Pierwsza Era, 1E, zwana też Erą Ludzi – okres w historii Tamriel, poprzedzony Erą Meretyczną, który rozpoczyna się po założeniu Dynastii Camoran w ME 1[1]. Kończąc się upadkiem ludzkich rządów nad Drugim Cesarstwem w 2920, rozpoczynając Drugą Erę[2][3].
I wiek[]
1 – Uniezależnienie ayleidzkiej kultury
- Wskutek fundacji rodu Camoran w ostatnim roku Ery Meretycznej nowopowstałe Królestwo Valen[1] funkcjonuje jako bufor[3] dla Imperatum Saliache[4] przed wpływem wcześniej zwierzchniego Królestwa Alinoru[1]. Dzięki temu po pewnym czasie Imperatum uniezależnia się od Alinoru[3].
20 – Pierwsza wzmianka o Psijicach i Artaeum
- Pojawia się najstarszy zapis mówiący o wyspie Artaeum. Dotyczy on Voerneta znanego bretońskiego mędrca, który podróżuje na wyspę Artaeum by spotkać się z Iachesisem, Mistrzem Rytuałów Psijiców[5].
- Nie jest to moment pojawienia się Psijiców w historii, jako że działania tych mnichów, choć bez wzmianki żadnego powiązanego z nimi terminu, były znane na dłuższy czas wcześniej, pojawiając się jako doradcy na większości dworów królewskich Tamriel[5].
68 – Ostatnia „inwazja” z Atmory
- Po ponad dziesięciu wiekach rabowania północnych wybrzeży Tamriel z zamarzającej Atmory dobywają wybrzeży ostatnie dwa statki, poza paroma ostałymi przy życiu ludźmi upraszającymi się o azyl, pokłady były głównie wyładowane trupami[6];
- Są to ostatni rdzenni ludzie z Atmory, późniejsze wyprawy z Tamriel na północny kontynent odnalazły tylko zgliszcza cywilizacji pokryte śniegiem wiecznej zimy, stwierdzając że ci którym nie przypisało szczęście i nie zabrali się na tych łodziach z pewnością szczeźli w zimnie[6].
II wiek[]
113 – Nowonarodzony król Skyrim
- Narodziny Haralda, koronowanego w dniu swych narodzin na króla całego Królestwa Skyrim, nieznane są powody dla takiego zajścia, prawdopodobnie narodził się po śmierci swego poprzednika jako pierwszy w linii[7][8].
- Mimo stwierdzenia iż w roku jego narodzin całe terytorium współczesnego Skyrim leżało pod jego zwierzchnictwem, odnotowane są jego późniejsze zmagania o władzę nad pomniejszymi terytoriami regionu[9].
139 – Odkrycie Kultu Smoków w Forelhoście
- 13 Zachodzącego Słońca – kompania pod dowodzeniem Skorma Śnieżnego-Wędrowca na rozkaz Haralda przesuwa się na północ ku jeziorowi Honrich, by zmusić populację falmerów z Riftu do skierowania się w kierunku głównych sił króla na północy. Po dniach oporu odnotowano znaczny spadek liczebności wroga w pobliżu wschodnich brzegów jeziora;
- 21 Zachodzącego Słońca – rozkazy wycofania się w celu wzmocnienia tyłów na wieść o nasilonych atakach po drugiej stronie jeziora;
- 27 Zachodzącego Słońca – odkrycie twierdzy Forelhost, gdzie odkryto nagromadzenie smoczych kultystów nie widywane od lat od ich rozbicia;
- (1–7) — 21 Gwiazdy Wieczornej – trzeci tydzień oblężenia Forelhostu, poselstwo do Haralda w celu przysłania kompanii jednego z mistrzów thu'um[10].
140 – Sforsowanie oblężenia Forelhostu
- 4 Gwiazdy Porannej – młody mistrz thu'um wyważa bramy twierdzy, co przypłaca życiem, umierając postrzelony w szyję, kultyści wycofują się wgłąb klasztoru;
- 5 Gwiazdy Porannej – wkroczenie sił Skorma do klasztoru i odkrycie samych ciał kultystów, którzy odebrali sobie życie na różne sposoby, większość za pomocą trucizny. Ludzie rozbijają obóz wewnątrz klasztoru by schronić się przed zimnem;
- 6 Gwiazdy Porannej – czterdziestu ludzi zmarło nieświadomie pijąc wodę z zatrutej studni, świadectwa magów o dziwnych rytuałach obniżają morale do stopnia, w którym kompania opuszcza twierdzę pieczętując ją i na powrótdołączając do wysiłków Haralda przeciw falmerom[10].
143 – Harald zajmuje Wichrowy Tron — „podbój Skyrim”
- Harald jest odnotowany jako formalny władca Wichrowego Tronu na tablicy pamiątkowej w tym mieście[11];
- Jest to prawdopodobnie moment w którym ustanowił on Wichrowy Tron stolicą Królestwa Skyrim, choć mógł on tego dokonać w każdym momencie przed swoją śmiercią, jako że tablica jedynie informuje o stanowieniu Wichrowego Tronu jako stolicy nie specyfikując kiedy[11];
- Koincydentalnie choć ogłoszony trzydzieści lat temu władcą całego terytorium współczesnego Skyrim, data 143 jest czasem określana momentem podboju Skyrim przez Haralda[9].
