Thu'um (D-Z. Głos[1]) znany też jako Głos[2], czy wśród Cesarskich jako Język Burzy[3] – potężna forma magii[2] będąca wrodzoną zdolnością Et'Ada[3], Smoków[4] oraz Nordów, dzięki której mogą oni swą mową na stałe zmieniać naturę rzeczywistości wedle uznania[5].
Użytkowanie[]
Użytkowanie przez Smoki zwykle jest związane z użyciem słów w Dovah-Zul, który przez stanie się również językiem Nordów, był podobnie ich preferowaną formą dla Głosu, który podług smoczej tradycji był formowany w trzech słowach, tak zwanych Krzykach[4].
Ani zwyczajowa forma, ani nawet smoczy język nie jest jednak potrzebny by używać Thu'um, każda forma wypowiedzi Głosem ma moc zmiany praw kosmosu. Wraz ze zgłębianiem tajemnic Thu'um staje się on częścią użytkownika, sprawiając że nie jest on w stanie nie wypowiadać żadnego słowa nie używając Głosu, przez co śmiertelni mistrzowie starają się z rzadka komunikować mową[5], by przypadkiem nie skrzywdzić rozmówcy, jako że rozmowa w Głosie jest synonimiczna walce[1], przez co używają głównie języka migowego, mówiąc i kształtując rzeczywistość tylko kiedy zajdzie ku temu potrzeba[5].
Zwykli użytkownicy jednak nie mają się za wiele obawiać, jako że przez większość Pierwszej Ery Nordowie na co dzień używali tej mocy, bez znanych zapisanych w historii większych szkód.
Historia[]
Choć podług mitu Nordowie wierzą iż powstali jako oddech Kyne, na szczycie Gardła Świata, uznając przy tym, że ucieleśnieniem ich jestestwa jest ich oddech i głos[2], to użytkowanie Thu'um był u nich od zawsze ograniczone, wymagające jego nauki[2], i choć znali Dovah-Zul, od swych Atmorańskich przodków[4][6], to nie wiedzieli oni jak formować Głos[3] tak jak to robili ich smoczy władcy[6].
W Erze Meretycznej Kyne wysłała jednak do mieszkańców Skyrim swe córki, które nauczyły ich jak posługiwać się boską mową[3], będąc wspomaganymi przez Smoka Paarthurnaxa[1]. Ci ludzie ewentualnie przeprowadzili powstanie przeciwko, uciskających lud, Smoczym Kapłanom, którzy pozbawieni byli komunikacji ze Smokami na Atmorze, czym pozwalali sobie na ciemiężenie swego ludu[6]. Bunt ściągnął uwagę Smoków, które musiały przybyć do Skyrim, oraz nawet ich boga i stwórcę, Alduina[1], rozpoczynając Smoczą Wojnę, którą ostatecznie wygrali ludzie[6].
W końcu Ery Meretycznej oraz Erze Pierwszej, Nordowie rozwinęli swe mistrzostwo nad Głosem, wciąż używając zarówno broni ręcznej jak i zwykłej magii[2], jednak nie potrzebowali przez to nigdy żadnych maszyn oblężniczych, zwyczajnie życząc sobie by mury miasta zostały zrównane z ziemią[5]. Najważniejsi dowódcy tego okresu stali się nimi osiągając wysoki stopień zaawansowania w Thu'um. Wtedy to też powstali Siwobrodzi, zakon zgłębiający tajemnicę Thu'um osiągający ten poziom, który uniemożliwiał im normalną rozmowę[2].
Koło roku 1E 480[7], po klęsce Nordów pod Czerwoną Górą, kiedy to Chimerowie zadali cios przewodzącemu im duchowi Shora, uderzając w jego Serce[8], jeden z uczestników wyprawy, Jurgen Wiatrowładny, zaczął się zastanawiać jakim cudem siła Thu'um nie zagwarantowała zwycięstwa Nordom, rozpoczął swą siedmioletnią medytację, decydując się zamilknąć na wieki w swej twierdzy Wysokim Hrothgarze[9], stając się potem przywódcą Siwobrodych, nakazując im podobnie jak i on tylko medytować nad Głosem[2]. Z czasem dzięki działaniom Siwobrodych, Nordowie zapomnieli jak używać Thu'um, tak że już w Drugiej Erze jedynie oni posiadali wiedzę jak się nim posługiwać[10]. Pod koniec Drugiej Ery, Głos był jedynie wspomnieniem dawnej świetności, pamiętając tylko o dawnych bohaterach go używających, nazywanych w opowieściach Językami[2].
Ostatnią znaną osobą używającą Głosu poza Siwobrodymi, był nieumarły król Ysmir Wulfharth[11], który został wskrzeszony duszą Shora przez Kyne, po jego śmierci pod Czerwoną Górą[8][11]. Był on pod koniec Drugiej Ery i na początku Ery Trzeciej swego rodzaju doradcą Tibera Septima, używając w jego imieniu Głosu, czyniąc cesarza postacią siejącą postrach[11]. Sam Tiber Septim wznowił za swego panowania tradycję używania Głosu, otwierając Cesarską Akademię Głosu w Markarcie, gdzie nauka tej prastarej sztuki została wznowiona[2].
Ciekawostki[]
- Podług przekazów Tsaesci z Akaviru posiadali podobną zdolność zwaną Kiai[5], możliwie to ona pozwoliła im walczyć na równych zasadach z Nordami podczas swej inwazji na Tamriel[2].
- Dwemerowie praktykowali Tonalną Architekturę[12], która mogła mieć podobne właściwości do Thu'um, jako że zmieniała naturę świata przy użyciu dźwięków[13].
Przypisy[]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Dialog z Paarthurnaxem z gry The Elder Scrolls V: Skyrim
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 2,9 Pocket Guide to the Empire, First Edition: Skyrim – Imperial Geographical Society, 2E 864
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Różne wyznania Cesarstwa – Brat Mikhael Karkuxor
- ↑ 4,0 4,1 4,2 The Elder Scrolls V: Skyrim
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Dzieci niebios
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Smocza Wojna – Torhal Bjorik
- ↑ Tablica upamiętniająca Ysmira Wulhartha z Wichrowego Tronu z gry The Elder Scrolls V: Skyrim
- ↑ 8,0 8,1 Pięć pieśni Króla Wulfhartha
- ↑ Żłobione tabliczki na zboczu Gardła Świata z gry The Elder Scrolls V: Skyrim
- ↑ The Elder Scrolls Online
- ↑ 11,0 11,1 11,2 Herezja Arcturiańska – Szara Eminencja, Ysmir Królotwórca
- ↑ Dialog z Yagrumem Bagarnem z gry The Elder Scrolls III: Morrowind
- ↑ Opis Divaricated Tone Fork z gry The Elder Scrolls Online: Clockwork City