Yokudans

Saban, wiedźmia-matka Yokudańczyków, z gry The Elder Scrolls Adventures: Redguard

Yokudans (pl. Yokudanie; Yokudańczycy) – etnicznie oddzielna od reszty Redgardów grupa żyjąca koczowniczo na wyspach i masie lądowej Hammerfell.

Kultura

Yokudańczycy utrzymują że kroczą prawdziwymi ścieżkami swych przodków z Yokudy, na ile jest to prawdą nie wiadomo.

Język

Yoku, pradawny język Redgardów, jest znacznie częściej używany wśród ich społeczności niż pośród reszty ludu Hammerfell. Pod koniec drugiej ery jeszcze występowali wśród nich ludzie, którzy nie mówili we wspólnym języku Tamrielicznym. Inne grupy potrafiły mówić w tym starym języku choć tylko sporadycznie rzucali cytaty ze starych ksiąg, wśród dzieci Yokudańczyków przynajmniej w tamtym okresie powszechne było płynne porozumiewanie w starej mowie.

Zwyczaje

Yokudański tabór z gry The Elder Scrolls Adventures: Redguard

Jednym z bardziej odróżniających ich od reszty Redgardów zachowaniem jest koczowniczy tryb życia, choć trudno stwierdzić by była to ścieżka dawnej Yokudy, jako że starożytni budowali wielkie miasta, a ich władcy i poddani raczej nie przemieszczali się z dnia na dzień.

Lud ten by nie budować stałych siedlisk porusza się za pomocą ciągniętych przez bydło upstrzonymi różnorakimi kolorami wozami, oraz zapewne do przemieszczania się po wodach łodziami, choć powszechność wśród nich wiedźm może znaczyć że ich nie potrzebują.

Yokudańska mapa gwiazd z gry The Elder Scrolls Adventures: Redguard

Ciekawym faktem jest iż właśnie wśród nich najczęściej występują wiedźmy, najwyższą pozycją w plemieniu jest wiedźmia-matka, potężna czarownica często zaznajomiona z praktykami nekromancji. Przeprowadzają one obrządki religijne, a z nich najbardziej poznanym jest obrządek pogrzebowy.

Gdy Yokudańczyk umiera, wiedźmy śpiewają nad jego duszą i za pomocą kamieni gwiezdnych wyznaczają pozycje znaku zmarłego na mapie nieba odpowiadającą pozycji gwiazd na nieboskłonie. Problemem jest gdy członek plemienia urodził się pod znakiem węża, niemożliwe jest wówczas jego wyznaczenie chyba że wiedźmy niemalże cudem go odnajdą. Obrządek dziwacznie nie jest uznawany za obowiązkowy, jest tylko ułatwieniem drogi w zaświaty. Potrafi jednak uratować duszę człowieka (lub zwierzęcia) złapanego w pułapkę dusz.

Populacja

Ostatni znani żywi Yokudańczycy to wiedźmia-matka plemienia, Saban i jej syn Coyle żyli jednak w 2E i trudno to odnieść do dni dzisiejszych, choć nie było nigdy powiedziane że plemiona te są wymarłe lub temu bliskie.

Relacje z innymi

Dwie największe frakcje polityczne, Przodkowie i Korona, zawsze patrzyły z góry na Yokudańczyków, żeby nie powiedzieć gardziły nimi. Nawet pirackie związki, jak Liga Niespokojnych, zrzeszające bez dużego sprzeciwu nawet obcokrajowców, były przeciwne przystępowania do nich członków plemion. Oczywiście jak zawsze były wyjątki, a i tak Yokudańczycy nie byli prawie nigdy wydzielani od reszty społeczeństwa, mogli przebywać na terenach miast i handlować z mieszkańcami co jest głównym środkiem ich zysków.

Jednak koło roku 864 drugiej ery nawet wysłannik Cesarstwa, wielkiego tworu zrzeszającego w pokoju wszystkie nacje, postanowił wygnać ze swego terytorium wszystkich koczowników. Gubernator Stros M'kai Amiel Richton w dekrecie zakazał im wstępu na swą wyspę. Nie rządził on długo, a do czasu buntu na Stros M'kai, który zakończył jego kilkumiesięczne panowanie nie wszyscy Yokudańczycy zdążyli się z niej wynieść.