Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
SITHIS |
SITHIS |
||
| − | Sithis jest początkiem rodu. Przed nim nie było nic, lecz głupi [[Altmer]]owie mają imiona dla tej nicości i oddają jej cześć. Jest tak, ponieważ są ospałymi niewolnikami. Jak mówią [[36 Lekcji Viveka, Kazanie 10|Kazania]], „bezruch prosi tylko sam o siebie, o nicość". |
+ | Sithis jest początkiem rodu. Przed nim nie było nic, lecz głupi [[Wysoki elf (Skyrim)|Altmer]]owie mają imiona dla tej nicości i oddają jej cześć. Jest tak, ponieważ są ospałymi niewolnikami. Jak mówią [[36 Lekcji Viveka, Kazanie 10|Kazania]], „bezruch prosi tylko sam o siebie, o nicość". |
Sithis rozbił nicość i zawładnął jej odłamkami, wykuwając z niej niezliczone możliwości. Idee te narastały, zanikały i odchodziły w niebyt, jak być powinno. |
Sithis rozbił nicość i zawładnął jej odłamkami, wykuwając z niej niezliczone możliwości. Idee te narastały, zanikały i odchodziły w niebyt, jak być powinno. |
||
Aktualna wersja na dzień 18:39, 31 maj 2020
- Ta książka ukazała się w innych grach, zobacz jej inne iteracje.
Sithis – krótka historia Sithisa oraz Lorkhana.
Treść[]
SITHIS
Sithis jest początkiem rodu. Przed nim nie było nic, lecz głupi Altmerowie mają imiona dla tej nicości i oddają jej cześć. Jest tak, ponieważ są ospałymi niewolnikami. Jak mówią Kazania, „bezruch prosi tylko sam o siebie, o nicość".
Sithis rozbił nicość i zawładnął jej odłamkami, wykuwając z niej niezliczone możliwości. Idee te narastały, zanikały i odchodziły w niebyt, jak być powinno.
Jedna idea jednak nabrała zazdrości i nie chciała umrzeć; podobnie jak bezruch, chciała trwać. Był to demon Anui-El, który pozyskał przyjaciół; razem nazwali siebie aedrami. Poddali sobie wszystko, co stworzył Sithis, i stworzyli domeny wiecznej niedoskonałości. Tak oto aedry są fałszywymi bogami-iluzją.
Sithis zrodził zatem Lorkhana i posłał go, by zniszczył wszechświat. Lorkhan! Niestabilny mutant!
Lorkhan odnalazł słabość aedr. Choć każdy z buntowników był z natury niezmierzony, byli oni, przez zazdrość i próżność, oddzielni jeden od drugiego. Nie chcieli też wracać do pierwotnej nicości. Tak więc podczas, gdy panowali oni nad swymi fałszywymi królestwami, Lorkhan zapełnił pustkę mnogością nowych idei. Wkrótce zdawało się, że Lorkhan ma własne dominium, własnych niewolników i własne wieczne niedoskonałości, i zdawał się być niby aedra. Tak też przedstawił się demonowi Anui-Elowi i Ośmiu Dawcom: jako przyjaciel.
Bądź przyjacielem dla Sharmata Dagoth Ura.
AE HERMA MORA ALTADOON PADHOME LKHAN AE AI.