198 – Oczyszczenie w Wendelbek, początek swobody kultu daedr wśród Ayleidów
- W kulminacji ideologii Schizmy Narfinselskiej z czasów późnomeretycznych, która zwaśniła konserwatywnych czcicieli aedr i progresywnych proponentów kultu daedr, różnica światopoglądowa w końcu została zakończona w Oczyszczeniu w Wendelbek, kiedy król Glinferen z Atataru zwrócił skombinowaną siłę daedrofili przeciw tradycyjnym Barsaebikom, którzy zostali wypędzeni z Śródlądzia ku północnozachodniej Argonii, efektywnie kończąc opozycję przeciwko czci daedr w Cyrodiil[12].
200 – Khosey spisuje Traktaty Tamrielskie
(należy pamiętać, że poniższe wydarzenia miały miejsce przed spisaniem Traktatów Tamrielskich, możliwie całe wieki, możliwie tylko kilka lat)
- Nadmieniają one o odkryciu bretonów i tako ich pierwszemu pojawieniu się w piśmiennej historii, jako efekt nieszczęśliwego ataku norskiej kompanni łowczej na grupę istot które wyglądały jak nowoodkryty odłam aldmerów, błąd który dopiero spostrzegli słysząc błagania starca o litość w łamanym norskim[13];
- Odnotowują też hipotetyczne początki nibenejskiego rodu Tharn jako Tharanus Ye Redde-Hand, nadzorców ludzkich niewolników ayleidów[14].
III wiek[]
221 – Król Harald umiera (po długim panowaniu aż 78 lat, w wieku 108 lat)[8]. Ma miejsce pierwszy Moot[15]. Hjalmer przejmuje tron[16].
po 221 – Po śmierci Haralda, Dwemerowie odkryli duże złoża eterium w Czarnej Przystani[17][18]. Miasta Arkngthamz, Raldbthar, Mzulft i Bthar-zel zakładają sojusz, który ma na celu wspólną pracę nad wydobyciem, przetwarzaniem i badaniem eterium. Pod miastem Bthalft zbudowana zostaje Kuźnia Eterium. Później wybucha kilkudziesięcioletnia wojna o wspomniany drogocenny surowiec[17].
222 – Umiera Król Hjalmer (jego panowanie trwa zaledwie rok). Na tron wstępuje jego brat, Vrage zwany też Utalentowanym[16][15][19].
240 – Skyrim rozszerza granice, podbijając ziemie ludu Velotha (dzisiejsze Morrowind) i większość dzisiejszej Wysokiej Skały; wydarzenia te są znane jako Podboje Skyrim[3][16][20][21][22][23].
po 240 – Gellir zostaje Najwyższym Królem i podbija osłabione dwemerskie miasta[17].
242 – Alessia, zwana później Królową-Niewolnicą, wraz ze swymi pobratymcami, rozpoczyna Rebelię Alezjańską skierowaną przeciwko rządom Ayleidów[24][25][26].
243 – Wieża z Białego Złota pada i zostaje przejęta przez siły Rebelii Alezjańskiej. Symboliczny koniec imperium Ayleidów[3][25][26]. Początek Późnego Okresu Ayleidzkiego[26]. Powstaje Cesarstwo Alezjańskie[3][24][27][28][29]. Cesarzowa tworzy nową religię, zwaną religią Ośmiu Bóstw: Akatosha, Dibelli, Arkaya, Zenithara, Mary, Stendarra, Kynareth i Julianosa. Łączy w sobie elfie i ludzkie wierzenia. Jest to pierwotna forma kultu, który potem wyewoluuje w dzisiejszy cesarski kult Dziewięciu Bóstw[24][25].
246 – Założone zostaje miasto Daggerfall[16][30].
263 – Kilku ayleidzkich książąt nadal rządzi jako wasale Cesarstwa[26].
266 – Apoteoza Alessi; od tego roku rozpoczynają się alezjańskie kalendarze. Belharza wstępuje na tron[31].
IV wiek[]
340 – Dynastia Camoran podpisuje traktat handlowy z Alezjańskim Zakonem[27].
355 – Klan Direnni obejmuje władzę w Wysokiej Skale[16].
358 – Hegemonia Direnni zdobywa część terytoriów Skyrim[16].
361 – Doktryny Alezjańskie - bardzo ortodoksyjne religijne nauki Małpiego Proroka, Marukha, rozprzestrzeniają się w Cesarstwie kontrolowanym przez Alezjański Zakon. Doktryny te opierają się na surowych wytycznych, dotyczących postępowania, nakazując prowadzenie iście purytańskiego życia[26][32]. Likwidacja włości Ayleidów. Większość tych elfów opuszcza Cyrodiil i osiada w Puszczy Valen[26].
