Wyłom Smoka

Wyłom Smoka – zjawisko, w trakcie którego czas liniowy zostaje przerwany i staje się nieliniowy. "Smok" w nazwie odnosi się do Akatosha, Smoczego Boga Czasu. Wyłomy często poprzedzają istotne wydarzenia na Tamriel, ale ich zrozumienie stanowi wielkie wyzwanie dla śmiertelników. Opisywane jako „katastrofalne zakłócenie liniowego czasu”; tak naprawdę, jest to w zasadzie zrównanie wielu równoległych linii czasu w odpowiedzi na jakieś wydarzenie, które uniemożliwia normalną ciągłość wydarzeń. Ich zrównanie, powoduje że wszystkie one mają w istocie miejsce naraz, a ich konsekwencje się wzajemnie przenikają, aż do momentu kiedy linia czasu ponownie może iść jednolicie. Chaos który następuje w momencie zrównania, ma przypominać chaos który miał miejsce z czasem w trakcie ery świtu. Obszary które są lub nie są dotknięte działaniem tego zjawiska, a także to ile ono trwa, różni się między różnymi Wyłomami. Przyjmuje się, że często za Wyłomy Smoka odpowiedzialni są śmiertelnicy, którzy mają mieszać się w sprawy boskie.

Znane Wyłomy Smoka

Środkowy Świt

Laska Wież w grze The Elder Scrolls Online

Najdłuższy, bo trwający tysiąc i osiem lat, znany Wyłom Smoka, to Środkowy Świt (często kolokwialnie określany właśnie jako "Wyłom Smoka"), spowodowany przez fanatyczną sektę wewnątrz Zakonu Alezjańskiego, Selektywę Marukhacką. Selektywę przestało zadowalać tylko usunięcie obcej ludności, czy obcych bogów z terenów podlegających Cesarstwu (więc w istocie Nibenay oraz części Wysokiej Skały), musiała również usunąć elficki pierwiastek zalegający na Akatoshu. Kiedy ich rytuały nie mogły obalić tego wpływu, fanatyczni uczeni-kapłani postanowili zamiast tego wypędzić cechy Aldmerów rytułałem, w którym samo Aurbis usunęło by ten pierwiastek. Próbując dokonać tego za pomocą artefaktu, znanego jako Laska Wież, spowodowali w zasadzie załamanie struktury czasu. Mistrz zakonu Psijic, Celarus, stwierdził że to istotnie Laska spowodowała wówczas załamanie czasu, nie sprecyzował jednak przez kogo została ona użyta. Według Celarusa, Wyłomy Smoka mogły być powodowane niezwykłym "gęstym wirem zdarzeń" w jakim znajdowało się Aurbis po użyciu Laski. Jest to jedyny Wyłom Smoka, który jest powszechnie znanym wydarzeniem, choć niektóre cywilizacje twierdzą, że zostały przed nim ochronione dzięki interwencji niektórych Daedrycznych Książąt. Mnemoli, znana również jako Błękitna Gwiazda, była Magna Ge związaną z rzeczami mającymi miejsce poza czasem. W trakcie Środkowego Świtu była na tyle jasna, że można było zaobserwować ją w trakcie dnia.

