mNie podano opisu zmian |
m (na serio) Znacznik: VisualEditor |
||
Linia 10: | Linia 10: | ||
Z polecenia ojca poślubił [[Dunmer]]kę o imieniu [[Katariah Septim]], która była księżniczką [[Stare Ebonheart|Starego Ebonheart]] i bardzo zręczną dyplomatką, tylko ona mogła dostatecznie dobrze ukryć szaleństwo Pelagiusa. Przejęła wszystkie jego obowiązki i władała najpierw [[Samotnia|Samotnią]] a następnie całym cesarstwem. Już wtedy był znany jako niepełnosprawny umysłowo, przez swoje zachowanie, w czasie jednego balu próbował się powieści, poza tym miał opresje na punkcie zabójców, bez przerwy twierdził, że próbuje go ktoś zamordować, poza tym był bardzo nieufny i bał się wielu innych rzeczy. Pewnego razu uwięził księżniczkę [[Silvenar]] ze sobą w pokoju i wypuścił ją, dopiero kiedy pod drzwi wsunięto mu wypowiedzenie wojny, a w czasie jednego w festynów miejskich zdarł z siebie odzież. |
Z polecenia ojca poślubił [[Dunmer]]kę o imieniu [[Katariah Septim]], która była księżniczką [[Stare Ebonheart|Starego Ebonheart]] i bardzo zręczną dyplomatką, tylko ona mogła dostatecznie dobrze ukryć szaleństwo Pelagiusa. Przejęła wszystkie jego obowiązki i władała najpierw [[Samotnia|Samotnią]] a następnie całym cesarstwem. Już wtedy był znany jako niepełnosprawny umysłowo, przez swoje zachowanie, w czasie jednego balu próbował się powieści, poza tym miał opresje na punkcie zabójców, bez przerwy twierdził, że próbuje go ktoś zamordować, poza tym był bardzo nieufny i bał się wielu innych rzeczy. Pewnego razu uwięził księżniczkę [[Silvenar]] ze sobą w pokoju i wypuścił ją, dopiero kiedy pod drzwi wsunięto mu wypowiedzenie wojny, a w czasie jednego w festynów miejskich zdarł z siebie odzież. |
||
− | W czasie jego rządów na Samotnią mieszkał w [[Błękitny Pałac|Błękitnym Pałacu]], wiele lat później jego komnaty zostały nazwane Skrzydłem Pelagiusa, zostały opuszczone i nikt nie chciał tam przebywać, gdyż w skrzydle straszyło |
+ | W czasie jego rządów na Samotnią mieszkał w [[Błękitny Pałac|Błękitnym Pałacu]], wiele lat później jego komnaty zostały nazwane Skrzydłem Pelagiusa, zostały opuszczone i nikt nie chciał tam przebywać, gdyż w skrzydle straszyło<ref>[[The Elder Scrolls V: Skyrim]]</ref>, oraz było pamiątką po szalonych i krwawych rządach Septima nad Samotnią. |
=== Cesarz Tamriel === |
=== Cesarz Tamriel === |
Wersja z 11:19, 8 paź 2017
Pelagius Septim III – dwunasty cesarz Trzeciego Cesarstwa, znany również jako Pelagiusz Szalony. Cesarz oraz Jarl Samotni po śmierci swojego ojca Magnusa Septima. Był mężem Katariah Septim, która zastępowała go w rządach oraz ojcem swego następcy Cassyndera Septima.
Historia
Przed wstąpieniem na tron
Pelagius urodził się w 3E 119 jako syn Magnusa Septim i jego żony Utheilli Direnni, dzieciństwo spędził w Wayrest razem ze swoją siostrą Jolethe Septim, w czasie Wojny o Czerwony Diament. Razem z matką i siostrą ukrywał się na Wyspach Balfiera, gdyż Wayrest zostało zajęte przez siły jego ciotki Potemy Septim.
Pelagius w czasie pobytu na wyspach zachowywał się normalnie i nic nie wskazywało, że jest szalony, swoją pierwszą i jedyną bitwę miał stoczyć z siłami dogorywającej Potemy, Pelagius spisał się w walkach doskonale a jego wuj cesarz Cephorus Septim I był tak zadowolony, że podarował Pelagiusowi Samotnię, jednak do czasu aż jej nie odbudowano, władał tam Magnus, jego ojciec. Po śmierci Cephorusa I Magnus pozostawił Samotnię swemu synowi, a sam koronował się na cesarza, w tym okresie Pelagiusa zaczęło dręczyć szaleństwo, zachowywał się coraz bardziej nieodpowiednio i nieprzywidywanie.