369 – Król Borgas z Wichrowego Tronu, ginie w trakcie Dzikiego Łowu[33][16][30][34]. Rozpoczyna się Wojna o Sukcesję[33][30][34].
376 – Tradycyjne rządy yokudańskich cesarzy zostają obalone (rok 2012 według starego kalendarza yokudańczyków) i mimo, że zachowana zostaje "funkcja" cesarza, jego władza zostaje dramatycznie zredukowana. Yokudańczycy (późniejsi Redgardzi) mówią o tym okresie jako o czasie 300 lat bezustannych wojen domowych, każdych z każdymi[35].
393 – Opat Cosmas prowadzi Świętych Braci Marukha do świątyni Malada, aby ją oczyścić z demonów, diabelskich relikwii i ksiąg[31].
V wiek[]
401 – Skyrim traci tereny podbojów w Morrowind i Wysokiej Skale, z powodu Wojny o Sukcesję[16].
415 – Koniec Podbojów Skyrim[20].
416 – Indoril Nerevar i Dumak Pół-Ork zawierają sojusz, który ma na celu ochronę Resdayn przed norską inwazją[3][22][36].
420 – Olaf Jedno-Oki zostaje Najwyższym Królem po pokonaniu Numinexa[15][37]. Kończy się Wojna o Sukcesję. Ma miejsce Pakt Wodzów[15][38][39][40]. Klan Rourken przybywa do Hammerfell. Volenfell staje się stolicą Dwemerów z tego rodu[40][41].
448 – Narodziny Rysława Laricha[32].
452 – Koniec rządów Olafa Jedno-Okiego (trwały 32 lata)[37].
461 – Koronacja cesarza Gorieusa, na której obecny jest Rysław Larich[32].
472 – Skłócone miasta Skingrad i Kvatch zawierają pokój[32].
477 – Ród Dirennich podbija duże obszary Hammerfell i Skyrim[16].
478 – Ma miejsce Bitwa pod Sungardem. Cesarz Gorieus zabija w niej Kjorica Białego, Najwyższego Króla Skyrim[32]. Wielka plaga przechodzi przez całe Cyrodiil. Wymiera większość rodziny Larich, przeżywa Dorald, mnich Marukha z Cesarskiego Miasta. Dorald obejmuje tron Skingradu i oddaje królestwo Skingradu Cesarstwu. Rysław przybywa do Skingradu i odbiera Doraldowi tron zabijając go; zostaje nowym królem Skingradu. Pokonuje wojska Cesarza Gorieusa, które przybywają, aby podbić miasto. Inspiruje swoim oporem wobec Cesarstwa innych, w tym Ryaina Direnni oraz Hoaga Mordercę Elfów, którzy niedługo przestają być posłuszni cesarzowi[32].
479 – Ryain Direnni zakazuje wyznawania Alezjańskich Doktryn na ziemiach Rodu Dirennich w Wysokiej Skale. Jego wojska zaczynają napierać na terytorium Cesarstwa[32].
480 – Aiden Direnni zwycięża w licznych bitwach przeciwko alezjanom[30][38].
482 – Raven Direnni pokonuje alezjańską armię w Bitwie na Glenumbryjskich Wrzosowiskach[21][30]. U jego boku był ostatni król Ayleidów, Laloriaran Dynar. Król ten prawdopodobnie spoczywa w Nenalata[42].
498 – Koniec Późnego Okresu Ayleidzkiego[26]. Ród Dirennich upada i traci władzę[16].
przed 500 – Prawie cała Wysoka Skała zostaje wyzwolona spod tyranii elfów[21].
500 – Powstaje pierwsza pieśń o Wulfharthu z Atmory. Wulfharth obejmuje tron Skyrim[38].
VI wiek[]
przed 533 – Wydarzenia drugiej pieśni o królu Wulfharcie
- armia Skyrim prowadzi walki z orkami ze wschodu i pokonuje ich wodza
- Ysmir Wulfharth odbudowuje 418 stopień Wysokiego Hrothgaru, uszkodzony przez smoka
- używając thu'um Ysmir połyka burzową chmurę chroniąc armię przed zimnem, zyskując tytuł Oddechu Kyne.
533 – Śmierć Ysmira Wulfhartha, wydarzenia trzeciej pieśni o królu Wulfharcie
- bóg Orkey przywołuje ducha Alduina by ten odgryzł nordom ich wszystkie lata, tak że wszyscy zostali wróceni do wieku sześciu lat. Przemieniony w chłopca Wulfharth przywołuje ducha Shora zza grobu i oba duchy rozpoczynają zmagania. Obserwując zmagania bogów w niebiosach Wulfharth opracował nowe thu'um, którym przywrócił nordom ich wiek, samemu jednak postarzając siebie do momentu swej śmierci.
VII wiek[]
609 – Król Thagore z Daggerfall pokonuje armie Glenpoint, co skutkuje wzrostem statusu Daggerfall do miejscowej potęgi[30]. Na kontynencie Yokuda, Mansel Sesnit zostaje Starszym Yokedą - wojskowym tyranem. Podbija większość kraju w niecałe osiem lat[35].