Jedna z opowieści Khajiitów, powstała przed czasami wiary w Riddle'Thara, opisuje jak w trakcie Środkowego Świtu Boethra, walcząca wówczas z Orkhą, została została wyciągnięta z tej walki przez Mnemoli, po czym przetransportowana na szczyt Adamantowej Wieży przez Khenarthi. Tam Boethra ujrzała jak Selektywa kłamie, robiąc to w sposób by była to prawda. Rysowali oni runy, tworząc świat w którym ani Akha, ani Alkosh, ani Alkhan, ani żadne z dzieci Akhi, ani żadne z jego królestw, nic co kiedykolwiek zbudował, nigdy nie istniało. Widząc kłamstwa, które Selektywa chce urzeczywistnić, Boethra, która została kiedyś wygnana poza czas przez Akhę, zastanowiła się czy była kiedyś Córką Ostrzy, czy był to jedynie sen kogoś innego. Myśląc, po raz pierwszy poczuła coś na kształt strachu. Wiedząc, że Selektywa nie może urzeczywistnić swoich łgań, Boethra najpierw obliczyła, a potem wprowadziła w życie cięcia, które miały zabić Selektywę jak i jej dzieło. Następnie, czując, że ich działania stworzyły dla niej okazję, znalazła „tunel” do losu, którego szukali, i otworzyła oczy, by ujrzeć dwanaście wirujących kół otoczonych ogniem, obracających się pod dwoma walczącymi wężami: jeden wąż stworzony z płonących piór i kryształowych łusek, z głową jak polujący ptak; a drugi wąż o szkarłatnych oczach, czarnych łuskach i białej grzywie, za którym podążała cała Pustka - w jakiś sposób (w opowieściach Khajiitów) reprezentująca "prawdę w kłamstwie" Selektywy. Podczas gdy wąż o płonących piórach emanował odrzuceniem wszelkiej „ludzkiej nieczystości we wszystkich znanych światach”, ciemny wąż, choć otoczony chaosem, emanował spokojem, w którym Boethra dojrzała nikłą szansę na powodzenie swojego planu. W momencie gdy dziób płonącego węża znalazł oparcie na łuskach ciemnego węża, Boethra, unikając płonących kół, przywołała swoje miecze i cisnęła je jasnemu wężowi w oko. Lądując na głowie ciemnego węża, zaczerpnęła z jego czarnych płomieni, tworząc ostrze i zbroję, podczas gdy jej umysł został spalony rzeczami, które były rzeczami teraz, ale które miały też dopiero nimi być. Wówczas, rzuciła się do przodu, tnąc jasnego węża na oślep, w nieokreślony kończąc Środkowy Świt. Wydarzenie to potem stało się znane śmiertelnikom którzy żyli w trakcie tego Wyłomu Smoka jako "Podział Niebios".

W późniejszych epokach, istnienie Środkowego Świtu było poddawane pod wątpliwości; najbardziej znanym krytykiem tego, rzekomego, wydarzenia, był uczony Fal Droon. Postawił on tezę, że nie doszło w ogóle do żadnego kosmicznego zakłócenia, a historia "Wyłomu Smoka" została zmyślona w trzeciej erze, aby wyjaśnić dużą lukę w datach w środkowej pierwszej erze, która miała miejsce w Encyklopedia Tamrielica. Przytacza „naukową bezwładność”, obsesję na punkcie „eschatologii” i fanatyczny „Numidiumizm”, aby wyjaśnić utrwalanie błędu. To twierdzenie Fal Droona, obalają starsze źródła, które już w drugiej erze wspominały o tym wydarzeniu. Również Fervidius Tharn, arcyprałat Selektywy, który jeszcze przed Środkowym Świtem napisał pracę "Usprawiedliwienie Wyłomu Smoka", wydaje się zaprzeczać Droonowi w jego domniemywaniach. Dunmerowie w pierwszej erze byli wrogo nastawieni do Alezjan, ale również przyznają że Środkowy Świt miał miejsce. Ponadto członek Rady Starszych twierdził, że połączona dusza wszystkich cesarzy zawarta w Amulecie Królów potwierdziła, że doszło wówczas do Wyłomu Smoka. Rada rzekomo zbierała informacje z każdej prowincji, dotyczące Wyłomu, przedstawiali jednak tylko historie, które nigdy się nie pokrywały, z wyjątkiem wzmianki o tym, że wszyscy mieszkańcy kontynentu śledzili upadek ośmiu gwiazd, których używali do liczenia swoich dni.

