Sload – rasa humanoidalnych ślimaków morskich, zamieszkujących Koralowe Królestwa Thrasu, położone na morzu Abeceańskim na zachód od Tamriel. Generalnie uznawana przez mieszkańców kontynentu za obcą i pozbawioną wartości moralnych[1], poprzez praktykowanie postrzeganych jako nieetyczne taktyk wojskowych[2] i zwyczajów[3]. Odpowiedzialni za utworzenie jednej z najbardziej śmiertelnych chorób i zaatakowanie nią Tamriel. Sloadowie jako jedyna rasa nie posiada płci, jako że wszyscy jej przedstawiciele są hermafrodytami[1].
Biologia[]
Cykl życia Sloadów jest podzielony na trzy stadia rozwoju; po wykluciu z jaj larwy przypominają małe bezkształtne robaki, powoli przekształcając się w podobne do ośmiornic miękkie efiry, wciąż nie mogące się swobodnie poruszać po lądzie[1], które nazywane polwyglami[4]. Także i one nie posiadają jednak zdolności poznawczych, bardziej przypominając życie płodowe, aniżeli myślące istoty[5]. Dorosła postać, przypominająca już ślimaka morskiego z rękoma i nogami, wciąż jest przystosowana bardziej do życia w wodzie, jednak potrafi już przemieszczać się na powierzchni. Młodzi są jednak na niej strasznie nieporadni, dopiero adaptując swoje ruchy do nowego środowiska, a przez fakt że rozmiar i masa Sloada nie jest ograniczona żadnym narzuconym przez biologię limitem poza śmiercią, w pewnym momencie tyją wystarczająco, że na powierzchni zapadliby się pod swym własnym ciężarem, zmuszając ich do życia wyłącznie w wodzie. W którymś momencie tego ostatniego stadium, Sloadowie tracą zdolności prokreacyjne[1], a nieużywane narządy rozrodcze zostają zaabsorbowane przez organizm[6]. Występuje u nich dodatkowo jedno, bardzo słabo poznane, stadium rozwoju, traktowane z wielkim szacunkiem przez innych Sloadów, w którym Sloadowie przybierają postać obłych istot o trzech olbrzymich oczach i bezzębnych ustach[3].
Mimo posiadania rąk i nóg, dorosłe Sloady mają niskie zdolności korzystania z nich, poruszając się wyjątkowo wolno oraz nigdy nie mogąc opanować sprawnego korzystania ze swych elastycznych palców, uniemożliwiając używania jakichkolwiek narzędzi, choć młodociane osobniki dorosłe są w stanie, acz powoli, dokonywać takich wyczynów jak wspinaczka po stromych płaszczyznach przy użyciu swych kończyn. Niska mobilność sprawia, że Sloadowie, celem utworzenia swej cywilizacji, zmuszeni byli aktywnie korzystać z magii, głównie zaklęć teleportacyjnych[1]. O ile większość ich ciała przypomina powszechnie spotykany holotyp humanoida, ich aparat gębowy plasuje się pomiędzy ślimaczą radulą, a podobną do minogów bezszczękową ssawką najeżoną zębami[7].
Powolne ciała nie odźwierciedlają jednak wielkiej inteligencji ślimaków, która pozwala im przeprowadzać w swych umysłach zaawansowane kalkulacje w tempie prześcigającym inne rasy, w czym pomaga im ich hipermnezja. Potrafią wypowiadać się wyjątkowo prędko i pozornie bez przerwy na zamyślenie nad wypowiedzią, jeśli tylko zechcą odpowiedzieć na czyjeś pytanie czy podjąć się rozmowy. Specyficznym dla Sloadów atrybutem jest brak lub bardzo słabe zdolności do okazywania współczucia, nie wiadomo jednak czy wynikają one z biologii, czy może też z samej kultury, jako że rozumieją oni uczucia innych ras. Sloadowie potrafią jednak dość przekonująco emulować tony i mowę ciała, odpowiadające uczuciom okazywanym przez inne rasy[1].
Kultura[]
Społeczeństwo[]
Najwyższą rangą Sloadów piastuje najstarszy z nich, znajdujący się w ostatnim znanym stadium rozwoju, żyjący w głębi i praktycznie nie poznany poza niektórymi wzmiankami, nazywany „Tym Starszym Rozdętym”. Ponoć wydzielina z jego otworu gębowego jest zbierana i rytualnie spożywana[3].