617 – Mansel Sesnit zostaje zamordowany. Władzę przejmuje człowiek z ludu, Randic Torn. Kontynuuje on proces jednoczenia Yokudy[35].
660 – Bitwa pod Smoczym Murem. Siły Skyrim zwyciężają Maulocha, boga z Gór Velothi. Mauloch ucieka na wschód[22][43].
668 – Wojna Pierwszej Rady, Erupcja Vvardenfel „Śmierć Słońca”
- Według jednego ze źródeł, Dwemerowie zostają zwołani za pomocą zaklęcia „Wezwanie", aby udać się w wielką podróż - tak znaczącą, że Dwemerowie porzucili swoje miasta i ziemie, by jako cała rasa przyłączyć się do tej wyprawy w nieznane[44].
- Następuje erupcja Czerwonej Góry, na skutek czego zostaje przysłonięte słońce. Jest to "Rok Zimy w Lecie" lub "Śmierć Słońca"[22]. Niektórzy przypisują tę erupcję furii Maulocha po przegranej przez niego Bitwie pod Smoczym Murem[43].
675 – Wydarzenia serii "Pieśń jak trucizna" mają miejsce w Gorne[45].
700 – Następuje Wyłom Smoka. Żadna wersja wydarzeń rozgrywających się pod Czerwoną Górą nie jest prawdziwsza od innej[46].
VIII wiek[]
720 – Narodziny Frandara Hundinga[35].
734 – Ojciec Frandara Hundinga umiera[35].
737 – Umiera Randic Torn. Całe imperium yokudańskie pogrąża się w chaosie wojny domowej, trwającej przeszło 300 lat[35].
750 – Frandar Hunding wygrał już ponad 90 potyczek. Jest niezwyciężony, kiedy dzierży miecz[35].
760 – Narodziny Divada Hundinga, jedynego syna Frandara[47].
771 – Divad rozpoczyna szkolenie w Hali Cnót Wojny[47].
776 – Divad opuszcza Halę Cnót Wojny w gniewie, łamie swoje miecze i przysięga zostać akrobatą w objazdowym cyrku[47].
780 – Po niezliczonych bitwach i nieustannych walkach, Frandar Hunding uznaje się za niezwyciężonego i postanawia zostać pustelnikiem na Górze Hattu. Wtedy pisze Księgę Okręgów[35].
792 – Hiradirge zatapiają Yokudę[6].
800 – Zostaje założone Wayrest, mała rybacka osada[48].
IX wiek[]
808 – Yokudańczycy docierają do Volenfell, po zatopieniu ich kontynentu. Potężni yokudańscy wojownicy przybywają i od razu przypuszczają niespodziewany atak (zwany potem Falą Wojowników lub "Ra Gada") na tubylców. Ziemie podbite przez nich zyskują nową nazwę, Hammerfell. Straż przednia tych wojowników jest później znana jako Przodkowie Wyrzucają prymitywnych Zwierzokształtnych i Nede. Ra Gada skutecznie toruje drog dla klasy rządzącej Na-Totambu (potem zwaną frakcją Korony), którzy przybywają po zakończeniu podboju Hammerfell[35][39][47][49][50][51][52].
874 – Thulgeg i jego armia Orków oraz Goblinów ucieka na północny wschód po tym, jak odmówiono mu wstępu do Hammerfell przez Przełęcz Bangkorai[53].
X wiek[]
907 – Peregrine Direnni odpiera atak Ra Gada na Balfierę[54][55].
937 – Gaiden Shinji wypowiada słowa "Najlepsze techniki przekazują ci, którzy przeżyli"[56].
948 – Potężne Orsinium staje się wielkim zagrożeniem dla sąsiadujących królestw. Król Joile z Daggerfall wysyła poselstwo do Gaidena Shinji z Zakonu Diagny, proponując wspólny atak na Orsinium[48].
950 – Rozpoczyna się Oblężenie Orsinium[57][58][59]. Podczas tego oblężenia ginie Gaiden Shinji[60].
973 – Ma miejsce Bitwa na Przełęczy Bankorai[52].
980 – Zjednoczone armie Daggerfall, Wartowni i Zakonu Diagny odnoszą zwycięstwo nad Orsinium, na skutek czego miasto upada[16][30][39][43][48][49][58][59][60][61].
983 – Zostaje założone Evermore[62]. Rozpoczyna się handel na rzece Bjoulsae[16].
989 – Populacja mieszkańców Wayrest mocno wzrasta, dzięki czemu wioska rozrasta się w duże miasto[16].
XI wiek[]
1029 – Wojna Cesarstwa z Szarym Gospodarzem, Hołd Alezjański Wysokiej Skały
- Cesarzowa Hestra zwycięża wojnę z wampirycznym królem Styriche, dowódcą Szarego Gospodarstwa w Verkarth w Volenfell
- Cesarzowa włącza Wysoką Skałę w poczet ziem Cesarstwa Alezjańskiego, choć Cesarstwo Alezjańskie historycznie nigdy nie odnotowało posiadania władzy nad Wysoką Skałą poza Pograniczem, wydarzenie mętne historycznie
1030 – Podbój Pogranicza przez Cesarstwo[63]
- Cesarzowa Hestra prowadzi podboje Cesarstwa na Pograniczu, zajmując ten wyemancypowany od norskiego zwierzchnictwa region[63].