Inny tekst, którego autorstwo również przypisywane jest Fervidiusowi Tharnowi, bardziej szczegółowo opisuje mechanikę która zdarzyła się w trakcie Środkowego Świtu. Według wyżej wymienionego, pewna "pokrywa" oddzieliła się od "powłoki", czyli zewnętrznych sfer Aurbis. Proces ten rozpoczynałby się od „stosunku z gwiezdną sierotą” Mnemoli, po którym nastąpić miało „wywrócenie organu myśli” i „użycie Rzucanego Dysku, skręcając {pokrywę} wprost na Środkowy Świt".

Gruzowe Wzgórze

Lady Eadwyge zamknięta w pętli czasu w grze The Elder Scrolls Online

Około 2E 582, bretońska szlachcianka Lady Edwyge ukradła kopię tekstu "Usprawiedliwienie Wyłomu Smoka" z Gildii Magów. Udało jej się przekonać nowicjusza gildii, Orsimera o imieniu Gahgdar, do pożyczenia jej książki, a następnie uciekła z nią do ruin Gruzowego Wzgórza, starożytnego kompleksu Ayleidów, położonego w pobliżu Nilaty w południowym Bangkorai. Ona i jej zwolennicy chcieli cofnąć czas o kilka lat, aby zmienić bieg historii i doprowadzić do tego, że to Edwyge, a nie Arzhela. zostanie królową Bangkorai. Szlachcicom udało się odtworzyć rytuał, wykonywany wieki wcześniej przez Selektywę Marukhacką, zdołani nawet cofnąć czas o kilka godzin, ale ostatecznie stworzyli pułapkę czasową w ruinach, próbując przedłużyć rytuał.

Co nie było wiadome szlachcicom, Gahgdar zdołał wyśledzić szajkę i wszedł do ruin w poszukiwaniu książki, aby uniknąć wyrzucenia z gildii. On również został jednak uwięziony w pułapce. Wówcza Vestige wkroczył do ruin i zgodził się pomóc Gahgdarowi odzyskać książkę od szlachciców. Bohater wyśledził i zabił całą grupę, na końcu zabijając samą prowodyrkę i odzyskując książkę. Jednak po przeczytaniu notatek Edwyge, okazało się że przewidziała ona swoją śmierć i zamknęła się w pętli czasowej, przeżywając te same kilka godzin w kółko. Vestige zwrócił książkę Gahgdarowi, ale cykl po prostu zaczął się od nowa; Gahgdar wielokrotnie prosił o odzyskanie książki, a Edwyge i jej zwolennicy byli wielokrotnie zabijani, aby ją odzyskać. Vestige nie został złapany w pułapkę czasową i mógł opuścić ruiny, natomiast ostateczny los uwięzionych w środku osób jest nieznany.

Pierwsza aktywacja Mosiężnego Boga

Po objęciu przez Hjaltiego Wczesną-Brodę tronu Cyrodu, koronowany on został na cesarza Tibera Septima. Rozpoczął on wówczas swój podbój Tamriel. W roku 2E 864 gdy niemal cały kontynent Tamriel został podbity, niepodległe ostały się tylko Resdayn i Aldmerskie Dominium. W zajętych terytoriach doszło już wielokrotnie do buntów, a teraz wybuchł ponownie w Hammerfell. Ysmir Wulfharth, który namawiał cesarza do tych podbojów, pałając żądzą zemsty próbuje przekonać go do ponownego ataku na Morrowind i zabicia Trójcy, wrogów Wulfhartha sprzed mileniów. Septim woli się skupić na ustabilizowaniu swego imperium, do czego namawia go również jego drugi doradca, Zurin Arctus. Ostatecznie cesarz skuszony ebonem, którego bogate pokłady zawiera ziemia Mrocznych Elfów, najeżdża i zdobywa Morrowind.

