Zmiany: Pelagius Septim III

Wersja z 10:28, 27 paź 2019

Pelagius Septim III, urodzony jako Thoriz Pelagius Septim^[1], znany również jako Pelagius Szalony – dwunasty cesarz Trzeciego Cesarstwa, a wcześniej jarl Samotni. Był mężem Katariah Septim, która zastępowała go w rządach, oraz ojcem Cassyndera Septima.

Historia

Przed wstąpieniem na tron

Pelagius urodził się w 3E 119, jako syn Króla Wayrest, Magnusa Septima i jego żony, Utheilli, z domu Direnni. Dzieciństwo spędził w Wayrest, razem ze swoją siostrą, Jolethe Septim, ale, w czasie Wojny o Czerwony Diament, był zmuszony, razem z matką i siostrą, ukrywać się na wyspie Balfiera, gdyż jego rodzinne miasto zostało zajęte przez siły jego ciotki, Potemy Septim^[1].

W czasie pobytu na wyspach młody książę zachowywał się normalnie i nic nie wskazywało na jego przyszłą chorobę psychiczną. Swoją pierwszą i jedyną bitwę miał stoczyć z dogorywającymi siłami Potemy. Dzięki temu, kiedy spisał się podczas walk o Samotnię, jego wuj, Cesarz Cephorus Septim I, nadał mu tytuł władcy Samotni, jednak do czasu, aż jej nie odbudowano, władać tam miał jego ojciec, Magnus. Po śmierci Cephorusa I, Magnus przekazał Samotnię swemu synowi, a sam udał się do Cesarskiego Miasta, by koronować się na cesarza. W tym okresie zaczęły pojawiać się u niego pierwsze objawy choroby, ponieważ zaczął zachowywać się nieodpowiednio i nieprzewidywalnie^[1]^[2].

Z polecenia ojca poślubił Dunmerkę, Katariah Ra'Athim, która była księżniczką Starego Ebonheart, bardzo zręczną dyplomatką i prawdopodobnie jedyną osobą, która mogła dostatecznie dobrze ukryć jego chorobę. Przejęła wszystkie jego obowiązki i władała, najpierw Samotnią, a następnie całym Cesarstwem. Już wtedy, z powodu swojego zachowania, był znany jako niepełnosprawny umysłowo. Do znanych wydarzeń z jego udziałem należą, między innymi, nieudana próba powieszenia się w czasie jednego z balów^[2], czy zdarcie z siebie ubrania podczas lokalnego festynu^[1]. Innym razem uwięził książąt i księżniczki Silvenar ze sobą w pokoju i wypuścił ich, dopiero kiedy pod drzwi wsunięto mu, gotowe do podpisania, wypowiedzenie wojny^[1]. Mówi się, że był bardzo nieufny wobec innych ludzi, z powodu jego paranoi na punkcie zabójców, których, według niego, było wokół niego sporo^{[potrzebny przypis]}.

W czasie jego rządów nad Samotnią mieszkał w jednym ze skrzydeł Błękitnego Pałacu, które wiele lat później stało się znane jako Skrzydło Pelagiusa. Pomieszczenia te zostały opuszczone i nikt nie chciał tam przebywać, gdyż w skrzydle miało straszyć, a także przez wzgląd na bycie przypomnieniem o szalonych rządach Pelagiusa nad Samotnią^[3].

Cesarz Tamriel

Po śmierci swego ojca, w roku 3E 145, Pelagius udał się do Cesarskiego Miasta, gdzie został koronowany na cesarza, pozostawiając Samotnię w rękach swej siostry, Jolethe. Kiedy nakładano mu koronę na głowę, prawie zemdlał, jednak podtrzymała go jego żona, przez co tylko nieliczni to zauważyli. Pelagius szybko po koronacji został odsunięty od rządów, a w jego imieniu zaczęła rządzić Katariah, wraz z Radą Starszych. Chcąc pozyskać radę do swych planów, Katariah zrzekła się wielu swych przywilejów na korzyść rady. Cesarz natomiast w tym czasie odbywał rehabilitacje i podróże, podczas których bezskutecznie próbowano wyleczyć go z choroby psychicznej. W końcu, w roku 3E 147, po kolejnych atakach Pelagiusa, który miał gryźć i atakować gości pałacowych, Katariah postanowiła wysłać go do instytutu dla umysłowo chorych, a sama mianowała się cesarzową-regentką. Przez następne 6 lat cesarz przebywał w różnych instytucjach, gdzie bez powodzenia starano się go wyleczyć^[1].

Zmarł w roku 3E 153, w wieku 34 lat, w swojej celi w świątyni Kynareth. Katariah miała panować jeszcze przez kolejne 46 lat, do 3E 199, kiedy cesarski tron przejął jej syn, Cassynder Septim^[2].