1032 – Powstanie Czerwonego Orła[63]
- wódz rebelii pograniczników Faolan, w języku tamrielskim Czerwony Orzeł, odbija Pogranicze dla swego ludu.
- Hestra prowadzi ponowny podbój Pogranicza, pacyfikując siły pograniczników. Czerwony Orzeł ginie w walce.
1033 – Cesarzowa Hestra żąda i otrzymuje głowęCzerwonego Brammana, najsłynniejszego pirata tych czasów[29].
1100 – Farangel Gardner zostaje pierwszym królem królem Wayrest[48]. Wayrest staje się miastem-państwem[16].
XII wiek[]
1102 – Ceyran, pomniejszy ayleidzki dygnitarz wojskowy, zostaje zamordowany przez nieznanego zabójcę[64].
1188 – Fervidius Tharn zostaje przywódcą Wybrańców Marukhati[65].
Środkowy Świt[]
Wybrańcy Marukhati tańcząc rytualnie na Wieży z Białego Złota pragnąc utworzyć z Auri-ela, pozbawionego elfickich przywar czysto ludzkiego boga, Akatosha, wywołują Wyłom Smoka, zwany Środkowym Świtem, destabilizując czas na kształt tego jak funkcjonował on podzczas Ery Świtu. Wydarzenia z tego okresu są praktycznie nieznane, a te które są równie dobrze mogły znaleźć się w wymazanych liniach czasowych, lub wydarzyć się przed lub po latach im przypisanych, mogąc nawet wykraczać poza obserwowany zakres w przyszłości lub przeszłości[46].
Znane wydarzenia z tego okresu:
1301 – Ma miejsce Splądrowanie Skywatch podczas ataku Sloadów na Wyspy Summerset. Choć istnieje tylko informacja o istnieniu takowego wydarzenia, nic nie sugeruje że nie stanowi ona części obecnej linii czasowej[66].
1427 – Bitwa pod Mostem Duncreigh w Sensford, pamiętna w Wysokiej Skale bitwa pomiędzy Anticlere, a Sensford. Późniejsze kroniki i spisy ludności sugerują że nic się nie wydarzyło, jako że nikt nie poległ ani nie zaznano po żadnej stronie zniszczeń czy innych strat materialnych, lecz ludność Anticlere przez całą znaną historię rokrocznie paraduje w triumfie przez drogi Sensford, co roku doprowadzając do krwawych starć między obiema nacjami[21].
Khajiitowie uznają, że trwał on 1008 lat za rachubą ichniejszych astronomów, którzy podczas wyłomu smoka obserwowali niebo i szacowali rzeczywisty postęp czasu za progresją ciał niebieskich[46], ta liczba jest utwierdzona w historiografii przez autorów Encyclopedia Tamrielica. Fal Droon wyprowadził tezę jakoby Środkowy Świt trwał tylko 150 lat, uznając że autorzy encyklopedii wzięli liczbę 1008 z alessjańskich kronik, nie znając definicji alesjańskiego roku, który oznaczał okres od początku do końca wybranego cyklu liturgicznego mogący trwać kilka miesięcy lub kilka tygodni, uznając że Pierwsza Era w rzeczywistości była o niemal tysiąc lat krótsza[67]. Możliwe że khajiitowie powtarzają powszechnie uznawaną za prawidłową informację jako pochodzącą od nich, lub możliwe że Droon omylnie założył błędne pochodzenie informacji z kronik alessjańskich, możliwe też że te rzekome kroniki biorą informację z innych źródeł nie cytując ich. Nie ważne gdzie leży błąd, nauki historyczne nie uwzględniają tezy widmowego czasu Fal Droona[46][67]. Oficjalnie uznaje się więc że po 1008 latach, w nieznanych okolicznościach, czas stabilizuje się i kończy się Wyłom Smoka.
XXII wiek[]
2200 – Rozpoczyna się Plaga Thraska, która wybije połowę populacji Tamriel[3][33][16][21][28][30][48][49].
XXIII wiek[]
2260 – Plaga Thraska dociera do Elsweyr[6][28].
XXIV wiek[]
2305 – Alezjański Zakon próbuje włączyć Wysoką Skałę do Cesarstwa, ale nie udaje im się to[53].
2321 – Rozpoczyna się Wojna Cnót[33][31][68]. Klasztor nad jeziorem Canulus zostaje zrównany z ziemią[33][31][68]. Większość zapisków historycznych z tamtych czasów zostaje zniszczona podczas Wojny Cnót[68]. Ta sama wojna znacząco zmniejsza populację Daggerfall[30]. Koniec Alezjańskiego Zakonu według książki Legendarne miasto Sancre Tor.
