The Elder Scrolls Wiki
mNie podano opisu zmian
m (na serio)
Znacznik: VisualEditor
Linia 10: Linia 10:
 
Z polecenia ojca poślubił [[Dunmer]]kę o imieniu [[Katariah Septim]], która była księżniczką [[Stare Ebonheart|Starego Ebonheart]] i bardzo zręczną dyplomatką, tylko ona mogła dostatecznie dobrze ukryć szaleństwo Pelagiusa. Przejęła wszystkie jego obowiązki i władała najpierw [[Samotnia|Samotnią]] a następnie całym cesarstwem. Już wtedy był znany jako niepełnosprawny umysłowo, przez swoje zachowanie, w czasie jednego balu próbował się powieści, poza tym miał opresje na punkcie zabójców, bez przerwy twierdził, że próbuje go ktoś zamordować, poza tym był bardzo nieufny i bał się wielu innych rzeczy. Pewnego razu uwięził księżniczkę [[Silvenar]] ze sobą w pokoju i wypuścił ją, dopiero kiedy pod drzwi wsunięto mu wypowiedzenie wojny, a w czasie jednego w festynów miejskich zdarł z siebie odzież.
 
Z polecenia ojca poślubił [[Dunmer]]kę o imieniu [[Katariah Septim]], która była księżniczką [[Stare Ebonheart|Starego Ebonheart]] i bardzo zręczną dyplomatką, tylko ona mogła dostatecznie dobrze ukryć szaleństwo Pelagiusa. Przejęła wszystkie jego obowiązki i władała najpierw [[Samotnia|Samotnią]] a następnie całym cesarstwem. Już wtedy był znany jako niepełnosprawny umysłowo, przez swoje zachowanie, w czasie jednego balu próbował się powieści, poza tym miał opresje na punkcie zabójców, bez przerwy twierdził, że próbuje go ktoś zamordować, poza tym był bardzo nieufny i bał się wielu innych rzeczy. Pewnego razu uwięził księżniczkę [[Silvenar]] ze sobą w pokoju i wypuścił ją, dopiero kiedy pod drzwi wsunięto mu wypowiedzenie wojny, a w czasie jednego w festynów miejskich zdarł z siebie odzież.
   
W czasie jego rządów na Samotnią mieszkał w [[Błękitny Pałac|Błękitnym Pałacu]], wiele lat później jego komnaty zostały nazwane Skrzydłem Pelagiusa, zostały opuszczone i nikt nie chciał tam przebywać, gdyż w skrzydle straszyło{{fakt}}, oraz było pamiątką po szalonych i krwawych rządach Septima nad Samotnią.
+
W czasie jego rządów na Samotnią mieszkał w [[Błękitny Pałac|Błękitnym Pałacu]], wiele lat później jego komnaty zostały nazwane Skrzydłem Pelagiusa, zostały opuszczone i nikt nie chciał tam przebywać, gdyż w skrzydle straszyło<ref>[[The Elder Scrolls V: Skyrim]]</ref>, oraz było pamiątką po szalonych i krwawych rządach Septima nad Samotnią.
   
 
=== Cesarz Tamriel ===
 
=== Cesarz Tamriel ===

Wersja z 11:19, 8 paź 2017

Pelagius Septim III – dwunasty cesarz Trzeciego Cesarstwa, znany również jako Pelagiusz Szalony. Cesarz oraz Jarl Samotni po śmierci swojego ojca Magnusa Septima. Był mężem Katariah Septim, która zastępowała go w rządach oraz ojcem swego następcy Cassyndera Septima.

Historia

Przed wstąpieniem na tron

Pelagius urodził się w 3E 119 jako syn Magnusa Septim i jego żony Utheilli Direnni, dzieciństwo spędził w Wayrest razem ze swoją siostrą Jolethe Septim, w czasie Wojny o Czerwony Diament. Razem z matką i siostrą ukrywał się na Wyspach Balfiera, gdyż Wayrest zostało zajęte przez siły jego ciotki Potemy Septim.

Pelagius w czasie pobytu na wyspach zachowywał się normalnie i nic nie wskazywało, że jest szalony, swoją pierwszą i jedyną bitwę miał stoczyć z siłami dogorywającej Potemy, Pelagius spisał się w walkach doskonale a jego wuj cesarz Cephorus Septim I był tak zadowolony, że podarował Pelagiusowi Samotnię, jednak do czasu aż jej nie odbudowano, władał tam Magnus, jego ojciec. Po śmierci Cephorusa I Magnus pozostawił Samotnię swemu synowi, a sam koronował się na cesarza, w tym okresie Pelagiusa zaczęło dręczyć szaleństwo, zachowywał się coraz bardziej nieodpowiednio i nieprzywidywanie.

