The Elder Scrolls Wiki
The Elder Scrolls Wiki
Advertisement

Wayrest – miasto leżące w regionie Zatoki Iliac, biorąc pod uwagę to, że wciąż konkuruje z Daggerfall widać poczucie niższości w tym mieście, chociażby spoglądając na domy mieszkańców.

Podczas założenia Wayrest, Daggerfall było już silnym królestwem, podczas gdy Wayrest zamieszkiwało kilkoro ludzi, wybudowanych było kilka chat, mieścina położona była przy ujściu rzeki Bjoulsae.

Informacje[]

Wayrest jest jednym z najznamienitszych miast zachodniego Tamriel, obecnie zachwyca także swoją przeszłością. Stawia się je ponad wszystkie miasta Wysokiej Skały, żadne miasto nie wnosi, ani nie wnosiło tyle w kulturę Bretonów co właśnie Wayrest.

Mieszkańcy Wayrest doceniają swoją przeszłość, lecz nie ciąży ona nad nimi tak jak przeszłość mieszkańców Daggerfall. W powietrzu czuć zapach liczącej sobie trzydzieści dwa wieki cywilizacji.

Historia[]

Historycy mają trudności z ustaleniem dokładnej daty powstania Wayrest. W miejscu, gdzie rzeka Bjoulsae wpada do zatoki Iliac, różnorodne osadnictwo istniało już od około 800 roku Pierwszej Ery.

Kupcy i rybacy Wayrest mieli jednak wrogich sąsiadów: na północy, niczym trujące ziele, rozrastała się stolica Orków – Orsinium, zachodnie zaś wyspy zapełniali akavirscy piraci i rabusie. Nie jest też tajemnicą, skąd wzięła się nazwa Wayrest – „odpoczynek w drodze”. Po wielu walkach i potyczkach, jakie podróżni musieli stoczyć, posuwając się wzdłuż zachodniego wybrzeża zatoki Iliac, niewielka rybacka osada nad rzeką Bjoulsae była wyczekiwanym miejscem odpoczynku i wytchnienia.

W nacechowanych chełpliwością spisach ludności z czasów, kiedy ziemie te okupowało Skyrim, nie ma jednak wzmianki o Wayrest. Zachowany w Rocznikach Daggerfall list króla Joilie do Gaidena Shinji z Zakonu Diagny zawiera następującą wzmiankę: „orkowie ciężko dręczą mieszkańców Wayrest i utrudniają podróż w głąb lądu”. List ów datowany jest na 1E 948.

Tak naprawdę Wayrest zaczęło się gwałtownie rozwijać po zdobyciu Orsinium w 1E 980. Ciężki wysiłek kupców i handlarzy odegrał istotną rolę w utworzeniu tzw. Maskoniańskiej Drogi Handlowej, co z kolei zaowocowało zmniejszeniem  się aktywności piratów w Zatoce. W tamtym czasie Wayrest zajmowało już oba brzegi rzeki. Bogata kupiecka rodzina Gardnerów wybudowała nad nią, po stronie Wysokiej Skały, warowny pałac i z czasem zezwoliła w obrębie jego murów zakładać banki i prowadzić inne interesy. To właśnie Farangel Gardner był tym, który ogłosił się królem, kiedy Wayrest przyjęło przedstawicieli Cesarstwa Camoran i w roku 1100 Pierwszej Ery otrzymało prawo tytułowania się królestwem.

Jakkolwiek Wayrest stało się królestwem pod rządami jednej rodziny, kupcy nadal posiadali ogromną władzę. Wielu ekonomistów utrzymuje, że niezwykłe bogactwo Wayrest, pomijając wkładany ludzki wysiłek, swoje źródło ma w rzadko spotykanej relacji pomiędzy warstwą kupiecką a koroną. Dynastia Gardnerów upadła, po niej nastąpiła dynastia Kumberlandów, Horley’ów, wreszcie, w Trzeciej Erze, Septimów. Żaden obywatel innego królestwa, biorąc pod uwagę wspomniany przeciąg czasy, nie byłby w stanie na palcach jednej ręki zliczyć wszystkie panujące rodziny. Żaden król Wayrest nie został usunięty na drodze przewrotu, żaden nie został zamordowany. Pomijając władców z rodu Septimów, każdy król Wayrest jest w stanie w swojej genealogii cofnąć się wstecz do któregoś ze znamienitych kupców miasta. Król i kupcy szanują się nawzajem, co z kolei wzmacnia obie strony.