2331 – Kończy się Wojna Cnót[33].
XXVIII wiek[]
2702 – Większość mieszkańców Wayrest zostaje zmuszona do przeniesienia się do obronnej posiadłości rodu Gardner, by chronić się tam przed piratami, akavirskimi najeźdźcami i Plagą Thraską[48].
2703 – Najazd Akaviri na Tamriel[3][33][23][69][70]. Akavirska armia przegrywa Bitwę o Bladą Przełęcz[33][71]. Reman I Cyrodiil zostaje cesarzem[6][33][23].
2714 – Puszcza Valen staje się częścią Cesarstwa[27].
2762 – Reman Cyrodiil umiera[72].
2790 – Narodziny Tjurhane Fyrre, Ayleida, wielkiego mędrca i pracownika Uniwersytetu w Gwylim[73].
2794 – Narodziny Remana II Cyrodiila[74].
XXIX wiek[]
2801 – Kastav Cyrodiil rządzi Cesarstwem. Rozkazuje Smoczej Straży wziąć zakładników z Markartu i Hroldanu. Są oni gwarantem dostarczenia przez jarla wymaganej liczby poborowych[75].
2804 – Wybucha rebelia w Zimowej Twierdzy z powodu zbyt wysokich podatków. Pogranicznicy pomagają Smoczej Straży w Niebiańskiej Przystani w kwestii zaopatrzenia, po tym jak mistrzyni Straży odmówiła wykonania rozkazu pacyfikowania ludu[75].
2805 – Kastav Cyrodiil prowadzi oblężenie Niebiańskiej Przystani[75]. Kalien, rekrut któremu odmówiono miejsca w Smoczej Straży, plądruje Zimową Twierdzę[75].
2806 – Reman II Cyrodiil zostaje cesarzem według książki Annały Smoczej Straży 2800-2819. Kończy się oblężenie Niebiańskiej Przystani[75].
2809 – Doniesienia o smoku w Skyrim[75].
2811 – Ma miejsce Bitwa o Argonię. Cesarstwo zwycięża nad Argonianami. Argonianie wycofują się do Helstrom[29]. Generał Augurius Bucco obejmuje dowodzenie IV Legionem i wyrusza na podbój mokradeł położonych głęboko w Argonii, rozpoczynając pierwszą kampanię Wojny Blackwater[76].
2812 – Reman II Cyrodiil zostaje cesarzem według napisu na jego grobowcu w Sancre Tor. Argonia zostaje przyłączona do Cesarstwa[29]. Rozpoczyna się budowa Ściany Alduina[75].
2813 – Prace nad Ścianą Alduina spowalniają z powodu odwołania kilku rzemieślników[75]. Język Wysokich Elfów zostaje zastąpiony cyrodiilskim w użyciu w dokumentach prawniczych w Tamriel[16].
2815 – Arcymistrz Smoczej Straży odwiedza Niebiańską Przystań z powodu skarg na wydatki przy budowie Ściany Alduina. Jest jednak pod tak wielkim wrażeniem, że wręcza mistrzyni glejt z cesarską pieczęcią, co ma zniwelować opóźnienia[75].
2816 – IV Legion pod dowództwem Generała Bucco zmalał do sześciu kohort. Nadchodzą posiłki, ale zostają użyte do budowy trasy zaopatrzeniowej, zamiast do pomocy w podbojach[77].
2818 – Ściana Alduina zostaje ukończona[75].
2820 – Eric z Guis zostaje ambasadorem Cesarstwa na Wyspach Summerset[34]. Legion Generała Bucco prawie wszczyna bunt, po czym Bucco zarządza odwrót do Cyrodiil. W drodze powrotnej ginie cała ocalała reszta legionu oraz Bucco. Rada Cesarstwa ustanawia IV Legion na nowo i daje go w ręce Generała Regulusa Sardecusa, który wyrusza na drugą kampanię Wojny Blackwater[78].
2823 – Generał Sardecus odzyskuje wszystkie terytoria utracone podczas odwrotu Generała Bucco[79].
2828 – Ma miejsce Wielki Pożar, obejmujący rozległe obszary Argonii. Zmusza to Generała Sardecusa do wycofania się; Sardecus ginie podczas odwrotu[80]. Dowództwo nad IV Legionem przejmuje Generał Lucinia Falco[81].
2833 – Generał Falco reorganizuje IV Legion, a jej plany co do dalszego przebiegu Wojny Blackwater zostają wprowadzone w życie[81].
2834 – Wojna Blackwater rozwija się w wojnę partyzancką[81].
2836 – Argonianie z niewyjaśnionych przyczyn przestają walczyć i wracają do domów[81].
2837 – Argonia zostaje przyłączona do Cesarstwa. Ustanowiona zostaje prowincja Czarne Mokradła[49][81].
2840 – Rozpoczyna się okrutna Wojna Osiemdziesięcioletnia pomiędzy Cesarstwem a Morrowind[23].
2843 – Umiera Reman II Cyrodiil według książki Reman II: The Limits of Ambition.
