Uriel Septim III (znany także jako Uriel Mantiarco) – dziewiąty władca Trzeciego Cesarstwa. Syn Potemy Septim i Najwyższego Króla Skyrim Mantiarco, po jego śmierci został władcą Samotni.
Historia[]
Uriel urodził się w Samotni w 3E 97 r jako syn Najwyższego Króla Skyrim i władcy Samotni Mantiarco i jego drugiej żony jedynej córki cesarza Pelagiusa Septima II, jego przyjście na świat pozbawiło życia jego przyrodniego brata który miał odziedziczyć tron. Po śmierci Mantiarco jako niepełnoletni nie mógł rządzić (miał w tedy 2 lata) jego matka przejęła więc władzę i rządziła jako regentka-wdowa dopóki Uriel nie dorósł.
Razem ze swoją matką próbowali pozbawić praw do tronu Kintyre Septim II, która pomimo ich protestów została koronowana na cesarzową. Korzystając z niezadowolenia drobniejszych władyków, Uriel i jego matka wywołali wojnę i podstępem wzięli Kintyrę do niewoli, a następnie zamordowali ją.
Uriel przejął władzę po swojej kuzynce Kintyrze II po tym jak wywołał Wojnę o Czerwony Diament którą ostatecznie przegrał.
Został pojmany podczas bitwy o Ichidag w Hammerfell w 3E 127 i zapłacił za swoje zbrodnie przeciwko Cesarstwu m.in za wywołanie Wojny o Czerwony Diament. Jednak w drodze na swój proces, rozwścieczony tłum wyprzedził powóz i spalił go żywcem. Śmierć Uriela III oznaczała koniec konfliktu i początek panowania jego następcy - wuja Cephorusa Septima I.
Historycy cesarstwa zgodnie uważają, że na nim zakończyła się czystość krwi Septimów. Przybrał nazwisko Septim pomimo tego, że nie miał w rzeczywistości żadnych praw do nazwiska.
Rodzina[]
- Ojciec - Mantiarco
- Matka - Potema Septim
- Dziadek - Pelagius Septim II
- Babcia - Quintilla Vulstaed
- Wuj - Magnus Septim
- Ciotka - Hellena
- Ciotka - Utheilla Direnni
- Kuzyn - Pelagius Septim III
- Kuzynka - Jolethe Septim
- Wuj - Cephorus Septim I
- Ciotka - Bianki
- Wuj - Antiochus Septim
- Ciotka - Magna
- Ciotka - Gysilla
- Kuzynka - Kintyra Septim II
Nawigacja[]
| Poprzednik Kintyra Septim II 3E 121 |
Tytuł Cesarz Trzeciego Cesarstwa |
Następca Cephorus Septim I 3E 127 |