The Elder Scrolls Wiki
m (dodano infobox)
mNie podano opisu zmian
(Nie pokazano 18 wersji utworzonych przez 8 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
  +
'''Satakal''', znany również jako '''Skóra Świata''',''' Pierwszy Wąż i Głodny Brzuch''',''' Satak i Akatel''' – [[Yokuda|yokudański]] [[Bóstwo|bóg]] wszystkiego<ref name=":0">[[Różne wyznania Cesarstwa]] – Brat [[Mikhael Karkuxor]]</ref>, stworzenia i zniszczenia, narodzin i śmierci, miłości i nienawiści<ref>[[Knowing Satakal]]</ref>.
{{Infobox}}'''Satakal''' (znany również jako ''Powierzchnia Świata'') - [[Yokuda]]ński bóg wszystkiego. Jest zlaniem pojęć o [[Anu]] i [[Padomay|Padomay'u]]. Właściwie, Satakal jest podobny do nordyckiego [[Alduin]]a, który zniszczył świat, aby dać początek następnemu. Yokudańska mitologia mówi, że czynił tak wielokrotnie i nadal to robi. Cykl ten szybko zapoczątkował narodziny świętych istot, które potrafiły przetrwać te zmiany. Bóstwa te, ostatecznie dołączyły do yokudańskiego panteonu. Popularny bóg wśród koczowników [[Alik'r]].
 
  +
[[Kategoria:Bóstwa]]
 
  +
Satak to zwinięty w kłębek wąż na którego skórze prześlizgują się światy, jednak jako że wąż jest wszystkim, światy nie mają miejsca oddechu wołając o pomoc. Ponieważ Satak jest wszystkim pomoc może dojść tylko z jego wnętrza. Akatel, głód węża odpowiedział na zew i zbudził śpiącego. Satak więc jadł i jadł aż w końcu zrobiło się miejsce dla światów. Jednak były to rzeczy nowe i często popełniały błędy, ponieważ nie miały przedtem czasu przećwiczyć bycia rzeczami. Większość z nich kończyła się szybko, nie była dobra, lub została pożarta przez Sataka gdy tylko zaczęły być. Satak w końcu odgryzł własne serce i umarł<ref name=":1">[[Monomit]]</ref>.
  +
  +
Wąż zrzucił pierwszą skórę i Satakal narodził się na nowo. [[Redgard|Redgardzi]] wierzą że cykl tworzenia i pożerania światów Satakala odbył się już wielokrotnie i dał początek panteonowi [[Yokudanie|Yokudan]], którzy pod przewodnictwem [[Ruptga|Ruptgi]] odkryli jak ominąć cykl, chodząc pod dziwnymi kątami, prześlizgując się po skórach węża i zachować swoją istotę dłużej niż czas jednego życia<ref name=":1">[[Monomit]]</ref>.
  +
  +
Ze skór Satakala Ruptga stworzył [[Sep|Sepa]], Drugiego Węża, którego też dręczył wieczny głód. Sep ze skór stworzył też świat śmiertelnych, gdzie duchy mogły żyć łatwiej niż podług nakazów Ruptgi. Za to został on zmiażżony kijem przez Ruptgę i dziś przemierza nocne niebo jako [[Wąż (znak zodiaku)|nieprzestrzeń]] pożerająca gwiazdy<ref name=":1">[[Monomit]]</ref>.
  +
  +
Czczący Satakala z [[Pustynia Alik'r|Alik'r]] są nazywani Satakalami, praktykując wiarę w niego zachowując i poruszając się jak węże, chodząc nago po pustyni, a najbardziej oddani przeprowadzają makabryczną praktykę „zrzucania skóry”. Potrafią przebyć wiele mil pustyni wijąc się jak węże, sunąc po swym brzuchu. Są w jawnej opozycji wobec Cesarskiej okupacji Hammerfell<ref>{{Przypis|PG1: Hammerfell}}</ref>.
  +
  +
Popularny bóg wśród [[Korona|Koronnych]] i koczowników Alik'r<ref name=":0" />, natomiast kosmopolityczni [[Przodkowie]] uznają wiarę w niego jako herezję przeciwko [[Trzecie Cesarstwo|Trzeciemu Cesarstwu]]<ref>{{Przypis|PG3: Hammerfell}}</ref>. W cesarskich rozważaniach teologicznych jest zlaniem koncepcji [[Anu]] i [[Padomay|Padomaya]]. Oraz przypomina [[Nord|norskiego]] boga [[Alduin|Alduina]]<ref name=":0" />.
  +
  +
Nieśmiertelny król [[Maormer|Maormerów]], [[Orgnum]], podług jakiś pogłosek miał być samym Satakalem<ref>{{Przypis|PG1: Wild Regions}}</ref>. Zarówno [[królestwo Satakalaam]] jak i miasto [[Satakalaam]] będące jego stolicą biorą swą nazwę od Satakala, oraz oddaje mu cześć 3-ego [[Zachodzące Słońce|Zachodzącego Słońca]] w święcie [[Serpent's Dance|Tańca Węża]]<ref>[[Holidays of the Iliac Bay]] – [[Theth-i]]</ref>.
  +
  +
==Przypisy==
  +
<references/>
  +
  +
== Nawigacja ==
  +
{{Bóstwa}}
  +
  +
<!-- Interwiki -->
  +
[[cs:Satakal]]
  +
[[de:Satakal]]
  +
[[en:Satakal]]
  +
[[es:Satakal]]
  +
[[it:Satakal]]
  +
[[Kategoria:Panteon Redgardów]]
 