2851 – Umiera Reman II Cyrodiil według napisu na jego grobowcu w Sancre Tor.
2871 – Smok Krahjotdaan zostaje zgładzony w górach Jerall[82].
2877 – Reman III Cyrodiil zostaje cesarzem[83].
2899 – Cesarzowa Tavia Cyrodiil, żona Remana III Cyrodiila, zostaje wysłana do Gideon i oskarżona o zdradę[29].
XXX wiek[]
2903 – Almalexia opuszcza Morrowind i udaje się na wyspę Artaeum[84].
2911 – Rozpoczyna się Wojna o Uvichil pomiędzy Sloadami a Altmerami[66].
2917 – Koniec Wojny o Uvichil[66].
2920 – Morag Tong morduje Remana III Cyrodiila[3][6][23][83][85]. Stara Twierdza Smutku zostaje zniszczona przez Mehrunesa Dagona[86].
Przypisy[]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Cykl Linia Czasu, Tom 1: Przed czasami ludzkości – Aicantar z Shimerene
- ↑ 2920, Gwiazda Wieczorna – Carlovac Townway
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 3,9 Pocket Guide to the Empire, Third Edition: Eras – Imperial Geographical Society, 3E 432
- ↑ Adabal-a – Morihaus
- ↑ 5,0 5,1 Fragment: O Artaeum
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Pocket Guide to the Empire, Third Edition: Other Lands – Imperial Geographical Society, 3E 432
- ↑ Haraldowi przypisuje się, iż żył 108 lat, umierając w roku 221(R. Wartow, Rockville, Maryland, 1996, Bethesda Softworks, The Daggerfall Chronicles , s. 5; Pocket Guide to the Empire, First Edition: Skyrim – Imperial Geographical Society, 2E 864 ), wynikający z tego rok jego narodzin [221-108=113] jest też rokiem, w którym przypisuje się mu objęcie władzy nad terytorium całego współczesnego Skyrim(Pocket Guide to the Empire, Third Edition: Skyrim – Imperial Geographical Society, 3E 432 ), przynajmniej jedno źródło nie wykazuje różnicy między długością życia Haralda, a długością jego rządów(Pogranicze, Podbój i Przystosowanie: Społeczna Historia Cyrodiil – Wydawnictwo Uniwersytetu Gwylim, 3E 344).
- ↑ 8,0 8,1 Pogranicze, Podbój i Przystosowanie: Społeczna Historia Cyrodiil – Wydawnictwo Uniwersytetu Gwylim, 3E 344
- ↑ 9,0 9,1 R. Wartow, Rockville, Maryland, 1996, Bethesda Softworks, The Daggerfall Chronicles , s. 5
- ↑ 10,0 10,1 Dziennik Skorma Śnieżnego-Wędrowca
- ↑ 11,0 11,1 Tablica kommemoratywna króla Haralda z podwórza Pałacu Królów w Wichrowym Tronie występująca w grze The Elder Scrolls V: Skyrim
- ↑ Ayleid Survivals in Valenwood – Cuinur of Cloudrest, 4th Tier Scholar of Tamrielic Minutiae
- ↑ Pocket Guide to the Empire, First Edition: High Rock – Imperial Geographical Society, 2E 864
- ↑ House Tharn of Nibenay, Noble Families of Cyrodiil, Volume Seventeen – Count Opius Voteporix
- ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 Pocket Guide to the Empire, First Edition: Skyrim – Imperial Geographical Society, 2E 864
- ↑ 16,00 16,01 16,02 16,03 16,04 16,05 16,06 16,07 16,08 16,09 16,10 16,11 16,12 16,13 16,14 16,15 The Daggerfall Chronicles
- ↑ 17,0 17,1 17,2 Wojny o Eterium
- ↑ Dziennik Katrii
- ↑ King Edward, Part X
- ↑ 20,0 20,1 Legendarne Sancre Tor
- ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 21,4 Pocket Guide to the Empire, First Edition: High Rock – Imperial Geographical Society, 2E 864
- ↑ 22,0 22,1 22,2 22,3 Pocket Guide to the Empire, First Edition: Morrowind – Imperial Geographical Society, 2E 864
- ↑ 23,0 23,1 23,2 23,3 23,4 Pocket Guide to the Empire, Third Edition: Morrowind – Imperial Geographical Society, 3E 432
- ↑ 24,0 24,1 24,2 Pocket Guide to the Empire, Third Edition: Cyrodiil – Imperial Geographical Society, 3E 432
- ↑ 25,0 25,1 25,2 Shezarr i Dziewięć Bóstw