Postrzegani jako pozbawieni wszelkiej etyki, a przez wzgląd na swą przepastną inteligencję, zwykle obeznani we wszystkich możliwych rodzajach spisków, czyniąc z nich doskonałych intrygantów. Przez swój talent aktorski, pozyskany proprzez postrzeganie zachowań innych ras, są oni doskonałymi kłamcami i dyplomatami, gdy zajdzie jakakolwiek potrzeba komunikacji z Tamriel. Nie przestrzegają żadnych praw, czy to moralnych, czy stanowionych legislacyjnie, nie cofając się przed herezją, kradzieżą, torturami, porwaniami, morderstwami czy nawet ludobójstwami. Ich postrzeganie przyjaźni znacznie odbiega od tego jakim posługują się inne rasy, budując swe związki na bazie szacunku i uznania dla tych, którzy przewyższają ich w jakiejkolwiek zdolności, budując podstawy przyjaźni na bazie nie współpracy, a konkurencji. Nad wszystko uznając czyjś spryt, gdy ten zdoła ich przechytrzyć czy zwieść[1].
W ich języku nie występuje słowo odpowiadające słowu „przygoda”, a najbliższe jej znaczeniu oznacza dosłownie „tragiczną klęskę”. Bohaterowie Sloadów, w ich legendach, w zamyśleniu sporządzają swój plan działania przez lata, konsultując swe działania ze starszyzną, ewentualnie zawsze zwyciężając nad raptownymi i działającymi bez zastanowienia mitycznymi czarnymi charakterami. Zwyczajowo za wiele nie rozmawiają, o ile nie ma ku temu potrzeby[1], a jeśli już muszą, to nigdy nie mówią o sobie w pierwszej osobie, a w trzeciej, podobnie jak to robią Khajiitowie, Sloadowie jednak, w przeciwieństwie do wyżej wspomnianych, nie używają swego imienia, a określają siebie jako „Ten[8]”. Nie wynika to z braku przywiązania do niezależności czy posiadania odrębnej osobowości, a bardziej z braku przypisywania tych wartości swemu imieniu[9].
Przez wzgląd na olbrzymią ilość polwygli[3], niemyślących młodych Sloadów[5], są one łapane przez dorosłe osobniki i gotowane celem pozyskania sloadowego mydła, potencjalnie mającego duże właściwości nekromantyczne, jako szczątki własnego potomstwa tworząc potężną więź krwi. Mydło jest spotykane również w Tamriel, jako w miarę drogi składnik alchemiczny, oraz jako doskonały detergent, dość wartościowy przez właściwości odmładzające skórę[3].
Zwyczaje[]
Sloadowie nie czczą żadnych bogów[1], wchodzą jedynie w pakty z daedrycznymi książętami, jednak tylko w celu załatwiania z nimi transakcji handlowych, a nie jako oddawanie czci[3][9], preferując kontakty z Clavicusem Złośliwym jako księciem paktów[9]. Mimo braku odnotowanej religijności Sloadów, istnieją liczne ceremonie. Jedną z nich jest, trwające przez lata, przygotowanie aktorów do odtwarzania niezwykle długich scen ze sloadzkich sztuk, gdzie na koniec, w kuluminacyjnym momencie, każdy z aktorów jest zabijany tzw. Odwadniającymi Kryształami[3]. Znany jest również zwyczaj zrzucania ofiar z Filaru Thrasa[10], zwanego też Koralową Wieżą[11], gdzie część z ofiar roztrzaskuje się o skały i ginie, a część znika, choć sami Sloadowie spytani, nie mają pojęcia co się z nimi dzieje. Część uczonych uważa że może to być portal do Otchłani, jednak nikt, biorąc pod uwagę ryzyko śmierci na skałach, nie próbuje tego sprawdzić[10]. Zanurzenie się wyspy z wieżą w 1E 2200 spowodował wielki wir[12].
Magia[]
Przez wspomniane utrudnienia z mobilnością, Sloadowie mają poważne problemy jeśli chodzi o rozwój swej cywilizacji, której utworzenie było możliwe przez powszechne używanie i naukę sztuk magicznych. Używając zarówno teleportacji, jak i telekinezy, do poruszania siebie i przedmiotów wokół[1]. Rozwinęli również potężne poznanie w zakresie nekromancji, czyniąc ze wszsystkich trupów swe sługi, wykonujące wszystkie ich rozkazy[2], jest to jedyne znane pole na którym Sloadowie podjęli szlaki handlowe z Trzecim Cesarstwem, wykupując masowo zwłoki ze słynnego targu w Senchal, transportowane do Thrasu sterowcami lub wykupując niewolników z Necrom. Przypuszcza się, iż wynika to z niechęci Sloadów do praktykowania nekromancji na swoim rodzaju[13]. W swych zmaganiach wojennych, jeśli jakikolwiek bezpośredni atak będzie w potrzebie, skupiają się na wskrzeszaniu zwłok potężnych stworzeń morskich[2][3]. Potężne zdolności magiczne są uznawane za jedną z przyczyn dlaczego archipelag Thrasu wielokrotnie zmieniał swój kształt, czy to poprzez zwiększanie ilość koralowych wysp, czy też ich wielkości[2]. Raz nawet powstając z głębin, po ich zniszczeniu i zatopieniu[1].