Miało to miejsce po roku 2E 882, w którym to Trójca została odcięta od Serca Lorkhana przez Dagoth Ura, tracąc źródło odnowienia swej mocy. Vivek, mimo zdziwienia zarówno Świątyni jak i dumnego ludu Dunmerów, ogłasza znienacka iż przystaje na warunki rozejmu, w ramach którego Morrowind posiada autonomię kultury i religii, ale podpada pod zarząd Trzeciego Cesarstwa. Nadto Vivek ofiarował Septimowi Numidium, by z jego pomocą podbił Dominium Aldmerów. W związku z odmówieniem mu przez cesarza prawa zemsty, Ysmir w gniewie opuszcza jego orszak.

Numidium miażdżące Podziemnego Króla z gry The Elder Scrolls II: Daggerfall

W tym momencie serce Tibera Septima zażogło się, a cesarz w patosie uznał, w końcu, iż z użyciem Numidum jest mu przeznaczonym podbicie całego Tamriel. Gdy Zurin Arctus rozpracował schematy boga z mosiądzu, budując Tiberowi totem, którym miał kierować mechaniczne bóstwo, przedstawił cesarzowi, że do jego aktywacji potrzebne jest Serce Lorkhana. Wiedząc, że Ysmir jest wskrzeszony esencją zagubionego boga, Tiber Septim przywołuje go przed swoje oblicze, oznajmiając, iż się mylił co do rozejmu z Morrowind i potrzebuje starego wojownika do ataku na Trójcę. W momencie pojawienia się Wulhartha, zostaje on zaatakowany, a Arctus rzuca na niego pułapkę duszy. Nieumarły król obraca się w popiół, ale przed tym rozrywa krzykiem Arctusa na strzępy. Do tego pobojowiska wkracza Tiber Septim, który zabiera klejnot z duszą Ysmira, Mantellę.

Z zawartą w nim namiastką Lorkhana, w pobliżu Rimmen, w roku 2E 896, cesarz aktywuje Numidium, roztrzaskując na kawałki czas w Wyłomie Smoka. Za barbarzyński akt zniszczenia Dominium, a wraz z nim Konfederacji Elsweyr, i za wiele innych zbrodni na Khajiitach, koci lud, podobnie jak i Altmerowie, po dziś dzień trzyma urazę do Ludzi i Cesarstwa.

Gdy po powrocie z podboju Merów, mosiężne bóstwo, wraca do Tibera Septima, w zatoce Iliac, pojawia się nowa siła, Zurin Arctus, Podziemny Król w nieśmiertelnym ciele Ysmira, pragnący połączyć ciało nieumarłego z jego esencją i swym sercem, by tym samym móc uzyskać wieczny odpoczynek. Rozrywa on Numidium na kawałki, choć w swych ostatnich odruchach metalowe bóstwo miażdży czarodzieja. Golem w tym momencie wpada do wód zatoki, a Arctus rozpływa się w nicość, oboje, miałoby się zdawać, uśmierceni na wieczność.

Wypaczenie na Zachodzie

Zmagania podczas wojny o Betonię z Codex'u

Bitwa na Polu Cryngaine z materiału promocyjnego gry The Elder Scrolls II: Daggerfall