- ↑ 26,0 26,1 26,2 26,3 26,4 26,5 26,6 Ostatni Król Ayleidów
- ↑ 27,0 27,1 27,2 Pocket Guide to the Empire, Third Edition: Valenwood – Imperial Geographical Society, 3E 432
- ↑ 28,0 28,1 28,2 Pocket Guide to the Empire, Third Edition: Elsweyr – Imperial Geographical Society, 3E 432
- ↑ 29,0 29,1 29,2 29,3 29,4 Pocket Guide to the Empire, Third Edition: Black Marsh – Imperial Geographical Society, 3E 432
- ↑ 30,0 30,1 30,2 30,3 30,4 30,5 30,6 30,7 30,8 A History of Daggerfall
- ↑ 31,0 31,1 31,2 31,3 Oczyszczanie Katedry
- ↑ 32,0 32,1 32,2 32,3 32,4 32,5 32,6 Rysław Sprawiedliwy
- ↑ 33,0 33,1 33,2 33,3 33,4 33,5 33,6 33,7 33,8 Pocket Guide to the Empire, First Edition: Cyrodiil – Imperial Geographical Society, 2E 864
- ↑ 34,0 34,1 34,2 Pocket Guide to the Empire, First Edition: Aldmeri Dominion – Imperial Geographical Society, 2E 864
- ↑ 35,0 35,1 35,2 35,3 35,4 35,5 35,6 35,7 35,8 Redguards, Their History and Their Heroes
- ↑ Nerevar pod Czerwoną Górą
- ↑ 37,0 37,1 Tablica przy Pałacu Królów
- ↑ 38,0 38,1 38,2 Pięć pieśni Króla Wulfhartha
- ↑ 39,0 39,1 39,2 Pocket Guide to the Empire, First Edition: Hammerfell – Imperial Geographical Society, 2E 864
- ↑ 40,0 40,1 Pocket Guide to the Empire, Third Edition: Hammerfell – Imperial Geographical Society, 3E 432
- ↑ Ostatnia lekcja
- ↑ Ostatni Król Ayleidów
- ↑ 43,0 43,1 43,2 Różne wyznania Cesarstwa – Brat Mikhael Karkuxor
- ↑ Starożytne Opowieści Dwemerów: Chimarvamidium
- ↑ Pieśń jak trucizna
- ↑ 46,0 46,1 46,2 46,3 Gdzie byłeś podczas Wyłomu Smoka?
- ↑ 47,0 47,1 47,2 47,3 Divad the Singer
- ↑ 48,0 48,1 48,2 48,3 48,4 48,5 Wayrest, Jewel of the Bay
- ↑ 49,0 49,1 49,2 49,3 Pocket Guide to the Empire, First Edition: Wild Regions – Imperial Geographical Society, 2E 864
- ↑ The Origin of Cyrus!
- ↑ Notes For Redguard History
- ↑ 52,0 52,1 From the Memory Stone of Makela Leki (Daggerfall)
- ↑ 53,0 53,1 Bangkorai, Shield of High Rock
- ↑ Once
- ↑ The Bretons: Mongrels or Paragons?
- ↑ The Elder Scrolls: Arena
- ↑ Pieśń jak trucizna I
- ↑ 58,0 58,1 Świński Pomiot
- ↑ 59,0 59,1 Newgate's War of Betony
- ↑ 60,0 60,1 Pocket Guide to the Empire, Third Edition: Orsinium – Imperial Geographical Society, 3E 432
- ↑ Pocket Guide to the Empire, Third Edition: High Rock – Imperial Geographical Society, 3E 432
- ↑ The Royal House of King Eamond
- ↑ 63,0 63,1 63,2 Legenda Czerwonego Orła
- ↑ Ceyran, Warlord of Rulanyil's Fall
- ↑ House Tharn of Nibenay
- ↑ 66,0 66,1 66,2 Pocket Guide to the Empire, Third Edition: Summerset Isles – Imperial Geographical Society, 3E 432
- ↑ 67,0 67,1 Złamanie Smoka: Nowe spojrzenie
- ↑ 68,0 68,1 68,2 Pieśń o Pelinalu, tom VII
- ↑ Historia Gildii Wojowników
- ↑ Historia Gildii Wojowników, 1-sze wyd.
- ↑ 2920, Śródrocze, księga 6 (Skyrim)
- ↑ Napis na grobowcu Remana Cyrodiila w Sancre Tor
- ↑ Dzikie Elfy
- ↑ Napis na grobowcu Remana II Cyrodiila w Sancre Tor
- ↑ 75,0 75,1 75,2 75,3 75,4 75,5 75,6 75,7 75,8 75,9 Annały Smoczej Straży 2800-2819
- ↑ The Blackwater War, Volume I
- ↑ The Blackwater War, Volume III
- ↑ The Blackwater War, Volume IV
- ↑ The Blackwater War, Volume V
- ↑ The Blackwater War, Volume VI
- ↑ 81,0 81,1 81,2 81,3 81,4 The Blackwater War, Volume VII
- ↑ Atlas smoków
- ↑ 83,0 83,1 Napis na grobowcu Remana III Cyrodiila w Sancre Tor
- ↑ 2920, Pełnia Słońca, księga 7 (Skyrim)
- ↑ Ogień i Ciemność
- ↑ 2920, Zachodzące Słońce, księga 11 (Skyrim)
Nawigacja[]
Oś czasu | |||
Era Świtu • Era Meretyczna • Pierwsza Era • Druga Era • Trzecia Era • Czwarta Era |