Zmiany: Titus Mede II

Wersja z 22:00, 11 sty 2014

Titus Mede II - prawdopodobnie trzeci Cesarz z dynastii Mede, trzeci który nie był Smoczym Dziecięciem. Potomek któregoś rzędu Titusa Mede I i Attrebusa Mede. Uczestnik Wielkiej Wojny, dowodzący ofensywie na Cesarskie Miasto, zwycięzca bitwy o Czerwony Pierścień.

Historia

Wczesne lata na tronie

Życie Titusa Mede II tak sam jak całej jego rodziny owiane są mgłą tajemnicy, nie wiemy kim był jego ojciec, ani matka. Nie wiemy również kiedy się narodził i co robił zanim wstąpił na cesarski tron. Został koronowany na cesarza w 4E 168 r. Zasiadając na tronie nie miał najlepszej sytuacji na południu, cesarstwu groziło Aldmerskie Dominium, na wschodzie Aragonia, która zdobyła Morrowind. Ponadto miał duże problemy wewnątrz państwa, Hammerfell było zadręczane konfliktami miejscowych Redguardów. W reszcie Cesarstwa panował względny spokój, nowy cesarz miał zaledwie kilka lat na skonsolidowanie swojego państwa zanim jego umiejętności zostały poddane próbie.

Wielka Wojna

W dniu 30 Pierwszych mrozów 4E 171 do Cesarskiego Miasto miasta przybył ambasador Talmoru, razem z darem dla Cesarza i długą listą żądań, między innymi zakazanie kultu Talosa oraz oddanie połowy Hammerfell w ręce Dominium. Zbulwersowany Cesarz mimo ostrzeżeń generałów, że armia Imperialna nie jest gotowa do wojny odrzucił warunki Dominium, wściekły ambasador wysypał kosz z darem dla cesarza, w którym znajdowały się głowy agentów Ostrzy stacjonujących w Dominium, w ten sposób rozpoczeła się Wielka Wojna. Początek wojny nie był zbyt szczęśliwy. Zajęto wybrzeże Hammerfell i najechano na Cyrodiil. Utwierdziło się przekonanie, że Cesarstwo jest cieniem swej dawnej chwały i nie należy się jego bać, celem dominium stało się całkowite zniszczenie cesarstwa.

Odwrót z Cesarskiego Miasta

Sytuacja cesarstwa pogarszała się, aż w końcu armia Dominium podeszła pod Cesarskie Miasto. Dowódca oblężenia, Lord Naarifin chciał zdobyć je za wszelką cenę. Titus wiedział, że walka ta nie ma sensu i nakazał odwrót z Cesarskiego Miasta chciał zachować jak najwięcej swoich wojsk, pozostawił jednak miasto i cały ósmy Legion. Skazał na śmierć nie tylko swój legion, ale także mieszkańców miasta, którzy zostali brutalnie potraktowani przez armie Dominium.

Powrót do Cesarskiego Miasta

Cena odwrotu i poświęcenia Cesarskiego Miasta była ogromna, ale słuszna. Cesarz przygotowywał się do kontrofensywy, dzięki swojej decyzji o wycofaniu wojsk z Cesarskiego Miasta ocalił swoją armię. Otrzymał także uzupełnienia z Skyrim i Wysokiej Skały, nowi świeżo wyszkoleni żołnierze wręcz rwali się do walki. Dominium weszło w trudną strefę, zdobyli stolice ale wciąż nie kontrolowali całego regionu, nie zabezpieczyło się na wypadek ofensywy Cesarstwa. Pewność siebie i przekonanie, że cesarstwo zużyło wszystkie swoje siły było niezwykle błędne, za które mieli słono zapłacić. Titus postanowił się zemścić za Cesarskie Miasto, osobiście poprowadził legion do ataku i wziął udział w walkach. Atak zakończył się sukcesem, miasto zostało odbite, w akcie zemsty cesarz nakazał powiesić na Wieży z Białego Złota dowódcę Talmorczyków, Lorda Naarifina.

Konkordat z Bieli i Złota

Talmor poniósł wielką klęskę, połowa ich armii została unicestwiona. Titus uznał, że taka okazja się nie powtórzy i zaczął pertraktować z Dominium na temat pokoju. Warunki się nie zmieniły, cesarz nie widząc innego wyjścia zgodził się na traktat pokojowy nazywany Konkordatem Bieli i Złota. Warunki były upokarzające i tym bardziej ich przyjęcie po tak wiekiem zwycięstwie było bardzo oburzające i przygnębiające. Sam cesarz nie traktował traktatu jako stały pokój i umowę lecz jako grę na zwłokę, po odbudowie cesarstwa i zebraniu nowych sił miał zamiar pójść na kolejną wojnę, tym razem zwycięską dla Cesarstwa. Cena za pokój była jednak bardzo wysoka: osłabienie autorytetu cesarza i armii imperialnej, utrata Hammerfell, niepokoje w Skyrim, rozwiązanie Ostrzy, ale jak twierdził Titus była to konieczność.