Jakiś czas przed rokiem 3E 405 Królowa Wdowa Daggerfall, Nulfaga w swych podróżach po astralnych wymiarach odkryła iż Totem Tibera Septima, z dawna poszukiwany przez Cesarstwo, ponownie objawił się na Tamriel i został pozyskany przez, przyrzeczonego Koronnej Księżniczce Wayrest, Lorda Woodborna. Wysłała więc Cesarzowi Urielowi VII Septimowi list z informacją o jego odnalezieniu, jednak Cesarz nieufny podstarzałej królowej czarownicy, wysłał list do jej synowej Królowej Małżonki, Mynisery, z prośbą o użyczenie jej wpływów nad Wayrest by odzyskać dla niego Totem. List był w rzeczywistości naznaczony przez cesarza tak by przechodząc przez ręce, umiejscowionej na dworze Daggerfall agentki Ostrzy, Lady Brisienny Magnessen, poinformował Ostrza jak odnaleźć ten artefakt. Jednak w toku wybuchłej z Sentinel wojny o Betonię, Król Daggerfall, Lysandus został podstępem zabity przez, spiskującego przeciwko niemu razem z jego synem Gothrydem, Woodborna, tak, że w czasie, rozstrzygającej wojnę, bitwy na Polu Cryngaine Królem został właśnie Gothryd, który w tym momencie wyzywając Króla Sentinel Camarona do pojedynku zabija go, kończąc bitwę zwycięstwem Daggerfall. Młody król wziął sobie za żonę córkę Króla Sentinel, Księżniczkę Aubk-i, czyniąc ją nową Królową Daggefall, wygnał również po powrocie ambasadorkę cesarza, Lady Brisiennę, tak że gdy kurier przybył na dwór Daggerfall, przekazał list bezpośrednio, bez udziału wygnanej korespondencyjnej damy dworu, osobie obecnie noszącej tytuł Królowej Daggefall – Aubk-i. Młoda Królowa zatrzymuje list i, wiedząc o spiskach swego męża, udaje paranoję pokazując jak obawia się że wszyscy są w zmowie z jej teściową, nakierowuje nową i naiwną, dworkę korespondencyjną by odnalazła list i widząc w nim okazję na fortunę, sprzedała go najlepszemu oferentowi, którym okazuje się być Król Orsinium, Gortwog. Gortwog nie wiedząc czym jest Totem ni Mantella, konsultuje się z Mannimarco, Królem Robaków, który informuje go o wadze znaleziska. Gortwog widząc większe szanse w wywalczeniu praw dla swojego królestwa w chaosie walczących od niego, niż w odnalezieniu artefaktu, decyduje się porozsyłać kopie listu wszystkim z większych sił zatoki Iliac.

W roku 3E 405 do Daggerfall zostaje wysłany, przez Cesarza, agent Ostrzy, który ma za zadanie odnaleźć list i zabezpieczyć jego zawartość przed niepożądanymi oczami, nieświadomym faktu, że miało już to miejsce. Agent w tym celu pomścił Lysandusa, którego duch nawiedzał nocą miasto Daggerfall wołając o pomstę na Lordzie Woodbornie. Po rozprawieniu się z nim, mimo próby zabójstwa Agenta z rąk jego narzeczonej, księżniczki Elysany, Agent dowiaduje się że totem znajduje się w posiadaniu Gothryda w zamku Daggerfall, tym samym wyruszając tam z misją wykradzenia artefaktu. Po wejściu w posiadanie Totemu, przedmiot telepatycznie informuje go, iż jest niegodny jego posiadania i, że ma rok by go przekazać w ręce kogoś godnego.

Agent stanął przed wyborem, cztery królestwa zatoki Iliac: Daggerfall, Wayrest, Sentinel, Orsinium; każda planowała zmiażdżyć pozostałe włączając cesarską okupację Wysokiej Skały, Zurin Arctus w ciele Ysmira, połączony ze swym sercem i duchem Wulfhartha, chciał w końcu otrzymać swą z dawna wyczekiwaną śmierć, Mannimarco, z użyciem mocy Numidium, miał opuścić świat śmiertelnych i zająć swe miejsce pośród zastępu bogów w Aetheriusie, Ostrza chciały użyć mocy mechanicznego boga by zaprowadzić dominację cesarstwa na świecie, jak to planowali od wieków.

Numidium wynurzający się z zatoki Iliac z gry The Elder Scrolls II: Daggerfall

W dniu 9-ego Pierwszych Mrozów 3E 417, Numidium zostało aktywowane. Doszło do jednego z najpoważniejszych i najbardziej spektakularnych Wyłomów Smoka, zwanego Wypaczeniem na Zachodzie oraz Cudem Pokoju. Gdy Wieża z Mosiądzu postawiła swe pierwsze kroki od wieków, siedem różnych wyborów Agenta jednocześnie stało się teraźniejszością, tak by po dezaktywacji Mosiężnego Boga, wszystkie sprzeczne ze sobą linie czasowe, musiały zapaść się w jedną spójną rzeczywistość, w dniu zakończenia marszu Numidium jednocześnie 10-ego i 11-ego Pierwszych Mrozów.