Dekret Pelagiusa i dziedzictwo

Przed swoją śmiercią, cesarz wydał, sławny w całym Tamriel, dekret, w którym to zabraniał on swoim poddanym umierania, pod groźbą kary śmierci.

Jest uważany za jednego z najsłynniejszych członków dynastii Septimów, a rocznica jego śmierci w Cesarstwie jest obchodzona jako dzień zabaw i szaleństw^[1].

Rodzina

Ojciec – Magnus Septim
Matka – Utheilla Direnni
Siostra – Jolethe Septim
Żona – Katariah Septim
Syn – Cassynder Septim
Wuj – Cephorus Septim I
Ciotka – Bianki
Wuj – Antiochus Septim
Ciotka – Magna
Ciotka – Gysilla
Kuzynka – Kintyra Septim II
Ciotka – Potema Septim
Wuj – Mantiarco
Kuzyn – Uriel Septim III

Ciekawostki

Jego niestabilny umysł był wielokrotnie odwiedzany przez Sheogoratha, deadrycznego księcia szaleństwa, który uważał go za najlepszego z cesarzy Tamriel^[4]. W Czwartej Erze jego umysł został odwiedzony i oczyszczony przez Dovahkiina, który przywrócił mu spokój^[3].

Przypisy

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 Obłęd Pelagiusa – Tsathenes
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Krótka Historia Cesarstwa, tom II – Stronach k'Thojj III
↑ ^3,0 ^3,1 Zadanie „Umysł Szaleńca” z gry The Elder Scrolls V: Skyrim
↑ Dialog z Sheogorathem z gry The Elder Scrolls V: Skyrim

Nawigacja


Poprzednik Magnus Septim 3E 145	Tytuł Cesarz Trzeciego Cesarstwa	Następca Katariah Septim 3E 147 (regencja) 3E 153 (koronacja)

Cesarze Tamriel
Antiochus Septim • Attrebus Mede • Brazollus Dor Cyrodiil • Cassynder Septim • Cephorus Septim I • Cephorus Septim II • Hestra • Kastav Cyrodiil • Katariah Septim • Kintyra Septim I • Kintyra Septim II • Magnus Septim • Martin Septim • Morihatha Septim • Pelagius Septim I • Pelagius Septim II • Pelagius Septim III • Pelagius Septim IV • Reman I Cyrodiil • Reman II Cyrodiil • Reman III Cyrodiil • Tiber Septim (Hjalti)

[:0-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 Obłęd Pelagiusa – Tsathenes

[:1-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Krótka Historia Cesarstwa, tom II – Stronach k'Thojj III