Z polecenia ojca poślubił Dunmerkę o imieniu Katariah Septim, która była księżniczką Starego Ebonheart i bardzo zręczną dyplomatką, tylko ona mogła dostatecznie dobrze ukryć szaleństwo Pelagiusa. Przejęła wszystkie jego obowiązki i władała najpierw Samotnią a następnie całym cesarstwem. Już wtedy był znany jako niepełnosprawny umysłowo, przez swoje zachowanie, w czasie jednego balu próbował się powieści, poza tym miał opresje na punkcie zabójców, bez przerwy twierdził, że próbuje go ktoś zamordować, poza tym był bardzo nieufny i bał się wielu innych rzeczy. Pewnego razu uwięził księżniczkę Silvenar ze sobą w pokoju i wypuścił ją, dopiero kiedy pod drzwi wsunięto mu wypowiedzenie wojny, a w czasie jednego w festynów miejskich zdarł z siebie odzież.
W czasie jego rządów na Samotnią mieszkał w Błękitnym Pałacu, wiele lat później jego komnaty zostały nazwane Skrzydłem Pelagiusa, zostały opuszczone i nikt nie chciał tam przebywać, gdyż w skrzydle straszyło[1], oraz było pamiątką po szalonych i krwawych rządach Septima nad Samotnią.
Cesarz Tamriel
Po śmierci ojca Pelagiusa 145 roku 3E Pelagius udał się do Cesarskiego Miasta, gdzie został koronowany na cesarza, pozostawiając Samotnie w rękach siostry Jolethe jako jarla. W czasie koronacji, kiedy wkładano mu koronę na głowę, prawie zemdlał, jednak podtrzymało go jego żona, przez co tylko nieliczni to zauważyli. Pelagius szybko po koronacji został odsunięty od swych rządów, w jego imieniu zaczęła rządzić żona cesarzowa oraz Rada Cesarstwa. Chcąc pozyskać radę do swych planów, Katariah zrzekła się wielu przywilejów cesarskich na korzyść rady. Pelagius w tym czasie odbywał rehabilitacje i podróże, gdzie próbowano wyleczyć go z szaleństwa, jednak nic to nie dało. W końcu w 147 roku 3E po kolejnych atakach Pelagiusa (gryzł i atakował gości pałacowych) Katariah postanowiła wysłać go do instytutu chorych umysłowo, a sama mianowała się regentką. Przez następne 6 lat cesarz przebywał w różnych instytucjach, gdzie bezskutecznie go leczono.
Zmarł w wieku 34 lat w swojej celi w świątyni Kynareth. Jego żona Katariah I panowała przez kolejne 46 lat, aż na świat przyszedł jej syn Cassynder Septim oraz osiągnął odpowiedni wiek, by przejąć tron.
Dekret Pelagiusa i dziedzictwo
Przed śmiercią cesarz wydał dekret, który stał się niezwykle sławny w Tamriel, w dekrecie zabraniał swoim poddanym pod groźba kary śmierci, umierania.
Cesarz Pelagius stał się znany jako Pelagius Szalony i był najbardziej popularnym członkiem dynastii Septimów. Rocznica jego śmierci w cesarstwie jest obchodzona jako dzień zabaw i szaleństw.
Jego niestabilny umysł był wielokrotnie odwiedzany przez Sheogoratha deadrycznego księcia szaleństwa, który uważał go za najlepszego cesarza Tamriel, w Czwartej Erze jego umysł został odwiedzony i oczyszczony przez Dovahkiina, który przywrócił jego umysłowi spokój.
Rodzina
- Ojciec - Magnus Septim
- Matka - Utheilla Direnni
- Siostra - Jolethe Septim
- Żona - Katariah Septim
- Syn - Cassynder Septim
- Wuj - Cephorus Septim I
- Ciotka - Bianki
- Wuj - Antiochus Septim
- Ciotka - Magna
- Ciotka - Gysilla
- Kuzynka - Kintyra Septim II
- Ciotka - Potema Septim
- Wuj - Mantiarco
- Kuzyn - Uriel Septim III
Ciekawostki
- Był pół Altmerem i pół Cesarskim.
- Podczas jego koronacji, kiedy nakładano mu na głowę diadem, zemdlał. Podtrzymała go wtedy jego żona.
- Podczas jednego z balów próbował się powiesić.
Nawigacja
Poprzednik Magnus Septim |
Tytuł Cesarz Tamriel |
Następca Katariah Septim |
Poprzednik Magnus Septim |
Tytuł Właściciel Amuletu Królów |
Następca Katariah Septim |
Poprzednik Magnus Septim |
Tytuł Głowa Rodu Septimów |
Następca Katariah Septim |
Poprzednik Magnus Septim |
Tytuł Władca Samotni |
Następca Jolethe Septim |
Cesarze Tamriel | |||
Antiochus Septim • Attrebus Mede • Brazollus Dor Cyrodiil • Cassynder Septim • Cephorus Septim I • Cephorus Septim II • Hestra • Kastav Cyrodiil • Katariah Septim • Kintyra Septim I • Kintyra Septim II • Magnus Septim • Martin Septim • Morihatha Septim • Pelagius Septim I • Pelagius Septim II • Pelagius Septim III • Pelagius Septim IV • Reman I Cyrodiil • Reman II Cyrodiil • Reman III Cyrodiil • Tiber Septim (Hjalti) |