Pogranicze (ang. The Reach) – jedna z dziewięciu włości w Skyrim, której stolicą jest Markart. Jarl Pogranicza, Igmund, popiera Trzecie Cesarstwo. Symbolem tej włości jest głowa barana. Niegdyś było samodzielnym królestwem jako Królestwo Pogranicza.
Włość obejmuje znaczną część zachodniej granicy Skyrim. Pogranicze to niespokojne tereny, Renegaci wciąż chcą odzyskać swoje "ojczyste" ziemie spod panowania Nordów.
Ludność[]
Pogranicze zamieszkiwane jest przede wszystkim przez dwie grupy etniczne: pierwszą, pierwotną stanowią Renegaci i jest ich bardzo dużo, stanowią etniczną ludność tego regionu, a drugą stanowią Nordowie, którzy zamieszkali na Pograniczu za czasów Tibera Septim. Jest ich mniej, jednak populacja ta jest również znacząca. Jeszcze wcześniej na terenie Pogranicza żyli Dwemerowie; pozostawili po sobie wielkie kamienne miasto Markart oraz wiele innych. Na terenie pogranicza żyje również wiele plemion Orków, zamieszkujących twierdze.
Historia[]
Pierwsza Era[]
W Pierwszej Erze tereny te zajmowali Dwemerowie, dopóki tajemniczo nie zniknęli. Po zniknięciu Dwemerów całe Pogranicze i ich miasto Markart zajęli pierwotni mieszkańcy tego regionu - Renegaci. Pod ich panowaniem znalazło się całe Pogranicze. Na tych terenach założyli swoje własne królestwo ze stolicą w Markarcie.
Przez kilka następnych stuleci królestwo Pogranicza walczyło z Nordami, jednak ich państwo istniało przez jeszcze długi okres czasu. Konflikty z Nordami doprowadziły do bardzo złych stosunków, jednak królestwo miało dostatecznie dużo siły, aby opierać się atakom Nordów. Mieszkańcy Pogranicza zyskiwali na sile i zdarzało im się często napadać Falkret i inne ziemie Nordów, jednak popadli w złe stosunki ze swoimi kuzynami, Bretonami.
W czasie Pierwszej Ery królestwo Pogranicza stało się ofiarą podboju Najwyższego Króla Skyrim, Vrage'a, wtedy też Pogranicze stało się oficjalnie norską prowincją.
Druga Era[]
Królestwo renegatów istniało do końca Drugiej Ery, kiedy to przybył Talos i pokonał armię renegatów w bitwie pod Starym Hrol'dan tak, że klęska zakończyła istnienie królestwa renegatów. Wkrótce zostali całkowicie pokonani, a ich ziemie i stolica zajęte przez nordów, którzy od tej pory byli panami Pogranicza.
Wielu rdzennych mieszkańców pogranicza nie zaakceptowała tego faktu i wyruszyła na wzgórza, aby walczyć o wolność Pogranicza, wtedy zaczęto ich nazywać renegatami.
Czwarta Era[]
Niezależne królestwo[]
W Czwartej Erze, gdy Cesarstwo toczyło wojnę z Trzecim Aldmerskim Dominium, wezwano wojska z Pogranicza, aby walczyły w Cyrodiil. W roku 4E 174 Renegaci skorzystali z okazji i wyrżnęli dużą część norskiej populacji Markartu. Wyparli Nordów z Pogranicza; usunęli zwierzchnictwo Cesarstwa nad Pograniczem na dwa lata. Renegaci rządzili niezależnym królestwem w latach 4E 174-176.
Incydent Markarcki[]
Igmund zwerbował Ulfrica Gromowładnego i jego ludzi, aby odzyskać Pogranicze. Obiecał im wolność wyznawania Talosa w zamian za pomoc. Ulfric zgodził się i jego wojska odbiły Markart od Renegatów. Gdy Legion powrócił z Wielkiej Wojny z zamiarem przywrócenia porządku w Skyrim, odmówiono mu wstępu do Markartu, aż nie zezwoli na czczenie Talosa. Cesarstwo wyraziło zgodę, ale agenci Aldmerskiego Dominium odkryli, że warunki Konkordatu Bieli i Złota nie były przy tym przestrzegane, więc zażądali aresztowania Ulfrica i jego wojowników. Rozczarowanie Ulfrica i jego ludzi stało się jednym ze źródeł Wojny Domowej.
Renegaci wciąż walczą z cesarskimi wpływami na terenie Pogranicza.