Zniszczenia lądów, straty w dobytku i ludziach, są uznawane za tragiczne i wykraczające poza ludzkie wyobrażenie. Masowe wymazanie istnienia ludzi z czasoprzestrzeni, armie niewytłumaczalnie znajdywane setki mil dalej lub kompletnie rozszarpywane na kawałeczki, potężne fenomeny atmosferyczne i astronomiczne oraz ślady miejscowego rozerwania ciągłości czasu są przypisywane dobroczynnej interwencji Aedr. Nazwa Cud Pokoju jest przypisywana tym wydarzeniom, gdyż z 44 królestw, księstewek, baronostw i innych państewek, które spędzały sen z powiek Cesarza swymi krwawymi sporami, ostały się tylko cztery: Daggerfall, Wayrest, Sentinel i Orsinium. „Cud”, gdyż nikt, nawet najbardziej skrupulatni agenci Ostrzy, zapisujący w tym czasie swe raporty, nie potrafi opisać na ich podstawie co się stało, choć wykluczają iż było to boskie działanie, sugerując iż te cztery siły jakoś stały za tymi kataklizmami. Wiązany z tymi wydarzeniami, wysłany przez Cesarza, Agent, wraz z Totemem Tibera Septima, przepadł bez wieści, jak i wielu innych. Podług raportów cztery siły posiadały nieznany sposób ataku, związany z faktem iż zyskali jeden dzień, różnicy przewagi nad innymi. Gdy się stykały emitowały gorąco i światło, wypalające oczy obserwatorów, niszcząc całe połacie ziemskie. Po zakończeniu walk, przywódcy zostawali znajdywani świętując swe zwycięstwo, jednak wypytani o to co się stało, jak przebiegły bitwy, odpowiadali iż nie wiedzą nic, jedynie iż obudzili się z ziemiami trzykrotnie większymi niż przedtem, atakowani od każdej stron przez pozostałe królestwa, jako że każdy na swych granicach próbował odeprzeć atakującego, nikt nie uważał się za agresora.

Innym efektem działania Numidium było powstanie kultu Talosa, boga, który był uosobieniem pamięci o Hjaltim Wczesnej-Brodzie, zwanym Tiberem Septimem, oraz Podziemnym Królu, zwanym również Tiberem Septimem. Nigdy wcześniej przed Wypaczeniem nie miał miejsca kult postaci pierwszego cesarza. Pragnący boskości Mannimarco rozbił się na dwie osoby, jedna stałą się bogiem, czczonym przez drugą, która ostała się śmiertelnikiem.

Czerwony Moment

Ponieważ użycie Numidium nie raz, ale aż dwa razy było powiązane z Wyłomem Smoka, spekuluje się, że niektóre wydarzenia otaczające Bitwę pod Czerwoną Górą i zniknięcie Dwemerów około 1E 700 mogą być również wyjaśnione Wyłomem Smoka. Ten, miałby nazywać się Czerwonym Momentem, a w jego wyniku wszyscy Dwemerowie mieliby zniknąć z Tamriel. Opisy tej bitwy często są ze sobą sprzeczne w różnych punktach, takich jak lojalność stron w bitwie i wydarzenia, które miały miejsce w kulminacyjnym momencie bitwy, w tym to, jak Dwemerowie spotkali swój los.

