldmerskiego Dominium, które wywiera presję na walczącym i w dużej mierze pozbawionym przywódcy Cesarstwa Septimów. Dynastia Mede przejmuje władzę w Cesarstwie, a później wchodzi w konflikt z Altmerami zwanym Wielką Wojną, co skutkuje tymczasowym osłabieniem Dominium Cesarstwa oraz podpisaniem Konkordatu Bieli i Złota. Traktat ten później doprowadziłby do wojny domowej w Skyrim, które zbiegło się ze Smoczym Kryzysem, próbą spełnienia proroctwa Tyrani Słońca i z powrotem Miraaka na Solstheim.