Zdradzeni – wiersz falmerskiego poety ukazujący wyniszczenie jego rasy, następstwo nie tylko klęski w boju ale i zdrady od im krewnych. Przetłumaczony z Nieznanej książki, tom I przez Calcelmo.
Treść[]
Zdradzeni
pióra
Engwe Emeloth
przetłumaczone z falmerskiego oryginału
przez
Calcelmo z Markartu
A kiedy śnieżny książę na ziemię padł,
Lodowe Elfy po świecie rozpierzchły się.
Upokorzone i marne jak bez ogona paw
Straciły wszystko, co miały, w ten jeden dzień.
Wiatr lodu, co gładził ich skóry biel,
Zniknął, a przyszedł piekielny dmuch.
Dumę zaś, z którą ten lud szedł,
Zabrał ze sobą zapomnienia duch.
Wyrwani z domu lodu i mrozu,
Rzuceni w nocy koszmarny las.
Lęk wraz z szaleństwem na każdym kroku,
Blask w dumnych oczach niebawem zgasł.
Skuci, więzieni,
Co było światłem - w mrok się zmieniło.
Sami, zdradzeni,
Szaleństwo miłość wnet zastąpiło.