Efekty

Chociaż mówi się, że żaden śmiertelnik nie rozumie naprawdę, co wydarzyło się w czasie Środkowego Świtu, relacje zebrane przez Radę Starszych opisują pewne zjawiska, które rzekomo miały miejsce. Relacje połączonych duszy cesarzy w Amulecie Królów, mówiły że Cyrodiil stało się imperium pośród gwiazd, podczas gdy inni opisywali, że stało się jajem. Relacje Dunmerów opisują osiem gwiazd spadających na Tamriel i ciągłe przesuwanie się granic. Relacje Khajiitów twierdzą, że księżyce były jedyną stałą na niebie, ale tylko Khajiici mogli je zobaczyć dzięki wykorzystaniu Księżycowego Cukru, co pozwalało im rejestrować wydarzenia, podczas gdy inni walczyli z widmami i rodzili własnych ojców. Odnossili się również do przyszłego wykorzystania Numidium w Rimmen, a także Wypaczenia na Zachodzie, które miało miejsce prawie dwa tysiące lat później. Mannimarco opisywał, jak jego położenie, podobnie jak położenie wszystkich śmiertelników, zmieniło się podczas tego Wyłamania.

Opowieści o Wypaczeniu na Zachodzie opisują masowe zaginięcia, podczas których całe armie zostały nagle przetransportowane setki mil dalej, gigantyczne burze, dziwne zjawiska na firmamencie, brak ciągłości czasu, w których całe dnie zostały „utracone”, a także spalenie wielkich połaci ziem, na których wszystko zostało pozostawione w ruinie. A to wszystko zakończyło się nocną transformacją królestw Zatoki Iliac.

Rany Czasu

Rany Czasu, znane w smoczym języku jako Tiid-Ahraan, to rozdarcia powstające w strukturze przestrzeni, gdy czas zostaje rozbity w określonym obszarze. Te zniekształcenia czasu i przestrzeni okazują pewne podobieństwa do Wyłomów Smoka. Z wyglądu mogą przypominać delikatne migotanie w powietrzu lub wir złotego i fioletowego światła.

Rana czasu w The Elder Scrolls V: Skyrim

Pierwsza Rana Czasu powstała na Gardle Świata w Skyrim w erze meretycznej; na jej skutek zakonczyła się Smocza Wojna. Pod koniec wojny starożytni Nordowie skonfrontowali się z Alduinem na szczycie Gardła Świata. Nie mając konwencjonalnych środków na pokonanie smoka, Felldir Stary użył Prastarego Zwoju, dzięki któremu wyrzucił on Alduina z ich czasu, wrzucając go jednocześnie w przyszłość i pozostawiając w tym miejscu Ranę Czasu. W 4E 201, Alduin powrócił i rozpoczął proces wskrzeszania swoich smoczych sojuszników w całym Skyrim. Ostatnie Smocze Dziecię wykorzystało potem ten sam zwój, by zajrzeć w przeszłość i zobaczyć na własne oczy te wydarzenia.

Rana czasu w The Elder Scrolls Online

Rana Czasu pojawiła się również na szczycie świątyni Słonecznej Iglicy w pierwszej erze, gdy okrzyk bojowy Alkosha położył kres rzezi Khajiitów przez Pelinala Białorękiego i wygnał go z Elsweyr. Około 2E 582, smoki Nahviintaas, Lokkestiiz i Yolnahkriin powróciły do Elsweyr, udając bogów. Khajiici wieżyli, że Nahviintaas jest samym Alkoshem, dlatego kapłani zbierali pielgrzymów z całej Anequiny by ci mu służyli. Prawdziwym celem smoka było jednak poszerzenie Ran Czasu które istniały w prowincji, tak by unicestwić śmiertelników i przywrócić "naturalny porządek". To zagrożenie zakończyło się, gdy wszystkie trzy smoki zostały zabite przez grupę "Nieustraszonych". Prorok opisywał Vestige'a jako "rana w czasie".