Historia[]
Podboje suchego lądu[]
Uważa się że Sloadzi pochodzą i zamieszkiwali Thras od początku swojej historii[14], ich terytorium mogło dawniej być większe, lub nawet nie skupiające się na atolu, jako że liczne koralowe ruiny Summerset, wliczając w to wiele ze starszych budynków Cloudrest, mogą sugerować, iż zanim przybyli tam Aldmerzy, wyspy były zamieszkiwane przez ślimaki[15]. Może to tłumaczyć czemu Sloadzi z takim uporem od tysięcy lat najeżdżali Summerset, przyzywając potężne bestie morza, używając podmorskich maszyn i nekromantycznych sztuk, oblegając wybrzeża oraz mury Skywatch, próbując odzyskać odebrane im ziemie. Od kiedy pierwsi osadnicy Ra Gada przybyli do Hammerfell w 1E 808, Sloadzi aktywnie używali tych pochówków Redgardów jako swe nekromantyczne laboratoria. Zostali oni wyparci przez ludzi, choć wciąż widuje się Sloadów żyjących przy zachodnich wybrzeżach Hammerfell[2].
Jednym z najbardziej znanych działań Sloadów było grabież Skywatch z 1E 1301[15]. Podczas tej inwazji Sloadzi podbili wyspę Errinorne, położoną najbardziej na wschód ze wszystkich Wysp Summerset[16]. Aldmerzy mieszkający w Skywatch zorganizowali potężną barykadę, która jest dzisiaj nazywana Twierdzą Wysokiej Fali. Użyto w jej obronie wiele magicznych konstruktów masowo niszcząc okręty wojenne Sloadów, lecz gdy sloadzki mag wojenny wypełnił przełyk łatwopalnymi alchemicznymi reagentami i samobójczo rzucił się na podtrzymujący fortyfikację klif, blokada aldmerska upadła[17]. Ostatecznie ślimacze siły jednak został wyparte z Auridonu[15], choć przez następne 960 lat utrzymywali się na Errinorne[16].
Plaga Thraska[]
W roku 1E 2200, Sloadzi wypuścili na mieszkańców całego Tamriel śmiertelną zarazę, nazwaną plagą thrassiańską; jedną z najgorszych chorób w historii Nirnu, która zaprowadziła śmierć na ponad połowę populacji całego kontynentu[1][18], wliczając bydło[19], szczególnie będąc dotkliwą na zachodnim wybrzeżu[18]. W roku 1E 2260[20], jeden z władców Posiadłości Coloviańskich, Król Anvil, Bendu Olo, zebrał pod swoim dowództwem Flotę Wszystkich Flag[18], składającą się z sił niemal całego Tamriel[21] i wyruszył z nią na Thras[18]. Choć w drodze do Thrasu wiele okrętów stracono na zdradliwych wodach, flota nie została powstrzymana w swej drodze do czerwonych korali Thrasu[11], a dotarłszy do atolu, jej siły wybiły wszystkich Sloadów jakich znalazły[12]. Magowie floty z użyciem potężnej magii zatopili wyspy[1], co jednak wciągnęło pod wodę dużą część jej okrętów[12]. Powracająca flota wracając do Tamriel, w końcu przegnała Sloadów, z zajętego niemal tysiąc lat temu Errinorne[16].
Pod koniec Pierwszej Ery między rokiem 2911, a 2917, Sloadzi ukazali się ponownie po swej porażce atakując kolejny raz Summerset, wypowiadając Altmerom Wojnę o Uvichil, którą i tym razem przegrali[15]. Sam Thras mimo zatonięcia został ponownie wyłoniony przez Sloadów na powierzchnię oceanu, koło półtora tysiąca lat po swym zniknięciu, jakiś czas przed rokiem 2E 864[1].