[[Kategoria:Lore: Bóstwa]]

Wersja z 14:35, 21 lut 2019

Satakal, znany również jako Skóra Świata, Pierwszy Wąż i Głodny Brzuch, Satak i Akatelyokudański bóg wszystkiego[1], stworzenia i zniszczenia, narodzin i śmierci, miłości i nienawiści[2].

Satak to zwinięty w kłębek wąż na którego skórze prześlizgują się światy, jednak jako że wąż jest wszystkim, światy nie mają miejsca oddechu wołając o pomoc. Ponieważ Satak jest wszystkim pomoc może dojść tylko z jego wnętrza. Akatel, głód węża odpowiedział na zew i zbudził śpiącego. Satak więc jadł i jadł aż w końcu zrobiło się miejsce dla światów. Jednak były to rzeczy nowe i często popełniały błędy, ponieważ nie miały przedtem czasu przećwiczyć bycia rzeczami. Większość z nich kończyła się szybko, nie była dobra, lub została pożarta przez Sataka gdy tylko zaczęły być. Satak w końcu odgryzł własne serce i umarł[3].

Wąż zrzucił pierwszą skórę i Satakal narodził się na nowo. Redgardzi wierzą że cykl tworzenia i pożerania światów Satakala odbył się już wielokrotnie i dał początek panteonowi Yokudan, którzy pod przewodnictwem Ruptgi odkryli jak ominąć cykl, chodząc pod dziwnymi kątami, prześlizgując się po skórach węża i zachować swoją istotę dłużej niż czas jednego życia[3].

Ze skór Satakala Ruptga stworzył Sepa, Drugiego Węża, którego też dręczył wieczny głód. Sep ze skór stworzył też świat śmiertelnych, gdzie duchy mogły żyć łatwiej niż podług nakazów Ruptgi. Za to został on zmiażżony kijem przez Ruptgę i dziś przemierza nocne niebo jako nieprzestrzeń pożerająca gwiazdy[3].

Czczący Satakala z Alik'r są nazywani Satakalami, praktykując wiarę w niego zachowując i poruszając się jak węże, chodząc nago po pustyni, a najbardziej oddani przeprowadzają makabryczną praktykę „zrzucania skóry”. Potrafią przebyć wiele mil pustyni wijąc się jak węże, sunąc po swym brzuchu. Są w jawnej opozycji wobec Cesarskiej okupacji Hammerfell[4].

Popularny bóg wśród Koronnych i koczowników Alik'r[1], natomiast kosmopolityczni Przodkowie uznają wiarę w niego jako herezję przeciwko Trzeciemu Cesarstwu[5]. W cesarskich rozważaniach teologicznych jest zlaniem koncepcji Anu i Padomaya. Oraz przypomina norskiego boga Alduina[1].

Nieśmiertelny król Maormerów, Orgnum, podług jakiś pogłosek miał być samym Satakalem[6]. Zarówno królestwo Satakalaam jak i miasto Satakalaam będące jego stolicą biorą swą nazwę od Satakala, oraz oddaje mu cześć 3-ego Zachodzącego Słońca w święcie Tańca Węża[7].

Przypisy

Nawigacja

Bóstwa
Aedra
Auri-El/Alduin/AkatoshDibellaJephreJhunal/JulianosKynareth/KyneLorkhan/Shor/Shezarr/SheorMaraMorihausNirniOghmaPhynasterStendarr/StuhnSyrabaneTrinimac/OrkeyXarxesXen/Tsun/Zenithar
Daedryczni książęta
AzuraBoethiahClavicus Złośliwy i BarbasHermaeus MoraHircynItheliaJyggalagMalacathMehrunes DagonMephalaMeridiaMolag BalNamiraNocnicaPeryiteSanguineSheogorathVaermina
Inne
Anui-ElMagnusNumidiumSithis
Śmiertelnicy
AlessiaAlmalexiaArkayCuhlecainDagoth UrEphenI'ricJodeJoneKieranLamae BeolfagMannimarcoNerevarReman/Reymon EbonarmRajhinSageSaiSotha SilTalosVivec
Nieokreślone
AriusBaan DarDjenDugrodIusJa-Kha'jayJhim SeiMaiMystaraNotorgoPrzeciwnikQ'OlwenRaenRiddle'TharSpringseedStrennerVigrylWilderkingWszechstwórca
Kosmiczne siły
AnuPadomay
Yokudańscy bogowie
DiagnaHoonDingLekiMaloocMorwhaOnsiRuptgaSatakalSepTavaTu'whaccaZeht