[:2-3] 3,0 ^3,1 Zadanie „Umysł Szaleńca” z gry The Elder Scrolls V: Skyrim

[4] Dialog z Sheogorathem z gry The Elder Scrolls V: Skyrim

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
+{{Infobox}}
-{{Infobox}}'''Pelagius Septim III''' - dwunasty władca [[Cesarstwo Tamriel|Cesarstwa Tamriel]], znany również jako Pelagiusz Szalony. Cesarz, oraz [[Jarl]] [[Samotnia|Samotni]] po śmierci swojego ojca [[Magnus Septim|Magnusa Septima]].
+'''Pelagius Septim III''', urodzony jako '''Thoriz Pelagius Septim'''<ref name=":0">[[Obłęd Pelagiusa]] – [[Tsathenes]]</ref>, znany również jako '''Pelagius Szalony''' – dwunasty cesarz [[Trzecie Cesarstwo|Trzeciego Cesarstwa]], a wcześniej jarl [[Samotnia|Samotni]]. Był mężem [[Katariah Septim]], która zastępowała go w rządach, oraz ojcem [[Cassynder Septim|Cassyndera Septima]].
 == Historia ==
-Pelagius urodził się w 3E 119 jako syn [[Magnus Septim]] i jego żony [[Utheilla Direnni]], dzieciństwo spędził w [[Wayrest]] razem ze swoją siostrą [[Jolethe Septim]], w czasie [[Wojna o Czerwony Diament|Wojny o Czerwony Diament]]. Razem z matką i siostrą ukrywał się na [[Wyspy Balfiera|Wyspach Balfiera]], gdyż Wayrest zostało zajęte przez siły jego ciotkę [[Potema Septim|Poteme Septim]].
+=== Przed wstąpieniem na tron ===
-Po zakończeniu wojny jego ojciec wysłał go do [[Samotnia|Samotni]] tam po objęciu tronu zaczął się ukazywać jego obłęd.
+Pelagius urodził się w [[Trzecia Era|3E]] 119, jako syn Króla [[Wayrest]], [[Magnus Septim|Magnusa Septima]] i jego żony, [[Utheilla Direnni|Utheilli]], z domu Direnni. Dzieciństwo spędził w [[Wayrest]], razem ze swoją siostrą, [[Jolethe Septim]], ale, w czasie [[Wojna o Czerwony Diament|Wojny o Czerwony Diament]], był zmuszony, razem z matką i siostrą, ukrywać się na [[Wyspa Balfiera|wyspie Balfiera]], gdyż jego rodzinne miasto zostało zajęte przez siły jego ciotki, [[Potema Septim|Potemy Septim]]<ref name=":0" />.
+W czasie pobytu na wyspach młody książę zachowywał się normalnie i nic nie wskazywało na jego przyszłą chorobę psychiczną. Swoją pierwszą i jedyną bitwę miał stoczyć z dogorywającymi siłami Potemy. Dzięki temu, kiedy spisał się podczas walk o Samotnię, jego wuj, Cesarz [[Cephorus Septim I]], nadał mu tytuł władcy [[Samotnia|Samotni]], jednak do czasu, aż jej nie odbudowano, władać tam miał jego ojciec, Magnus. Po śmierci Cephorusa I, Magnus przekazał Samotnię swemu synowi, a sam udał się do [[Cesarskie Miasto|Cesarskiego Miasta]], by koronować się na cesarza. W tym okresie zaczęły pojawiać się u niego pierwsze objawy choroby, ponieważ zaczął zachowywać się nieodpowiednio i nieprzewidywalnie<ref name=":0" /><ref name=":1">[[Krótka Historia Cesarstwa, tom II]] – [[Stronach k'Thojj III]]</ref>.
-Poślubił [[Dunmer]]kę o imieniu [[Katariah Septim]], tam przejęła wszystkie jego obowiązki i władała najpierw [[Samotnia|Samotni]] a następnie całym cesarstwem.
+Z polecenia ojca poślubił [[Dunmer]]kę, [[Katariah Septim|Katariah Ra'Athim]], która była księżniczką [[Stare Ebonheart|Starego Ebonheart]], bardzo zręczną dyplomatką i prawdopodobnie jedyną osobą, która mogła dostatecznie dobrze ukryć jego chorobę. Przejęła wszystkie jego obowiązki i władała, najpierw [[Samotnia|Samotnią]], a następnie całym Cesarstwem. Już wtedy, z powodu swojego zachowania, był znany jako niepełnosprawny umysłowo. Do znanych wydarzeń z jego udziałem należą, między innymi, nieudana próba powieszenia się w czasie jednego z balów<ref name=":1" />, czy zdarcie z siebie ubrania podczas lokalnego festynu<ref name=":0" />. Innym razem uwięził książąt i księżniczki [[Silvenar]] ze sobą w pokoju i wypuścił ich, dopiero kiedy pod drzwi wsunięto mu, gotowe do podpisania, wypowiedzenie wojny<ref name=":0" />. Mówi się, że był bardzo nieufny wobec innych ludzi, z powodu jego paranoi na punkcie zabójców, których, według niego, było wokół niego sporo{{Fakt}}.
-Po jego śmierci, Katriah zastąpiła go na tronie jako regent-wdowa, aż ich syn Cassynder był na tyle stary, aby rządzić.