Po Wielkiej Wojnie

Po wojnie próbował przygotować się na drugą, jednak nie spodziewał się, że traktat pokojowy doprowadzi do tak licznych konfliktów, szczególnie w Skyrim, chociaż przez 25 lat król Istlod był lojalny względem niego a w prowincji panował spokój to po jego śmierci krucha cierpliwość się złamała. Wielu Nordów nie przepadało za Titusem i nie miało zamiaru go wspomagać. Rozgoryczanie w Skyrim było tak wielkie, że doprowadziło do wybuchu Wojny Domowej, pod przywództwem weterana wielkiej wojny, Jarla Wichrowego Tronu Ulfrika Gromowładnego i do zabójstwa Najwyższego Króla Skyrim, Torygga.

Śmierć

Historia śmierci cesarza wiąże się z przybyciem do Skyrim. Jeśli Dovahkiin dołączy do Mrocznego Bractwa to w pewnej chwili otrzymuje zlecenie od Amaunda Motierre, który pragnie śmierci Titusa Mede. Prawdopodobnie po to by samemu przejąć tytuł Cesarza. Amaund Mntierre przekazuje bractwu szereg zadań, które mają wykonać, aby cesarz przybył do prowincji.

Morderstwa cesarza dokonuje Smocze Dziecię, podczas pierwszej próby w sali bankietowej dodaje do potrawy trucizny, która powoduje natychmiastową śmierć. Jak się później okazuje był to fałszywy cesarz, a prawdziwy wciąż żyje. Dowiaduje się też, że komendant Maro, próbując pomścić śmierć swojego syna, postanawia zaatakować sanktuarium Mrocznego Bractwa. Mimo prawie całkowitego upadku organizacji zlecenie zabójstwa wciąż jest priorytetem.

Smocze Dziecię po zmianie sanktuarium bractwa musi udać się na statek cesarza, który jest zakotwiczony w dokach Samotni. Wchodzi na niego po łańcuchu od kotwicy. Po kilku walkach z agentami i marynarzami dochodzi do kajuty cesarza. Po wejściu do pokoju nawiązuje się dialog, gdzie cesarz sam bez walki poddaje się i po krótkiej rozmowie informuje swojego mordercę, że jest świadom śmierci i nie ma zamiaru tego zmieniać.

Zadania narzucone przez Montierre'a

Zamordowanie kuzynki Cesarza Vittorii Vicci podczas jej ślubu.
Zamordowanie syna Dowódcy Penitus Oculatus i wmieszanie go w zamach.
Odnalezienie i zamordowanie "Smakosza" - najlepszego kucharza Tamriel.
Morderstwo Cesarza podczas kolacji.

Ciekawostki

Od Astrid dowiadujemy się, że będzie to pierwsza próba zamachu na cesarza, od śmierci Uriela Septima VII czyli pierwsza od 200 lat.
Cesarz nie walczy z nami, możemy go zabić bez obawy, że będzie się bronić i może nas pokonać.
Szata cesarza jest podobna do Ubioru Szlachty, jednak na jej przodzie wyszyty jest symbol Cesarstwa Tamriel.
Po śmierci cesarza strażnicy w całej prowincji mogą poinformować nas o jego śmierci.
Cesarz przed śmiercią stawia nam swoje ostatnie życzenia - pragnie śmierci zleceniodawcy morderstwa, co w zależności od Dovahkiina może być spełnione.
Na czubku statku Cesarza można znaleźć bułat Smagający Wicher, który ma szanse powalenia przeciwnika.

