Posiadłości Coloviańskie (en. Colovian Estates) – państwo na zachodzie Cyrodiil, założone przez nordyckich ludzi 'kreath[1], przodków cesarskiej nacji Colovian, wyodrębnione z Cesarstwa Alezjańskiego, w odpowiedzi na zwiększenie indoktrynacji religijnej[2] przez Porządek alezjański, we wczesnym III wieku Pierwszej Ery[3].
Terytorium[]
Obejmowało ono tereny Falkret, gdzie zamieszkiwała większa część ludności[1], oraz tereny Wyżyny Coloviańskiej. Największymi miastami doń należącymi były Falkret[2], Sancre Tor i Chorrol[4].
Przed rokiem 1E 2200 wraz z dołączeniem Złotego Wybrzeża, stały się nimi również Anvil, Sutch i Kvatch[2].
Historia[]
_by_ITakNieZnasz.png){kind=link}
Posiadłości Coloviańskie w III w. 1E
Rozwój[]
_by_ITakNieZnasz.png){kind=link}
Posiadłości Coloviańskie w 1E 2200
W którymś momencie historii wcielone do Pierwszego Cesarstwa Nordów, z którego w roku 1E 420 w wyniku Wojny o Sukcesje razem z wszystkimi innymi podległymi Cesarstwu prowincjami odzyskało niepodległość[5]. Posiadłości sprzymierzyły się również z niezależnym Królestwem Skingrad, które przed 1E 448, oddzieliło się od osłabionego Cesarstwa Alezjan[6].
Coloviański władca Anvil, Bendu Olo, poprowadził Flotę Wszystkich Flag, przeciwko Sloadom, do zwycięstwa w odwecie za Thrassiańską plagę z roku 2E 2000. Po tym wydarzeniu ludniejsze od Cesarstwa Alezjan Posiadłości Coloviańskie stały się potężniejszą siłą w Cyrodiil i w wyniku wywołanej[2] w 2E 2321[7] Wojny o Cnotę zniszczyły hegemonię Selektywy Marukha, rozbijając Pierwsze Cesarstwo w 2331[2].
Wcielenie do Cesarstwa i rozbicie[]
W roku 1E 2703, gdy Colovianin, Reman I Cyrodiil, urodzony koło Sancre Tor[8], wstąpił na tron Alessi, tworząc Drugie Cesarstwo, podbił większość Tamriel (wyjąwszy Królestwo Morrowind)[2]. Podzielił tym samym terytoria Posiadłości Coloviańskiej na tereny należące do prowincji Cesarskiej, czyli Wyżynę Coloviańską, oraz na tereny należące do prowincji Skyrim, czyli Falkret[9].
Dążenie do zjednoczenia[]
_by_ITakNieZnasz.png){kind=link}
Rozbite Posiadłości Coloviańskie po 2E 430
W roku 2E 430, po oficjalnym upadku Drugiego Cesarstwa, w okresie Bezkrólewia[10], Posiadłości Colovianskie, odzyskały swą niepodległość, lecz ludność Falkret oraz Wyżyny Coloviańskie, po wiekach izolacji pozostały nieskonsolidowane[11]. Jakiś czas przed 2E 854[2] coloviański król Falkret, Cuhlecain w pragnieniu zjednoczenia państwa sprzymierzył się z Nordami przeciwko Pogranicznikom, w zwycięstwie z pomocą swego bretońskiego generała Hjaltiego Wczesnej-Brody, pokonał ich i zyskał poparcie Nordów, którzy okrzyknęli Hjaltiego swym bohaterem[11].
Ostateczny los[]
Jednak w 2E 854, gdy Cuhlecain zajął Cesarskie Miasto, został on zamordowany przez Hjaltiego, który ogłosił siebie jego następcą, koronując się na Cesarza Tibera Septima. Tiber Septim po podbiciu Tamriel i ustanowieniu Trzeciego Cesarstwa[11] w roku 2E 896 (3E 0)[12], nie połączył Posiadłości Coloviańskich w jedno, przywracając porządek z czasów dynastii Cyrodiil[13], który trwa do dziś, roku 4E 201[14].
Choć Posiadłości są zamierzchłą przeszłością, ludność Colovii, przynajmniej do końca 3E 433 nazywała swój region Posiadłościami Coloviańskimi[15].
Przypisy[]
- ↑ 1,0 1,1 Adabal-a – Morihaus
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Pocket Guide to the Empire, First Edition: Cyrodiil – Imperial Geographical Society, 2E 864
- ↑ Ostatni Król Ayleidów – Herminia Cinna
- ↑ Lokalizacja na wyżynie Coloviańskiej w grze
- ↑ Pocket Guide to the Empire, First Edition: Skyrim – Imperial Geographical Society, 2E 864
- ↑ Rysław Sprawiedliwy – Sinjin
- ↑ Oczyszczenie Katedry: Kroniki Świętych Braci Marukha, Tom IV
- ↑ Remanada
- ↑ Stan z gry The Elder Scrolls Online
- ↑ Bracia Mroku – Pellarne Assi
- ↑ 11,0 11,1 11,2 Herezja Arcturiańska – Szara Eminencja, Ysmir Królotwórca
- ↑ Krótka Historia Cesarstwa, tom I – Stronach k'Thojj III
- ↑ Stan z The Elder Scrolls: Arena
- ↑ The Elder Scrolls V: Skyrim
- ↑ Dialog z Eriną Jeranus z gry The Elder Scrolls IV: Oblivion