Wystarczy przespacerować się głównym bulwarem Wayrest, by odkryć namacalne znaki tego niezwykłego sojuszu. Kiedy podążamy nim z północy na południe, bulwar nieoczekiwanie rozdziela się – jedna jego część skręca na wschód, druga na zachód. Obie części kończą się na identycznych placach: jedna przed Zamkiem Wayrest, gdzie początkowo stał pałac Aphrena Gardnera, druga na Placu Kumberand, gdzie znajduje się najstarszy i najbogatszy rynek Wayrest. Przesłanie jest jednoznaczne: król i kupcy są ze sobą połączeni i są sobie równi.

Zniszczenia, susze, zarazy, ataki piratów, najazdy i wojny – wszystko to Wayrest przeżyło, nie tracąc swego pozytywnego i praktycznego podejścia do życia. W roku 2702 Pierwszej Ery cała ludność miasta zmuszona została przenieść się w obręb murów posiadłości Gardnerów, by tam szukać ochrony przed atakami akavirskich piratów i zarazą thrassiańską. Mniej zaradna społeczność uległaby zagładzie, jednak mieszkańcy Wayrest przetrwali, by nadal z pokolenia na pokolenie przyczyniać się do rozkwitu Tamriel.

Pierwszym władcą Wayrest z rodu Septimów był Magnus Septim, w tym mieście dorastały również jego dzieci Pelagius Septim III i Jolethe Septim. Miasto brało udział w Wojnie o Czerwony Diament. W czasie tego konfliktu wojska Wayrest zostały pokonane przez armię Potemy Septim, zajęli całe miasto i królestwo oraz zmusili do ucieczki rodzinę Magnusa, jednak po pewnym czasie Magnus wrócił i odbił Wayrest.

Kolejnym Septimem, który władał był Uriel Septim IV, który otrzymał to królestwo od swojego barta Cassyndera Septima.

Rodziny Królewskie[]

Wayrest była rządzona przez króla Eadwyrea oraz królową Barenziah, po zmarłej pierwszej żonie, król miał córkę Elysanę, za to Barenziah po pierwszym małżeństwie miała Helseth oraz Morgiah. Wayrest podobnie jak Samotnia miało kilku władców z rodu Septim, z których pierwszym był Magnus Septim.

Wojsko[]

Oficjalnymi siłami militarnymi Wayrest są Rycerze Róży, którzy mają zaszczyt być ochroną dla króla Eadwyrea.

Znani władcy[]

Imię Króla Okres panowania Data urodzenia Data śmierci
Farangel Gardner 1E 1100 - 1E ? przed 1E 1100 po 1E 1100
Aphren Gardner ? ? ?
Casimir II ok. 2E 369 przed 2E 369 po 2E 369
Gardner 2E ? - około 2E 563 2E ? około 2E 563
Emeric Cumberland 2E 563 - 2E ? 2E 521 2E ?
Magnus Septim 3E ? - 3E 145 3E 79 3E 145
Cassynder Septim 3E ? - 3E 200 3E 153 3E 202
Uriel Septim 3E 200 - 3E 202 3E ? 3E 247
Tristore 3E ? 3E ? 3E ?
Eadwyre 3E ? - ok. 3E 427 3E ? ok. 3E 427
Elysana ok. 3E 427 - ? 3E 389 ?
Barynia 4E ? - (prawdopodobnie) 4E 188 4E ? (prawdopodobnie) 4E 188

Zobacz też[]

Advertisement