Pelagius Septim II – szósty władca z dynastii Septim, najstarszy z dzieci Uriela Septima II.
Historia[]
Pelagius Septim II wstąpił na tron, gdy jego ojciec, Uriel II, zmarł w roku 3E 82. Pelagius Septim II odziedziczył szereg należnych do ojca długów, aby poradzić sobie z tym, oddalił go w całości do Rady Starszych, pozwalając, aby jego członkowie zapłacili dług za niego. Popierał podobne działania innych królów i władców w całym, ówczesnym, zjednoczonym Tamriel. Za jego panowania Cesarstwo ponownie rozkwitało, Pelagiusowi udało się bardzo poprawić gospodarczą sytuację cesarstwa, jego największą zasługą było zniszczenie kryzysy finansowego jaki nastał w Cesarstwie. Udało mu się wypełnić skarbiec Imperium, po jego rządami gospodarka rozkwitała.
Pelagius był dwukrotnie żonaty, najpierw z kobietą o nieznanym imieniu, która urodziła mu syna Antiochusa Septima. Następnie był żonaty z Qizarą, która urodziła mu córkę Potemę Septim, i dwójkę synów Cephorusa Septima I i Magnusa Septima.
Pelagius prowadził bardzo zaawansowaną politykę dynastyczną, dzięki temu posiadał wielu sprzymierzeńców, w wielu prowincjach, ale przede wszystkim, prowadząc taką politykę, jego dzieci obejmowały trony wasalnych królestw Cesarstwa, a po nich ich następcy, którzy zadbali o interesy cesarstwa i rodziny Septim. Swoją jedyną córkę Potema Septim wydał za mąż za Najwyższego Króla Skyrim i króla Samotni Mantiarco, dzięki temu posunięciu zyskał potężnego sojusznika. Swego najstarszego syna Antiochusa Septima pozostawił przy sobie w Cyrodiil, ponieważ miał odziedziczyć tron cesarstwa.
W tym czasie cesarz poświęcał mu mało uwagi, zajęty był prowadzeniem interesu dynastii na prowincjach, swego drugiego syna Cephorusa wydał za Bianki, królową Gilane. Dzięki temu małżeństwu jego syn został królem Gilane i bardzo się poprawiły stosunki na osi cesarstwo - Hammerfell, szybko Cephorus zyskał dużą popularność i lojalność tamtejszych Redgardów. Swego najmłodszego syna Magnusa Septima wysłał do Morrowind jako doradcę Almalexii.
W Morrowind poślubił aldmerkę Utheille Direnni, tym samym dając nowy sojusz ze starym, potężnym rodem Direnni. Magnus poślubił ponadto Hellene, królową Lilmoth, dzięki temu udało mu się objąć tron Lilmoth. Wszystkie jego dzieci roztrwoniły dziedzictwo i porzuciły idee ojca, wywołując Wojnę o Czerwony Diament. Wojna doprowadziła niemalże cesarstwo do upadku rodu Septim, wojna ta zakończyła czystość krwi rodu Septim.
Pelagius zmarł z przyczyn naturalnych, po osiemnastu latach bardzo udanych rządów w 3E 98 15 Gwiazdy Wieczornej. Pozostawił cesarstwo i ród, który był u szczytu potęgi, jego dzieci władały połową Tamriel. Jego najstarszy syn, Antiochus Septim był jego następcą. W wyniku zdarzeń z wojny o Czerwony Diament, wszyscy jego trzej synowie zostali cesarzami.
Rodzina[]
- Ojciec – Uriel Septim II;
- Brat – Amiel Septim;
- Siostra – Galana Septim;
- Żona – Quintilla Vulstaed;
- Córka – Potema Septim;
- Zięć – Mantiarco;
- Wnuk – Uriel Septim III;
- Syn – Antiochus Septim;
- Synowa – Magna;
- Synowa – Gysilla;
- Wnuczka – Kintyra Septim II;
- Syn – Cephorus Septim I;
- Synowa – Bianki;
- Syn – Magnus Septim;
- Synowa – Hellena;
- Synowa – Utheilla Direnni;
- Wnuk – Pelagius Septim III;
- Wnuczka – Jolethe Septim.
Nawigacja[]
Poprzednik Uriel Septim II 3E 82 |
Tytuł Cesarz Trzeciego Cesarstwa |
Następca Antiochus Septim 3E 98 |
Cesarze Tamriel | |||
Antiochus Septim • Attrebus Mede • Brazollus Dor Cyrodiil • Cassynder Septim • Cephorus Septim I • Cephorus Septim II • Hestra • Kastav Cyrodiil • Katariah Septim • Kintyra Septim I • Kintyra Septim II • Magnus Septim • Martin Septim • Morihatha Septim • Pelagius Septim I • Pelagius Septim II • Pelagius Septim III • Pelagius Septim IV • Reman I Cyrodiil • Reman II Cyrodiil • Reman III Cyrodiil • Tiber Septim (Hjalti) |