Skrytobójstwo – gazetka wydana przez Wydawnictwo Czarny Rumak prowadzone przez trzech braci Khajiitów. Jest najpopularniejszym czasopismem w Cesarskim Mieście.
Treść[]
<poem>
WYDANIE SPECJALNE!
CESARZ I NASTĘPCY TRONU OFIARAMI ZABÓJSTWA!
Rada Starszych otrzymuje Władzę Regentów!
Cesarz Uriel Septim VII zginął w wieku 87 lat, przez 65 lat rządziwszy Tamrielem. Został zabity przez nieznanych sprawców; w tym samym czasie, w różnych miejscach, z rąk innych zabójców poniosło śmierć trzech synów i następców zmarłego cesarza (następca tronu Geldall, lat 56; książę Enman, lat 55; książę Ebel, lat 53). Trwa śledztwo w sprawie tożsamości zabójców i ich motywów, lecz Rada Starszych, Cesarska Straż, oraz Bractwo Ostrzy zakazały do odwołania publikacji doniesień i plotek dotyczących tego wydarzenia.
Z racji dawnego precedensu, Rada Starszych zarządza cesarstwem do czasu koronacji nowego cesarza. Nie ma żyjących następców, a rada nie zaproponowała żadnych kandydatów do tronu. Kanclerz Ocato, nadworny mag, reprezentujący Radę Starszych, zaapelował do ludu o zachowanie spokoju, i prosił obywateli, by wspomnieli w swych modlitwach cesarza, jego synów, i Radę Starszych.
Wczesne lata panowania cesarza Uriela cechował pokój i dobrobyt. Cesarzowa Caula Voria urodziła mu trzech zdrowych synów, była oddaną towarzyszką cesarza i ulubienicą ludu. Jednak zarówno sam cesarz, jak i całe cesarstwo poważnie ucierpiało w czasach Cesarskiego Simulacrum (3E 389 - 399), gdy został on uwięziony w Otchłani, podczas gdy Uzurpator Jagar Tharn przyjął jego postać, by rządzić zamiast niego. Cesarz Uriel został w końcu uwolniony i powrócił na tron, a oszust pokonany za sprawą czarodziejki Rii Silmane i jej tajemniczego pomocnika, lecz sprawy cesarstwa były w strasznym nieładzie, a cesarzowa Caula Voria, wyczerpana po przejściach, wycofała się z życia publicznego.
Następujące po Przywróceniu dekady były znowu spokojne i dostatnie, lecz wzrastające napięcie polityczne wśród drobnych państewek północno-zachodniego Tamriel doprowadziły do wybuchu Wojny o Zatokę Iliac, zakończonej ustaleniem obecnych granic Daggerfall, Królestwa Pogranicznego, Wayrest i Orsinium, i niezwykłymi wydarzeniami związanymi ze Zmianą na Zachodzie.
W późniejszych latach panowania cesarza rosły wpływy Cesarstwa na prowincjach, a wraz ze szczęśliwym zakończeniem wojen religijnych i Kryzysu w Vvardenfell, i pod mądrym, lecz silnym przewodnictwem króla Helsetha i jego matki, królowej Barenziah, wysoka kultura Cesarstwa dotarła do najdalszych zakątków Morrowind.
Morderstwo cesarza, oraz jego trzech synów, jest straszliwą zbrodnią i wielką tragedią dla Cesarstwa. Nadworny mag Ocato zapewnia, że wszelkie środki, którymi dysponuje Rada Starszych, Legiony, Straż, Uniwersytet Wiedzy Tajemnej i Cesarska Akademia Wojskowa, zostaną wykorzystane, by sprawiedliwości stało się zadość. W międzyczasie jednak jedyną ofiarą, jaką możemy złożyć jako obywatele ku pamięci naszego umiłowanego władcy, jest pracowite i pilne codzienne życie, i szacunek dla istnienia wielkiego Cesarstwa, które tak ukochał i któremu przez tyle czasu wiernie służył.