Z polecenia ojca poślubił Dunmerkę o imieniu Katariah Septim, która była księżniczką Starego Ebonheart i bardzo zręczną dyplomatką, tylko ona mogła dostatecznie dobrze ukryć szaleństwo Pelagiusa. Przejęła wszystkie jego obowiązki i władała najpierw Samotnią a następnie całym cesarstwem. Już wtedy był znany jako niepełnosprawny umysłowo, przez swoje zachowanie, w czasie jednego balu próbował się powieści, poza tym miał opresje na punkcie zabójców, bez przerwy twierdził, że próbuje go ktoś zamordować, poza tym był bardzo nieufny i bał się wielu innych rzeczy. Pewnego razu uwięził księżniczkę Silvenar ze sobą w pokoju i wypuścił ją, dopiero kiedy pod drzwi wsunięto mu wypowiedzenie wojny, a w czasie jednego w festynów miejskich zdarł z siebie odzież.

W czasie jego rządów na Samotnią mieszkał w Błękitnym Pałacu, wiele lat później jego komnaty zostały nazwane Skrzydłem Pelagiusa, zostały opuszczone i nikt nie chciał tam przebywać, gdyż w skrzydle straszyło[1], oraz było pamiątką po szalonych i krwawych rządach Septima nad Samotnią.

Cesarz Tamriel

Po śmierci ojca Pelagiusa 145 roku 3E Pelagius udał się do Cesarskiego Miasta, gdzie został koronowany na cesarza, pozostawiając Samotnie w rękach siostry Jolethe jako jarla. W czasie koronacji, kiedy wkładano mu koronę na głowę, prawie zemdlał, jednak podtrzymało go jego żona, przez co tylko nieliczni to zauważyli. Pelagius szybko po koronacji został odsunięty od swych rządów, w jego imieniu zaczęła rządzić żona cesarzowa oraz Rada Cesarstwa. Chcąc pozyskać radę do swych planów, Katariah zrzekła się wielu przywilejów cesarskich na korzyść rady. Pelagius w tym czasie odbywał rehabilitacje i podróże, gdzie próbowano wyleczyć go z szaleństwa, jednak nic to nie dało. W końcu w 147 roku 3E po kolejnych atakach Pelagiusa (gryzł i atakował gości pałacowych) Katariah postanowiła wysłać go do instytutu chorych umysłowo, a sama mianowała się regentką. Przez następne 6 lat cesarz przebywał w różnych instytucjach, gdzie bezskutecznie go leczono.

Zmarł w wieku 34 lat w swojej celi w świątyni Kynareth. Jego żona Katariah I panowała przez kolejne 46 lat, aż na świat przyszedł jej syn Cassynder Septim oraz osiągnął odpowiedni wiek, by przejąć tron.

Dekret Pelagiusa i dziedzictwo

Przed śmiercią cesarz wydał dekret, który stał się niezwykle sławny w Tamriel, w dekrecie zabraniał swoim poddanym pod groźba kary śmierci, umierania.

Cesarz Pelagius stał się znany jako Pelagius Szalony i był najbardziej popularnym członkiem dynastii Septimów. Rocznica jego śmierci w cesarstwie jest obchodzona jako dzień zabaw i szaleństw.

Jego niestabilny umysł był wielokrotnie odwiedzany przez Sheogoratha deadrycznego księcia szaleństwa, który uważał go za najlepszego cesarza Tamriel, w Czwartej Erze jego umysł został odwiedzony i oczyszczony przez Dovahkiina, który przywrócił jego umysłowi spokój.

Rodzina

Ciekawostki

  • Był pół Altmerem i pół Cesarskim.
  • Podczas jego koronacji, kiedy nakładano mu na głowę diadem, zemdlał. Podtrzymała go wtedy jego żona.
  • Podczas jednego z balów próbował się powiesić.

Nawigacja


Poprzednik
Magnus Septim
Tytuł
Cesarz Tamriel
Następca
Katariah Septim


Poprzednik
Magnus Septim
Tytuł
Właściciel Amuletu Królów
Następca
Katariah Septim


Poprzednik
Magnus Septim
Tytuł
Głowa Rodu Septimów
Następca
Katariah Septim


Poprzednik
Magnus Septim
Tytuł
Władca Samotni
Następca
Jolethe Septim

Cesarze Tamriel
Antiochus SeptimAttrebus MedeBrazollus Dor CyrodiilCassynder SeptimCephorus Septim ICephorus Septim IIHestraKastav CyrodiilKatariah SeptimKintyra Septim IKintyra Septim IIMagnus SeptimMartin SeptimMorihatha SeptimPelagius Septim IPelagius Septim IIPelagius Septim IIIPelagius Septim IVReman I CyrodiilReman II CyrodiilReman III CyrodiilTiber Septim (Hjalti)