Relacje z innymi rasami[]
Poza ogólną niechęcią mieszkańców Tamriel po wszczęciu przez Sloadów thrassiańskiej plagi, niektóre z ras mają szczególny sentyment do ślimaczej rasy[3]:
Aldmerzy/Altmerzy[]
Jako będący najczęściej atakowanymi przez Sloadów, mieszkańcy Wysp Summerset szczególnie nienawidzą tej rasy. Często występują w bajkach dla dzieci, jako potwory, które jeśli młody elf źle się zachowywał miały przyjść nocą i je porwać, czyniąc Sloadów stworzeniami z koszmarów przyczyniając się do nienawiści wobec tej rasy[2].
Maormerzy[]
Maormerzy jako jedyna rasa, są znani ze swych w miarę przyjaznych stosunków ze Sloadami. Choć również i oni często prowadzą z nimi zmagania wojenne. Jedną z przypuszczanych przyczyn dla owych sojuszy może być ich wspólny cel podbicia Wysp Summerset[4].
Redgardzi[]
Zamieszkujący, najbliższy Thrasowi, Hammerfell, Redgardzi, mają najczęściej do czynienia ze Sloadami, głównie gdy decydują się oni traktować położone przy wybrzeżach cmentarze przestępców jako własne laboratoria, przywołując Daedra w spoczywających tam, wyrzuconych poza zwykłe cmentarze, zmarłych[2]. Czasem zdarza się że wszyscy zmarli danego regionu są podlegli nekromantycznym mocą[7], lecz przypadek Stros M'kai wynikał z przyzwolenia udzielonego N'Gaście, uzyskanego od, wysłannika Tibera Septima i podówczas gubernatora wyspy, Amiela Richtona[9].
Ciekawostki[]
- Ich nazwa stanowi zbitkę słów slug (pl. pomrów) i toad (pl. ropucha).
- Bazowane wyglądem na Huttach ze świata Gwiezdnych Wojen.
- W The Elder Scrolls V: Skyrim istnieje statek „Wybredny Ropuch”, który w oryginalnej wersji gry nazywa się „The Dainty Sload” (pl. Gustowny Sload).
- Pośród bohaterów Sloadów, jednym z szanowanych cudzoziemców jest Mannimarco[2][9].
- Uczeni uważali przez jakiś czas że Sloadzi nie potrafią czytać, ani pisać, używając swojej niezwykłej pamięci do zapiswyania rzeczy[1], lecz Sload o imieniu N'Gasta jest znany z bycia autorem dwóch książek[22][23].
Galeria[]
Zobacz też[]
- Sload (Online)
- Sload (Redguard)
Nawigacja[]
Przypisy[]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 Pocket Guide to the Empire, First Edition: Wild Regions – Imperial Geographical Society, 2E 864
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Pocket Guide to the Empire, Third Edition: Other Lands – Imperial Geographical Society, 3E 432
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 A Loathsome Civilization – Telenger the Artificer
- ↑ 4,0 4,1 Further Notes on the Sload – Telenger the Artificer
- ↑ 5,0 5,1 Receptariusz Alchemika
- ↑ Uwagi na temat filogenezy i biologii ras – Rada Uzdrowicieli, Uniwersytet Cesarski
- ↑ 7,0 7,1 The Elder Scrolls Adventures: Redguard
- ↑ (en. This one)
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 Dialog z N'Gastą z gry The Elder Scrolls Adventures: Redguard
- ↑ 10,0 10,1 Wrota Otchłani – Seif-ij Hidja
- ↑ 11,0 11,1 Journal of Tsona-Ei, Part Two – Tsona-Ei
- ↑ 12,0 12,1 12,2 Journal of Tsona-Ei, Part Three – Tsona-Ei
- ↑ Przygotowanie zwłok, część II
- ↑ Pocket Guide to the Empire, Third Edition: Eras – Imperial Geographical Society, 3E 432
- ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 Pocket Guide to the Empire, Third Edition: Summerset Isles – Imperial Geographical Society, 3E 432
- ↑ 16,0 16,1 16,2 Auridon Explored, Chapter III – Fenlil the Wayfarer
- ↑ Auridon Explored, Chapter VII – Fenlil the Wayfarer
- ↑ 18,0 18,1 18,2 18,3 Pocket Guide to the Empire, First Edition: Cyrodiil – Imperial Geographical Society, 2E 864
- ↑ Dialog z Kinlord Nemfarion z gry The Elder Scrolls Online: Summerset
- ↑ The Royal House of King Eamond – Seneschal Derric Andras of Castle Evermore
- ↑ Journal of Tsona-Ei, Part One – Tsona-Ei
- ↑ N'Gasta's Necromancy Book – N'Gasta
- ↑ N'Gasta! Kvata! Kvakis! – N'Gasta