+W czasie jego rządów nad Samotnią mieszkał w jednym ze skrzydeł [[Błękitny Pałac|Błękitnego Pałacu]], które wiele lat później stało się znane jako Skrzydło Pelagiusa. Pomieszczenia te zostały opuszczone i nikt nie chciał tam przebywać, gdyż w skrzydle miało straszyć, a także przez wzgląd na bycie przypomnieniem o szalonych rządach Pelagiusa nad Samotnią<ref name=":2">Zadanie „[[Zadanie:Umysł Szaleńca|Umysł Szaleńca]]” z gry [[The Elder Scrolls V: Skyrim]]</ref>.
-Słynął z tego, iż prawdopodobnie był niepełnosprawny umysłowo, co potwierdzają fakty, że na łożu śmierci wydał edykt, który zakazał umierać oraz miał obsesję na temat zabójców, gdyż twierdził, że ciągle ktoś chce go zamordować.
+=== Cesarz Tamriel ===
-Zmarł w wieku 34 lat w swojej celi w świątyni Kynareth. Jego żona Katariah I panowała przez kolejne 46 lat, aż na świat przyszedł jej syn oraz osiągnął odpowiedni wiek by przejąć tron.
+Po śmierci swego ojca, w roku 3E 145, Pelagius udał się do Cesarskiego Miasta, gdzie został koronowany na cesarza, pozostawiając Samotnię w rękach swej siostry, Jolethe. Kiedy nakładano mu koronę na głowę, prawie zemdlał, jednak podtrzymała go jego żona, przez co tylko nieliczni to zauważyli. Pelagius szybko po koronacji został odsunięty od rządów, a w jego imieniu zaczęła rządzić Katariah, wraz z [[Rada Starszych|Radą Starszych]]. Chcąc pozyskać radę do swych planów, Katariah zrzekła się wielu swych przywilejów na korzyść rady. Cesarz natomiast w tym czasie odbywał rehabilitacje i podróże, podczas których bezskutecznie próbowano wyleczyć go z choroby psychicznej. W końcu, w roku 3E 147, po kolejnych atakach Pelagiusa, który miał gryźć i atakować gości pałacowych, Katariah postanowiła wysłać go do instytutu dla umysłowo chorych, a sama mianowała się cesarzową-regentką. Przez następne 6 lat cesarz przebywał w różnych instytucjach, gdzie bez powodzenia starano się go wyleczyć<ref name=":0" />.
+Zmarł w roku 3E 153, w wieku 34 lat, w swojej celi w świątyni [[Kynareth]]. Katariah miała panować jeszcze przez kolejne 46 lat, do 3E 199, kiedy cesarski tron przejął jej syn, [[Cassynder Septim]]<ref name=":1" />.
+=== Dekret Pelagiusa i dziedzictwo ===
+Przed swoją śmiercią, cesarz wydał, sławny w całym Tamriel, dekret, w którym to zabraniał on swoim poddanym umierania, pod groźbą kary śmierci.
+Jest uważany za jednego z najsłynniejszych członków dynastii Septimów, a rocznica jego śmierci w Cesarstwie jest obchodzona jako dzień zabaw i szaleństw<ref name=":0" />.
 == Rodzina ==
-* Ojciec - [[Magnus Septim]]
+* Ojciec – [[Magnus Septim]]
-* Matka - [[ Utheilla]]
+* Matka – [[Utheilla Direnni]]
-* Wuj - [[Cephorus Septim I]]
+* Siostra – [[Jolethe Septim]]
-* Wuj - [[Antiochus Septim]]
+* Żona – [[Katariah Septim]]
-* Ciotka - [[Potema Septim]]
+* Syn – [[Cassynder Septim]]
-* Siostra - [[Jolethe Septim]]
+* Wuj – [[Cephorus Septim I]]
-* Kuzyn - [[Uriel Septim III]]
+* Ciotka – [[Bianki]]
-* Kuzynka - [[Kintyra Septim II]]
+* Wuj – [[Antiochus Septim]]
+* Ciotka – Magna
-* Żona - [[Katariah]]
-* Syn - [[Cassynder Septim]]
+* Ciotka – [[Gysilla]]
+* Kuzynka – [[Kintyra Septim II]]
+* Ciotka – [[Potema Septim]]
+* Wuj – [[Mantiarco]]
+* Kuzyn – [[Uriel Septim III]]
+== Ciekawostki ==
+* Jego niestabilny umysł był wielokrotnie odwiedzany przez [[Sheogorath]]a, [[Daedryczni książęta|deadrycznego księcia]] szaleństwa, który uważał go za najlepszego z cesarzy Tamriel<ref>Dialog z [[Sheogorath (Skyrim)|Sheogorathem]] z gry [[The Elder Scrolls V: Skyrim]]</ref>. W [[Czwarta Era|Czwartej Erze]] jego umysł został odwiedzony i oczyszczony przez [[Ostatnie Smocze Dziecię|Dovahkiina]], który przywrócił mu spokój<ref name=":2" />.
+==Przypisy==
+<references/>
+== Nawigacja ==
+{{Kolejność
+|Poprzednik=[[Magnus Septim]]<br/>3E 145
+|Treść=Cesarz Trzeciego Cesarstwa
+|Następca=[[Katariah Septim]]<br/>3E 147 (regencja)<br/>3E 153 (koronacja)
+}}{{Cesarze Tamriel}}
+<!-- Interwiki -->
-==Ciekawostki [[en:Pelagius_Septim_III]]
+[[cs:Pelagius Septim III.]]
+[[de:Pelagius Septim III.]]
+[[en:Pelagius Septim III]]
+[[es:Pelagio III]]
+[[it:Pelagius Septim III]]
 [[ru:Пелагий III]]
-[[Kategoria:Cesarze Tamriel]]
+[[Kategoria:Lore: Cesarze Tamriel]]
-[[Kategoria:Ród Septimów]]==
-* Był pół elfem [[Altmer|Altmerem]] - [[Cesarski|Cesarskim]]
-* Podczas jego koronacji kiedy nakładano mu na głowę diadem zemdlał podtrzymała go wtedy jego żona.