Galeria


Poprzednik Attrebus Mede	Tytuł Cesarz Tamriel	Następca Nieznany

@@ Linia 6: / Linia 6: @@
 === Wielka Wojna ===
-W dniu 30 Pierwszych mrozów 4E 171 do [[Cesarskie Miasto|Cesarskiego Miasto]] miasta przybył ambasador Talmoru, razem z darem dla Cesarza i długą listą żądań, między innymi zakazanie kultu [[Talos]]a oraz oddanie połowy [[Hammerfell]] w ręce Dominium. Zbulwersowany Cesarz mimo ostrzeżeń generałów, że armia Imperialna nie jest gotowa do wojny odrzucił warunki Dominium, wściekły ambasador wysypał kosz z darem dla cesarza, w którym znajdowały się głowy agentów [[Ostrza|Ostrzy]] stacjonujących w Dominium, w ten sposób rozpoczeła się [[Wielka Wojna]]. Początek wojny nie był zbyt szczęśliwy. Zajęto wybrzeże Hammerfell i najechano na [[Cyrodiil]]. Utwierdziło się przekonanie, że Cesarstwo jest cieniem swej dawnej chwały i nie należy się jego bać.
+W dniu 30 Pierwszych mrozów 4E 171 do [[Cesarskie Miasto|Cesarskiego Miasto]] miasta przybył ambasador Talmoru, razem z darem dla Cesarza i długą listą żądań, między innymi zakazanie kultu [[Talos]]a oraz oddanie połowy [[Hammerfell]] w ręce Dominium. Zbulwersowany Cesarz mimo ostrzeżeń generałów, że armia Imperialna nie jest gotowa do wojny odrzucił warunki Dominium, wściekły ambasador wysypał kosz z darem dla cesarza, w którym znajdowały się głowy agentów [[Ostrza|Ostrzy]] stacjonujących w Dominium, w ten sposób rozpoczeła się [[Wielka Wojna]]. Początek wojny nie był zbyt szczęśliwy. Zajęto wybrzeże Hammerfell i najechano na [[Cyrodiil]]. Utwierdziło się przekonanie, że Cesarstwo jest cieniem swej dawnej chwały i nie należy się jego bać, celem dominium stało się całkowite zniszczenie cesarstwa.
 === Odwrót z Cesarskiego Miasta===
@@ Linia 15: / Linia 15: @@
 === Konkordat z Bieli i Złota ===
-Talmor poniósł wielką klęskę, połowa ich armii została unicestwiona. Titus uznał, że taka okazja się nie powtórzy i zaczął pertraktowac z Dominium na temat pokoju. Warunki się nie zmieniły, cesarz nie widząc innego wyjścia zgodził się na traktat pokojowy nazywany [[Konkordat Bieli i Złota|Konkordatem Bieli i Złota]]. Warunki były upokarzające i tym bardziej ich przyjęcie po tak wiekiem zwycięstwie było bardzo oburzające i przygnębiające. Sam cesarz nie traktował traktatu jako stały pokój i umowę lecz jako grę na zwłokę, po odbudowie cesarstwa i zebraniu nowych sił miał zamiar pójść na kolejną wojnę, tym razem zwycięską dla Cesarstwa. Cena za pokój była jednak bardzo wysoka: osłabienie autorytetu cesarza i armii imperialnej, utrata [[Hammerfell]], niepokoje w [[Skyrim]], ale jak twierdził Titus była to konieczność.
+Talmor poniósł wielką klęskę, połowa ich armii została unicestwiona. Titus uznał, że taka okazja się nie powtórzy i zaczął pertraktować z Dominium na temat pokoju. Warunki się nie zmieniły, cesarz nie widząc innego wyjścia zgodził się na traktat pokojowy nazywany [[Konkordat Bieli i Złota|Konkordatem Bieli i Złota]]. Warunki były upokarzające i tym bardziej ich przyjęcie po tak wiekiem zwycięstwie było bardzo oburzające i przygnębiające. Sam cesarz nie traktował traktatu jako stały pokój i umowę lecz jako grę na zwłokę, po odbudowie cesarstwa i zebraniu nowych sił miał zamiar pójść na kolejną wojnę, tym razem zwycięską dla Cesarstwa. Cena za pokój była jednak bardzo wysoka: osłabienie autorytetu cesarza i armii imperialnej, utrata [[Hammerfell]], niepokoje w [[Skyrim]], rozwiązanie [[Ostrza|Ostrzy]], ale jak twierdził Titus była to konieczność.
 === Po Wielkiej Wojnie ===
-Po wojnie próbował przygotować się na drugą, jednak nie spodziewał się, że traktat pokojowy doprowadzi do tak licznych konfliktów, szczególnie w Skyrim. Wielu [[Nord]]ów nie przepadało za Titusem i nie miało zamiaru go wspomagać. Rozgoryczanie w Skyrim było tak wielkie, że doprowadziło do wybuchu [[Wojna Domowa w Skyrim|Wojny Domowej]], pod przywództwem weterana wielkiej wojny, [[Jarl]]a [[Wichrowy Tron|Wichrowego Tronu]] [[Ulfrik Gromowładny|Ulfrika Gromowładnego]] i do zabójstwa [[Najwyższy Król|Najwyższego Króla]] Skyrim, [[Torygg]]a.
+Po wojnie próbował przygotować się na drugą, jednak nie spodziewał się, że traktat pokojowy doprowadzi do tak licznych konfliktów, szczególnie w Skyrim, chociaż przez 25 lat król [[Istlod]] był lojalny względem niego a w prowincji panował spokój to po jego śmierci krucha cierpliwość się złamała. Wielu [[Nord]]ów nie przepadało za Titusem i nie miało zamiaru go wspomagać. Rozgoryczanie w Skyrim było tak wielkie, że doprowadziło do wybuchu [[Wojna Domowa w Skyrim|Wojny Domowej]], pod przywództwem weterana wielkiej wojny, [[Jarl]]a [[Wichrowy Tron|Wichrowego Tronu]] [[Ulfrik Gromowładny|Ulfrika Gromowładnego]] i do zabójstwa [[Najwyższy Król|Najwyższego Króla]] Skyrim, [[Torygg]]a.
 === Śmierć ===