Wyrwa Czasu

Wyrwa Czasu w The Elder Scrolls Online

Wyrwy Czasu to małe rozdarcia w strukturze czasu, które są niewidoczne dla śmiertelników. Potężna magia czasu, taka jak ta Zakonu Psijic, pozwala poznać przybliżoną lokalizację Wyrwy, ale tylko spojrzenie przez istotę o innym postrzeganiu czasu i przestrzeni, taką jak Augur Niejasny, pozwoli śmiertelnikowi dokładnie je śledzić lub je zobaczyć. Wpływ artefaktów takich jak Laska Wież, nawet podzielonych, może spowodować że skupiska tych Wyrw zamanifestują się w różnych miejscach na Nirn, wywołując szalejące burze czasowe, które mogą występować nawet jeśli ich przyczyna zostanie usunięta z tej płaszczyzny. Wyrwy mogą zostać zapieczętowane za pomocą Pieczęci Psijiców, tajemniczych opok stworzonych przez starożytnych Aldmerów, którzy starali się związać wszelkie zbłąkane duchy lub siły w danym miejscu w czasie za pomocą "chronomii". Jeśli pozwoli się na pozostawienie Wyrw samych sobie, energie czasowe będą się kumulować, ostatecznie łącząc się w „niemożliwie gęsty wir Aurbis”, który, jak się mówi, może potencjalnie stworzyć nowy Wyłom Smoka lub coś gorszego.

Bliskość potężnych tajemnych struktur, takich jak Wieże, magów o wystarczająco dużej mocy, takich jak starsi Zakonu Psijic, czy obiektów albo istot, które przez samo swoje istnienie wywierają ogromny nacisk na siły Aurbis wokół nich, może dodatkowo zdestabilizować Wyrwy, powodując, że energie czasowe wymkną się spod kontroli i pochłoną tych przebywających niedaleko.

Próba użycia potężnej magii czasu do dokonania wielkich zmian, takich jak cofnięcie zdarzeń, które już miały miejsce, może spowodować zamanifestowanie się wielu Wyrw Czasu. Takie wydarzenie miało miejsce, gdy członkinii zakonu Psijic, Josajeh, próbowała użyć Laski Wież w sali tronowej Wieży z Białego Złota, aby cofnąć tragedię z jej przeszłości. Wyrwy które się wówczas pojawiły, pozwoliły alternatywnym wersjom Josajeh, z równoległych linii czasu, zamanifestować się w tym świecie.

Pętla Czasu

Pętla Czasu w The Elder Scrolls Online

Pętle Czasu to zniekształcenia czasowe opisywane jako zawirowania w strumieniu czasu, które zakłócają jego przepływ w określonym obszarze i są zdolne do zmiany przyczynowości. Jeśli czas, porównać do tkaniny tkanej nitkami, które krzyżują się i zszywają, to Pętla jest tym, co powstaje, gdy te nici wiążą się ze sobą nienaturalnie; są to nici przypadku i potencjału splątane wokół jednego punktu. Mogą się one manifestować z różnych powodów, w tym potężnych zaklęć, aktywacji tajemnych artefaktów, sztuczek daedrycznych, a nawet naturalnie, bez zewnętrznego wpływu. Bez względu na przyczynę, stworzenie Pętli Czasu wymaga ogromnej mocy. Obszar objęty wpływem takiej Pętli będzie bez końca powtarzał określone wydarzenia, a jeśli pozostanie bez opieki, Pętla może również rozrosnąć się, obejmując większe obszary.

Wętlę Czasu można rozwiązać za pomocą magii czasu, takiej jak ta stosowana przez zakon Psijic, którego członkowie poszukują i rozpraszają takie zniekształcenia. Węzeł stworzony bez przyczyny może być stosunkowo prosty do rozwiania, pod warunkiem, że mag ma wymaganą wiedzę jak to uczynić. Istnieją jednak Pętle stworzone przez niezwykłe źródła, których znacznie trudniej się pozbyć, zniekształcenia, w których zbyt wiele wątków jest zbyt mocno ze sobą powiązanych, a nawet mogą mieć własną wolę, stawiając opór próbom ich rozwikłania.